Το επόμενο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα είναι πράγματι ριζικά διαφορετικό από το σημερινό. Εστω και για έναν και μόνο λόγο: ότι ύστερα από 15 χρόνια δεν θα είναι παρών ο Ντανιέλ Κον-Μπεντίτ. Το έχει αναγγείλει εδώ και καιρό, του χρόνου γίνεται 70, το σώμα του δεν του επιτρέπει να κάνει μια προεκλογική εκστρατεία όπως θα το ήθελε, πέρασε έναν καρκίνο, έκανε και μια εγχείρηση στον γοφό. «Για να το πω και λίγο εγωιστικά», είπε την Κυριακή σε μια ραδιοφωνική του συνέντευξη, «προτιμώ να φύγω όταν όλοι με ρωτούν «μα γιατί φεύγεις»…». Εχει άλλωστε και άλλα ενδιαφέροντα. Μόλις ολοκληρώσει την τελευταία του θητεία θα πάρει το αεροπλάνο και θα πάει στο Ρίο για να γυρίσει μια ταινία για το Παγκόσμιο Κύπελλο.

Οι τουρκοφάγοι, σκοπιανοφάγοι και λοιποί ανθρωποφάγοι ανά την ελληνική επικράτεια μπορούν να πανηγυρίσουν: αποχωρεί ένας ενοχλητικός. Ενας άνθρωπος που δεν δίστασε να τα βάλει με την Ελλάδα επειδή δεν πιάνει τους φοροφυγάδες και διατηρεί ένα παρασιτικό κομματικό σύστημα, όπως δεν δίστασε να τα βάλει με την Ευρώπη επειδή επιβάλλει στους Ελληνες υψηλές δαπάνες για τα εξοπλιστικά και να την καλέσει να χρηματοδοτήσει για δύο χρόνια την Υγεία και την Παιδεία στην Ελλάδα. Ενας άνθρωπος που τάχθηκε υπέρ του πολέμου στη Γιουγκοσλαβία για να σταματήσουν οι εγκληματικές επιχειρήσεις εθνοκάθαρσης του Μιλόσεβιτς, αλλά ταυτόχρονα αγωνίστηκε περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο για μια ενωμένη Ευρώπη. Θυμάμαι αυτόν τον «Ελληνα και Ευρωπαίο», όπως αυτοσυστήθηκε στην περυσινή διακήρυξη με τίτλο «Κάλεσμα της Αθήνας», να εκφράζει στη βεράντα του Μουσείου της Ακρόπολης την απορία του για το ότι οι Ελληνες δεν μπορούν να ταυτιστούν με το κράτος τους. Αν ο Σαρτρ έλεγε «η κόλαση είναι οι άλλοι» –είπε –οι Ελληνες φαίνεται να λένε «το κράτος είναι οι άλλοι».

Και τώρα; Τώρα πρέπει να παρηγορηθούμε με τον Ζοζέ Μποβέ, σαρκάζει ο Αρνό Λεπαρμαντιέ στη χθεσινή Μοντ. Ναι, ναι, τον παλιό αγροτοπατέρα που τον φώναζαν Αστερίξ, πρώτον επειδή του μοιάζει και δεύτερον επειδή πολεμούσε την παγκοσμιοποίηση, παρενοχλούσε τις διαπραγματεύσεις του Παγκοσμίου Οργανισμού Εμπορίου στο Σιατλ και προπαγάνδιζε το «ΟΧΙ» στο Ευρωπαϊκό Σύνταγμα. Αλλά έχει πια αλλάξει. Σήμερα είναι πεισμένος –όπως και ο Ντάνι –ότι για να σωθεί η Ευρώπη χρειάζεται περισσότερος φεντεραλισμός. Μαζί με τη γερμανίδα ακτιβίστρια Σκα Κέλερ εξελέγησαν επικεφαλής των Ευρωπαίων Πρασίνων για τις ευρωεκλογές, ύστερα από μια πανευρωπαϊκή διαδικτυακή ψηφοφορία που ολοκληρώθηκε την Τρίτη το βράδυ.

Μετανιώνει για κάτι ο Κον-Μπεντίτ; «Επειδή δεν άσκησα την επιρροή που ήθελα για να βελτιωθεί η Ευρώπη. Επειδή δεν είχα ίσως αρκετή σοφία για να εξηγήσω την ανάγκη να ταρακουνήσουμε την Ευρώπη». Οπως και να το κάνεις, είναι ένα τέλος εποχής.