Ενας πολιτικός δίσκος θέλει παιδικότητα και αθωότητα! Και με αυτά τα υλικά δύο νέοι πριν από 35 χρόνια, στο Μονπελιέ, έφτιαξαν μια «Αγέλαστη Πολιτεία» με καλικάντζαρους βάζοντας εικόνες και ήχους. Ο Χάρης και ο Πάνος Κατσιμίχας τότε κυκλοφόρησαν χωριστά το βιβλίο και το CD. Υστερα από 10 χρόνια απουσίας από τα ράφια, αποφάσισαν την επανέκδοσή τους… εις έκδοσιν μία!

Αυτός ο δίσκος είναι ο πιο αγαπημένος τους, όχι μόνο επειδή δημιουργήθηκε στα χρόνια της επαγγελματικής εγρήγορσης, αλλά γιατί όπως εξηγεί στα «ΝΕΑ» ο Πάνος Κατσιμίχας είναι χωρίς κυριλίκια και φτιασιδώματα. «Εχει φυσικά και την «πολιτική» του διάσταση. Για παράδειγμα, στην τελευταία σκηνή του έργου έρχονται αντιμέτωποι, πρόσωπο με πρόσωπο, η εξουσία (γονείς) με τη φαντασία (παιδιά) και ανάμεσά τους ο αιώνιος (Δον Κιχώτης) δάσκαλος. Σ’ αυτό το σημείο, περιγράφεται και παρουσιάζεται ξεκάθαρα η αιώνια διαμάχη της εξουσίας με τη φαντασία και τη δημιουργικότητα».

Δεν είναι το μοναδικό επιχείρημα του Πάνου Κατσιμίχα για να αντικρούσει όλους όσοι υποστηρίζουν ότι σήμερα δεν γράφεται πολιτικό τραγούδι. «Διαφωνώ κάθετα. Γράφεται και παραγράφεται, σήμερα, αλλά και ολόκληρη τη δεκαετία που πέρασε. Μόνο που δυστυχώς δεν έφτανε στ’ αφτιά μας, γιατί το ραδιόφωνο και τα ΜΜΕ γενικότερα είχαν αλωθεί από τη χούντα του playlist και την αλητεία του λάιφσταϊλ και της βλαχογκλαμουριάς. Ας μη λέμε πάλι τα ίδια και τα ίδια». Υποστηρίζει ότι αν γυρίσει κανείς το βλέμμα του στις αρχές της δεκαετίας του ’90 και ακούσει τους Active Member και όλη την ανεξάρτητη σκηνή του χιπ-χοπ θα βρει πολύ υλικό, κρυμμένο δυστυχώς, όπως λέει, και αποσιωπημένο. «Τι τραγούδαγε ο Παύλος Φύσσας και η παρέα του; Αυτό το χιπ-χοπ εννοώ και όχι εκείνο που εμφανίζεται σαν «πρώτο πρόγραμμα» στα μπουζουκομάγαζα. Μιλάω για το «άλλο» χιπ-χοπ που δημιούργησαν ο B.D. Foxmoor και οι δικοί του».

Η σημαντικά μικρότερη παραγωγή δίσκων που διαπιστώνεται σήμερα δεν είναι απαραίτητα κακό για τον Πάνο Κατσιμίχα, που επισημαίνει στα «ΝΕΑ» ότι μόνο οι δισκογραφικές εταιρείες έχουν να χάσουν –και όχι η μουσική. Τώρα τα πράγματα θα κινηθούν αναγκαστικά χωρίς τις δισκογραφικές, λέει.

«Οι περισσότερες δουλειές ήδη κυκλοφορούν με ιδιωτική πρωτοβουλία, από στόμα σε στόμα, μέσω Ιντερνετ, μέσω του λάιβ, μέσω δεν ξέρω ποιου άλλου τρόπου, και όποιος έχει το ταλέντο να προτείνει κάτι ουσιαστικό θα υπάρξει. Οποιος, για να κάνει καριέρα, στηρίχθηκε στα αισχρά τηλεοπτικά ριάλιτι, στα playlists και σε όλη αυτήν την απατεωνιά, περαστικά του. Aναγκαστικά θα επιζήσουν και θα υπάρξουν μόνο οι άξιοι. Τα ψέματα τελειώσανε».

Τελευταία Νέα