Γκολκίπερ

Αδύναμος κρίκος το Νο1, με μόνο βασικό στην ομάδα του τον Καπίνο

Είναι αλήθεια ότι από τις 15 Ιουνίου 2008, ημέρα που ο Αντώνης Νικοπολίδης ανακοίνωσε ότι τερματίζει την καριέρα του στην Εθνική Ελλάδας ύστερα από μία δεκαετία πορείας με 90 συμμετοχές και την κατάκτηση του Euro 2004, το ομοσπονδιακό συγκρότημα βασανίστηκε για να ξαναβρεί τον φύλακα άγγελό του. Και παρά το γεγονός ότι ο νυν βασικός γκολκίπερ της ομάδας Ορέστης Καρνέζης παρουσίασε θαυμαστή σταθερότητα και επάρκεια κατά τη διάρκεια των προκριματικών αγώνων, δεν παύει να είναι μία περίπτωση ποδοσφαιριστή ο οποίος δεν αγωνίζεται στην ομάδα του.

Ο 28χρονος πρώην τερματοφύλακας του Παναθηναϊκού έχει πάρει μόλις δύο συμμετοχές στη βασική ενδεκάδα της Γρανάδα και δεν προβλέπεται να προαχθεί άμεσα σε βασικό γκολκίπερ της καθώς ο 35χρονος ισπανός Ρομπέρτο Φερνάντεζ παρουσιάζει εξαιρετική εικόνα και είναι από τους βασικούς πρωταγωνιστές στη θετική εφετινή παρουσία της νεοφώτιστης ομάδας, η οποία βρίσκεται στην 9η θέση της Πριμέρα Ντιβισιόν.

Το δεδομένο αυτό είναι λογικό να προβληματίζει τον Φερνάντο Σάντος. Και σε συνδυασμό με την περιθωριοποίηση του παλαιότερα βασικού Μιχάλη Σηφάκη, ο οποίος είναι πλέον αναπληρωματικός του Λουίτζι Τσέναμο στον Ατρόμητο, ο πορτογάλος προπονητής έχει πάντοτε την ανησυχία για το ποιον θα μπορούσε να επιλέξει στο βασικό σχήμα στην περίπτωση κατά την οποία η αποχή από τα ματς επηρεάσει τον Καρνέζη ή αν ο τελευταίος αντιμετωπίσει κάποιο πρόβλημα τραυματισμού.

Είθισται οι γκολκίπερ των εθνικών ομάδων που ενσωματώνονται στις αποστολές των μεγάλων διοργανώσεων (Παγκόσμιο Κύπελλα, Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα κ.λπ.), να μην ξεπερνούν τους τρεις. Ουδείς προπονητής μπορεί να ρισκάρει επιλέγοντας μόνο δύο, κανείς όμως δεν θα τολμήσει να χαραμίσει μία παραπάνω θέση στην τελική 23αδα για να πάρει μαζί του τέσσερις τερματοφύλακες. Στην παρούσα φάση λοιπόν ο Σηφάκης μοιάζει με τον αδύναμο κρίκο της υπόθεσης και κινδυνεύει να μείνει εκτός Μουντιάλ αν δεν βρει ομάδα που θα του δώσει ικανό χρόνο συμμετοχής. Δεν ακούγεται λογικό στο ρόστερ της Ελλάδας ενόψει μίας τόσο μεγάλης διοργάνωσης οι δύο εκ των τριών τερματοφυλάκων που θα επιλεγούν να αγωνίζονται από καθόλου έως σπάνια.

Αντιθέτως, θα έμοιαζε πολύ πιο φυσιολογική η επιστροφή του Αλέξανδρου Τζόρβα ο οποίος, έπειτα από ένα μέτριο ξεκίνημα στην εφετινή Σούπερ Λίγκα, εξελίσσεται σε σημείο αναφοράς για τον Απόλλωνα Σμύρνης και βάσει των εφετινών πεπραγμένων του (κι αν δεχθούμε ότι οι κλήσεις γίνονται βάσει φόρμας και συμμετοχών), δικαιούται σαφώς περισσότερο από τον Σηφάκη την κλήση του στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα.

Το αξιοσημείωτο της υπόθεσης πάντως και συνάμα το αποδεικτικό στοιχείο ότι η θέση του βασικού γκολκίπερ της εθνικής ομάδας παραμένει απόλυτα ανοιχτή και διεκδικήσιμη μετά την αποχώρηση του Αντώνη Νικοπολίδη, εντοπίζεται μέσα από τη μελέτη του αριθμού εμφανίσεων των τριών προαναφερθέντων: ο Καρνέζης μετράει 17 συμμετοχές με τη φανέλα της Ελλάδας ενώ οι Τζόρβας και Σηφάκης έχουν αγωνιστεί σε 16 και 15 ματς αντιστοίχως!

Από τους τρεις τερματοφύλακες που κλήθηκαν στην εθνική ομάδα κατά τη διάρκεια των προκριματικών για το Μουντιάλ μόνο ο Στέφανος Καπίνο είναι σταθερά βασικός στον σύλλογό του μετρώντας ως σήμερα 14 αγώνες στο πρωτάθλημα της Σούπερ Λίγκας. Ωστόσο είναι και ο γκολκίπερ με τη μικρότερη εμπειρία από σημαντικούς αγώνες και μεγάλες διοργανώσεις καθώς δεν έχει κλείσει ακόμα τα 20 χρόνια του. Ο Σάντος τον υπολογίζει ως τρίτη επιλογή και πολύ δύσκολα θα του δώσει την ευκαιρία να υπερασπιστεί τη γαλανόλευκη εστία στη διάρκεια του Παγκοσμίου Κυπέλλου.

Στόπερ

Ο τραυματισμός του Σιόβα ανατρέπει τον αμυντικό σχεδιασμό

Σε μία περίοδο που το ελληνικό ποδόσφαιρο δικαιούται να καμαρώνει για την πληθώρα ποιοτικών κεντρικών αμυντικών αλλά και τη συνέχιση της παράδοσης στην «παραγωγή» και στην εξέλιξή τους (η βαλίτσα πάει αρκετά πίσω, στη μετά Στέλιο Μανωλά εποχή, ο οποίος θεωρείται ακόμα ο πιο ολοκληρωμένος γηγενής κεντρικός αμυντικός όλων των εποχών και αυτός που δίδαξε σε πολλούς άξιους μεταγενέστερούς του πώς παίζεται η θέση), ο ομοσπονδιακός τεχνικός Φερνάντο Σάντος έχει έντονη ανησυχία για το ποιους εξ αυτών θα έχει τελικά στη διάθεσή του το ερχόμενο καλοκαίρι στη Βραζιλία.

Η προσπάθεια της Ελλάδας με μεγάλο στόχο την εξασφάλιση της συμμετοχής της στην τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου για τρίτη φορά στην ιστορία της ξεκίνησε με τον πορτογάλο τεχνικό να εμπιστεύεται τους ξενιτεμένους Σωκράτη Παπασταθόπουλο και Κυριάκο Παπαδόπουλο ως βασικό δίδυμο στο κέντρο της άμυνας, καθώς ο Αβραάμ Παπαδόπουλος υπέστη εκείνον τον σοβαρό τραυματισμό στο γόνατο, ο οποίος τον έφερε πολύ πίσω, εκτός Ολυμπιακού και εθνικού συγκροτήματος.

Στην πορεία, για καλή τύχη του Σάντος και της Εθνικής Ελλάδας, το πρόβλημα που δημιουργήθηκε λύθηκε εκ των έσω. Ο Παπασταθόπουλος διατηρήθηκε γερός και αποτελεσματικός, οι Κατσουράνης και Βύντρα έδωσαν λύσεις ως κατά συνθήκη στόπερ και όταν ο Δημήτρης Σιόβας απέδειξε ότι μπορεί να σταθεί επάξια και να σηκώσει το βάρος μιας φανέλας μαθημένης πλέον σε μεγάλες επιτυχίες και διακρίσεις η Ελλάδα απέκτησε ξανά ένα υπεραξιόπιστο κεντρικό αμυντικό δίδυμο.

Την πόρτα της στο μεταξύ διάβηκε και ο παρτενέρ του Σιόβα στον Ολυμπιακό Κώστας Μανωλάς, ο οποίος όποτε κλήθηκε να βοηθήσει απέδειξε ότι έχει αποκτήσει την ωριμότητα και την επάρκεια ώστε να αποδώσει καλά απέναντι σε αναγνωρισμένους διεθνείς επιθετικούς.

Ωστόσο ο τραυματισμός του Σιόβα και το γεγονός ότι πρέπει να μείνει εκτός δράσης για τουλάχιστον τρεις μήνες αποτελεί ακόμα ένα χτύπημα κατά της χημείας που μήνες τώρα προσπαθούσε να βρει και κυρίως να παγιώσει στην αμυντική γραμμή της η εθνική ομάδα. Ουδείς μπορεί να γνωρίζει σε ποια κατάσταση θα βρίσκεται ο στόπερ του Ολυμπιακού όταν περίπου στα μέσα του ερχόμενου Απριλίου θα επιστρέψει στις προπονήσεις και πόσο επιπλέον διάστημα θα χρειαστεί για να αποκτήσει τον αγωνιστικό ρυθμό που θα πείθει.

Τα καλά μαντάτα καταφθάνουν από τον Κυριάκο Παπαδόπουλο, ο οποίος αποθεραπεύθηκε και ετοιμάζεται να επιστρέψει σε φουλ δράση με την επανέναρξη του πρωταθλήματος της Μπουντεσλίγκα – άλλωστε έκλεισε το ατυχές για εκείνον 2013 αγωνιζόμενος ξανά με τη Σάλκε. Αν παραμείνει υγιής και κερδίσει ξανά τη θέση του στη βασική ενδεκάδα της γερμανικής ομάδας θα εκτοξεύσει τις πιθανότητές του να επιστρέψει ως βασικός στο πλευρό του Παπασταθόπουλου.

Ο μεγάλος αντίπαλός του σε αυτό το διάστημα θα είναι πλέον ο Μανωλάς, ενώ δεν πρέπει να λησμονούμε ότι ως κεντρικός αμυντικός μπορεί να αγωνιστεί ο Κατσουράνης, ο οποίος πλέον παίρνει όλο και περισσότερο χρόνο συμμετοχής στον ΠΑΟΚ ως στόπερ.

Ασφαλώς ο Σάντος έχει κάθε δικαίωμα να ελπίζει ότι στη Βραζιλία θα έχει κοντά του όλους τους κεντρικούς αμυντικούς που εμπιστεύθηκε κατά τη διάρκεια των προκριματικών. Εφόσον ο Σιόβας επιστρέψει ανεπηρέαστος και ο Κ. Παπαδόπουλος αποδείξει ότι άφησε πίσω του τη δύσκολη περίοδο, τότε αυτοί οι δύο μαζί με τους Μανωλά, Παπασταθόπουλο, Κατσουράνη και Βύντρα θα λογίζονται ως οι λύσεις για τις θέσεις των στόπερ. Ως επιλαχόντες λογίζονται, αντιθέτως, οι Μαλεζάς και Αβρ. Παπαδόπουλος