Στον αντιστράτηγο, εν αποστρατεία σήμερα, Στέλιο Σύρο –τον τέταρτο των… τριών σωματοφυλάκων (Χρυσοχοΐδης, Νασιάκος, Διώτης) που συνέδεσαν το όνομά τους με την εξάρθρωση της 17Ν –αποδίδεται η μεταφορά μιας φράσης που του είπε ο Χριστόδουλος Ξηρός: «Εγώ με τον Σάββα και τον Βασίλη μπορούσαμε μόνοι μας να καταλάβουμε τα Σκόπια».

Αναφερόταν στις ατελείωτες συζητήσεις που είχαν οι δυο τους εκείνα τα πρώτα δραματικά βράδια που ακολούθησαν με τον αυτοτραυματισμό του Σάββα Ξηρού στην Ακτή Τζελέπη στον Πειραιά στις 29 Ιουνίου 2002 και οδήγησε στο τέλος της μακροβιότερης και πιο φονικής οργάνωσης «αντάρτικου πόλης» της Ευρώπης.

Εκείνες οι συζητήσεις έχουν μείνει στα αστυνομικά χρονικά σαν ένα παιχνίδι πολύ πιο πολύπλοκο από το κλέφτες κι αστυνόμοι. Ο Σύρος προσπαθούσε να ωθήσει τον Ξηρό σε αποκαλύψεις, παίζοντας με όσα κατάφερναν εκ παραλλήλου να αποσπούν ο ίδιος και οι ανακριτές από τον τραυματισμένο αδελφό του στην Εντατική του Ευαγγελισμού. Ο Ξηρός δοκίμαζε τα όρια της εκπαίδευσης που είχε λάβει από τους στρατολόγους του για τη συμπεριφορά του «ένοπλου επαναστάτη» σε περίπτωση σύλληψης και προσπαθούσε να αποπροσανατολίσει τις έρευνες. Η παρτίδα κερδήθηκε από τον Σύρο –έτσι προκύπτει μέχρι στιγμής τουλάχιστον –από τη στιγμή που ο Σάββας Ξηρός μίλησε. Ο ίδιος αργότερα κατήγγειλε ότι η ομολογία αποσπάσθηκε με τη χορήγηση ουσιών, κάτι που όλοι οι εμπλεκόμενοι διέψευσαν κατηγορηματικά.

Πάντως, μόνο έπειτα από αυτήν την ομολογία και τα ευρήματα που προέκυψαν συνελήφθη ο Χριστόδουλος. Παρότι από την ημέρα του τραυματισμού έως τις 17 Ιουλίου, όταν και ομολόγησε, βρισκόταν στον Ευαγγελισμό, κοντά στον αδελφό του, άρα και κοντά στην… Αστυνομία με την οποία αντάλλασσε απόψεις! Η παρουσία του ήταν μάλλον αυτονόητη, πρώτον, για να μην προκαλέσει υπόνοιες η απουσία του και, δεύτερον, για να αποτρέψει την ομολογία του Σάββα.

Οταν ο τραυματίας έδωσε τα πρώτα στοιχεία, ο Χριστόδουλος από συνομιλητής του αντιστράτηγου έγινε κρατούμενός του. Και όταν το κουβάρι της τρομοκρατίας άρχισε να ξετυλίγεται εκείνο το καλοκαίρι από τους αδελφούς Ξηρούς, προέκυψε ότι ο ένας στρατολογούσε τον άλλον.

«ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΜΗΧΑΝΗ». Με την αναφορά του στην αυτάρεσκη δήλωση του Χριστόδουλου, ο τότε επικεφαλής της Αντιτρομοκρατικής ήθελε να πει ότι οι τρεις Ξηροί συνέθεταν μια άρτια πολεμική μηχανή. Υπερβολή; Καθόλου. Από την απόσταση του χρόνου σήμερα, φαίνεται καθαρά ότι η 17Ν δεν θα μπορούσε να συνεχίσει την αιματοβαμμένη δράση της, τόσο αποτελεσματικά τουλάχιστον, χωρίς αυτά τα αδέλφια που εντάχθηκαν στις γραμμές της στα μέσα στης δεκαετίας του 1980 και άλλαξαν τις επιχειρησιακές δυνατότητές της. Ηταν από μόνοι τους μια οργάνωση με απίστευτες δυνατότητες. Ηξεραν να εντοπίζουν στόχους, να κάνουν παρακολουθήσεις, να συλλέγουν πληροφορίες, να γράφουν προκηρύξεις, να βρίσκουν και να τοποθετούν εκρηκτικά, να εκτοξεύουν ρουκέτες και να χειρίζονται τα δύο πιστόλια της 17Ν. Κυρίως όμως γνώριζαν να ξεφεύγουν από τους τόπους των επιθέσεων και να μην αφήνουν ίχνη, παρότι συχνά δρούσαν χωρίς ιδιαίτερες προφυλάξεις και χωρίς μεταμφίεση.

Οσο αμφίβολο είναι αν χωρίς τον «επιχειρησιακό» Δημήτρη Κουφοντίνα θα κατάφερνε ποτέ ο Αλέξανδρος Γιωτόπουλος να εφαρμόσει το επίμονο σχέδιό του για τη συγκρότηση μιας ένοπλης οργάνωσης όπως η 17Ν, άλλο τόσο αμφίβολο είναι αν ο Κουφοντίνας θα κατάφερνε να την κουμαντάρει τόσο αποτελεσματικά χωρίς τους Ξηρούς. Ηταν αλάνθαστοι σε ό,τι αναλάμβαναν έως «την ημέρα εκείνη», κατά τον τίτλο ενός βιβλίου που έγραψε ο Σάββας αργότερα.