Με 20 ακίνητα, 8 οικόπεδα και 3 αυτοκίνητα –ανάμεσά τους και το Τουαρέγκ του 1999 με τις πλαστές πινακίδες –ο συνταξιούχος Μιχάλης Λιάπης θα μπορούσε να τα φέρνει δύσκολα βόλτα. Το πλούσιο πόθεν έσχες ίσως ήταν αδύναμο μπροστά στους φόρους, τα τέλη και τις έκτακτες εισφορές. Το πρόβλημα είναι ότι μέχρι πρότινος κρατούσε κρυφές τις δυσκολίες του και από χρόνια είχε φιλοτεχνήσει ένα προφίλ μπον βιβέρ, που μοίραζε τον χρόνο του μεταξύ Κηφισιάς, Μυκόνου και Ευρυτανίας.

Ο ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΣ. Ακόμη χειρότερα για την υπερασπιστική γραμμή του, ήταν ο αγαπημένος ανιψιός του Κωνσταντίνου Καραμανλή, εξασφαλίζοντας επί χρόνια κεντρική θέση στο μεγάλο σαλόνι της εξουσίας μαζί με μια θητεία στα βουλευτικά έδρανα και στα υπουργικά γραφεία. Ο κρότος της πτώσης δεν έχει προηγούμενο και έχει εκπλήξει ακόμη και εκείνους που είχαν διαγνώσει αποκλίνουσα συμπεριφορά πίσω από τον απομονωτισμό του, τα τελευταία χρόνια.

Για πολλούς εντός και εκτός ΝΔ, ο Λιάπης ήταν ένας πολιτικός από μεγάλο τζάκι, με περπατησιά αριστοκράτη, ο οποίος, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο συγκαταλέγεται σε όσους ευθύνονται για τη μεγάλη κρίση –που, όπως αποδεικνύει η περίπτωσή του, δεν είναι μόνο οικονομική. Από μια πολιτική διαδρομή που ξεπερνά τις τρεις δεκαετίες, εκείνο που θα έμενε ανεξίτηλο στη συλλογική μνήμη θα ήταν τα δωρεάν ταξίδια της Siemens με συνταξιδιώτη τον Μιχάλη Χριστοφοράκο. Είναι προφανές ότι αυτό ίσχυε μέχρι τη χθεσινή βόλτα με το Τουαρέγκ.

Ο Μιχάλης Λιάπης δεν έγινε ποτέ αυτό που πίστευε ότι ήταν περίπου αναφαίρετο δικαίωμά του: πολιτικός κληρονόμος του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Σε αυτό τον πρόλαβε ο εξάδελφός του, αφήνοντας στον ίδιο τη γεύση μιας ήττας που δίχασε την ευρύτερη οικογένεια του ιδρυτή της ΝΔ. Επί χρόνια το απέδιδε στο ονοματεπώνυμο, το οποίο θεωρούσε λίγο – πολύ ότι ήταν και το μοναδικό προσόν του Κώστα Καραμανλή. Το χειμώνα του 1997, άλλωστε, όταν αποφασίστηκε η διεκδίκηση της ηγεσίας της ΝΔ από τον εξάδελφο, χρειάστηκε να γίνουν ενδοοικογενειακά συμβούλια και να ασκηθεί έντονη πίεση στον Λιάπη για να εγκαταλείψει το στρατόπεδο του Γιώργου Σουφλιά. Αυτό, ωστόσο, δεν έβαλε τέλος στη σχέση οργής του γιου της Αντιγόνης με τον γιο του Αλέκου, ο οποίος έχτιζε παράλληλα και ένα λαϊκό προφίλ μεγεθύνοντας τις διαφορές τους.

Η ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ. Με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή ήρθαν μαζί από το Παρίσι το 1974, τον ακολούθησε στη Προεδρία της Δημοκρατίας έως το 1985 (ως διευθυντής του ιδιαίτερου γραφείου του), ενώ στα χρόνια του Μητσοτάκη ο Λιάπης βρέθηκε για πρώτη φορά και στο κυβερνητικό σχήμα, ως υφυπουργός Εμπορίου. Από το 1989 έως το 2009 εκλεγόταν συνεχώς στη Β’ Αθηνών αποφεύγοντας να επενδύσει στις λεγόμενες λαϊκές συνοικίες του Λεκανοπεδίου, ενώ το 2004 ανέμενε από τον εξάδελφό του το υπουργείο Αμυνας. Εκείνος του ανέθεσε το υπουργείο Μεταφορών για να τον μεταθέσει το 2007 στο υπουργείο Πολιτισμού, όπου του έσκασε και η υπόθεση Ζαχόπουλου.

Τον Ιανουάριο του 2009 βρέθηκε εκτός κυβέρνησης υπό το βάρος των καταγγελιών για εμπλοκή του στο σκάνδαλο της Siemens. Εκτοτε αποσύρθηκε και από τα γαλάζια ψηφοδέλτια, καταγγέλλοντας τον «κατήφορο» του κοινοβουλευτικού βίου. Η μόνη θέση που διατηρεί είναι στο Ιδρυμα Κωνσταντίνος Καραμανλής, όπου είναι ισόβιο μέλος – σύμβουλος.

Τελευταία Νέα