Πριν από έναν μήνα, ο γάλλος καθηγητής Οικονομίας Πασκάλ ντε Λιμά ανέλυε στο περιοδικό «Μαριάν» το νέο τοπίο στην Ευρώπη μετά τον θρίαμβο της Ανγκελα Μέρκελ. Η Γερμανία, έγραφε, θα αρχίσει σταδιακά να απομακρύνεται από τους ευρωπαίους εταίρους της. Αυτό που την ενδιαφέρει είναι η σχέση της με τον κολοσσό που λέγεται Κίνα. Δεν είναι τυχαίο ότι την περίοδο 2007-2012 η Μέρκελ επισκέφθηκε την Κίνα έξι φορές, συνοδευόμενη πάντα από πολλούς υπουργούς και επιχειρηματίες.

Η σύνθεση της νέας γερμανικής κυβέρνησης που ανακοινώθηκε την περασμένη Κυριακή, και είναι ήδη γνωστή ως GroKo από το grosse Koalition (Μεγάλος Συνασπισμός), δεν δικαιώνει την εκτίμηση του καθηγητή. Οχι μόνο επειδή οι Σοσιαλδημοκράτες έχουν δεσμευτεί ότι θα επιβάλουν στον συνασπισμό έναν όρο που έλειπε από τον προηγούμενο: την αλληλεγγύη. Ούτε επειδή υπολογίστηκε ότι με τα υπουργεία που έλαβαν ελέγχουν το 52% του προϋπολογισμού. Υπάρχει μια μικρή λεπτομέρεια, με ισχυρό όμως συμβολικό χαρακτήρα. Υπουργός για την Ευρώπη διορίστηκε ο 43χρονος σοσιαλδημοκράτης ακτιβιστής Μίχαελ Ροτ, ένας άνθρωπος πολύ γνωστός και πολύ αγαπητός στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες από το έργο που έκανε τα τελευταία χρόνια υπέρ της στενής ευρωπαϊκής συνεργασίας.

Ο «Εκόνομιστ» δεν είναι καθόλου ευχαριστημένος. Κανείς δεν έχει υψηλές προσδοκίες από αυτή την κυβέρνηση, έγραψε. Και αυτό αποτελεί ακόμη μια ένδειξη ότι ο GroKo θα κινηθεί σε μια κατεύθυνση που θα δυσαρεστήσει τους Αγγλοσάξονες και θα διαψεύσει τις Ευρωκασσάνδρες. Κανείς δεν περιμένει φυσικά να εγκαταλειφθεί ο στόχος της δημοσιονομικής πειθαρχίας. Η υποχρέωση να κάνει κάθε χώρα επιμελώς «τα μαθήματά της» δεν επισημαίνεται μόνο από τη Μέρκελ ή τον Γκάμπριελ, αλλά ακόμη κι από την Αριστερά, όπως διαπιστώσαμε κατά την πρόσφατη επίσκεψη της Γκαμπριέλε Τσίμερ στην Ελλάδα. Αυτό που περιμένουμε είναι μια νέα ανάγνωση της κρίσης, όπου εκτός από τη δημοσιονομική ανισορροπία μεταξύ των κρατών θα δίνεται έμφαση στην ανευθυνότητα των αγορών, στην ανάπτυξη, στην απασχόληση, στην κοινωνική πολιτική και στις δημόσιες επενδύσεις. Η νέα υπουργός Εργασίας Αντρέα Νάλες το είπε χθες καθαρά στον ανταποκριτή των «ΝΕΩΝ»: «Η αντιμετώπιση της ανεργίας θα είναι στο επίκεντρο της ευρωπαϊκής μας πολιτικής».

Ο φιλοευρωπαϊσμός των Σοσιαλδημοκρατών θα παρασύρει μοιραία και τους ισχυρούς εταίρους τους. Η γερμανίδα καγκελάριος έχει άλλωστε τονίσει πολλές φορές ότι «χρέος της γενιάς της είναι να οικοδομήσει βήμα βήμα μια πολιτική ένωση». Αλλά και ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, που τόσες επιθέσεις έχει δεχθεί για την εμμονή του στη λιτότητα, είναι ένας θερμός και γνήσιος ευρωπαϊστής ο οποίος γνωρίζει τόσο τον κεντρικό ρόλο όσο και τις ευθύνες της χώρας του. Το ίδιο ισχύει για τη νέα υπουργό Αμύνης Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν και το νέο δεξί χέρι της Μέρκελ στην καγκελαρία, τον Πέτερ Αλτμάιερ. Ναι, δικαιούμαστε να ελπίζουμε ότι έρχονται καλύτερες ημέρες.