Αν αυτή η προσπάθεια που ξεκίνησε με την πρωτοβουλία των 58 δεν καρποφορήσει, τότε αναπόφευκτα η χώρα θα μπει σε μεγάλες περιπέτειες, πιασμένη στο δόκανο του πιο ακραίου λαϊκισμού και ένα μέρος του λαού που αντιστέκεται μέχρι στιγμής με πείσμα στον ατελέσφορο δικομματισμό, θα βρεθεί χωρίς εναλλακτική λύση(…)

Θέλω ιδιαίτερα να απευθυνθώ στον κόσμο του ΠΑΣΟΚ, τον κόσμο που μαζί συμπορευτήκαμε τόσα χρόνια, που δώσαμε πολλά, όχι χωρίς λάθη, αλλά ποτέ δε λείψαμε από τον αγώνα. Και θέλω να χαιρετήσω το γεγονός ότι η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ από την πρώτη στιγμή ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα των 58, χωρίς όρους, χωρίς προϋποθέσεις. Θέλω να είμαι απολύτως ειλικρινής. Ακούμε όλοι τι λένε διάφοροι, άλλοι καλοπροαίρετα, άλλοι για να ναρκοθετήσουν το εγχείρημα. Η μια κατηγορία που απευθύνεται στους 58 είναι ότι με την ελιά θέλουν να διαλύσουν το ΠΑΣΟΚ. Η άλλη, διαμετρικά αντίθετη είναι ότι οι 58 θέλουν να σώσουν εκλογικά το ΠΑΣΟΚ.

Λοιπόν, για να τελειώνουμε με μύθους, φόβους και φαντάσματα, οι 58 δεν είναι ούτε τορπίλη, ούτε σωσίβιο, είναι μια πεντακάθαρη πρόταση ενότητας και κυρίως ανανέωσης του χώρου.

(…)Οσο χρειαζόμαστε την ενότητα, άλλο τόσο και περισσότερο χρειαζόμαστε την ανανέωση. Ανανέωση σε ιδέες και προγράμματα, ανανέωση και σε πρόσωπα. Ανανέωση, όχι παρθενογένεση. Γρήγορο και σταθερό βηματισμό, όχι επιπόλαια άλματα στο κενό.