Αναζήτηση
Αυτός με την κόκκινη κουβέρτα ν’ ανεμίζει στην πλάτη, και πεντέξι άναυδους να τον κοιτάνε από κάτω. Αυτός που γουρλώνει τα μάτια και πριονίζει με τα χέρια του τον αέρα τον κοπανιστό, σαν καλεσμένος της Αννίτας Πάνια. Αυτός είναι ο πρύτανης του Πανεπιστημίου κύριος Πελεγρίνης.
Θέλει πολύ κουράγιο να τ’ αντέξεις. Θέλει ηρεμιστικά πολλά μην τρελαθείς.
Καίγεται ο κόσμος στην Ελλάδα. Χιλιάδες νέοι χάνουν εξάμηνα, λεφτά, όνειρα, ζωές. Κι ο κύριος υπεύθυνος όλου του χαμού τα παρατάει όλα σύξυλα για να μεταλαμπαδεύσει την τέχνη του θεάτρου στα Παρίσια.
Φοβάμαι ότι όλο αυτό μυρίζει αποπνικτικά Ελλάδα.
Ενας ηλικιωμένος κύριος αγαπάει το θέατρο και θέλει τις ελεύθερες ώρες του να παίζει, με κάθε σημασία της λέξης. Βεβαίως. Θεμιτόν. Τη σύνταξη και σπίτι του, με τους φίλους του, να ανεβάσουνε τους «Φοιτητές» του Ξενόπουλου, να ‘ρθει η γειτονιά να το δει να σκάσει κι αυτωνών τ’ αχείλι που ‘χουν τον καυστήρα κλειστό και τα παιδιά τους που σπουδάζουνε στον δρόμο.
Τώρα, λέει, τον στέλνουν στο πειθαρχικό συμβούλιο για πράξεις και παραλείψεις που έθιξαν τη λειτουργία και το κύρος του Πανεπιστημίου.
Τώρα το έθιξε το κύρος και τη λειτουργία; Εδώ και χρόνια.
Πρώτον, ο κύριος αυτός, με τον νόμο της Αννας Διαμαντοπούλου, είναι παράνομος.
Αλλά για πρυτάνεις σαν αυτόν ο νόμος στα παλιά τους «προσωπεία», με τη θεατρική πάντα έννοια.
Ενα πράγμα έγινε τα τελευταία χρόνια για να ξεφύγει η Παιδεία απ’ τ’ αδιέξοδο, και κάνανε τα πάντα να τη φέρουν πίσω.
Και τώρα στο πειθαρχικό. Ποιο πειθαρχικό; Εδώ θέλει συμβούλιο ιατρικό. Με αναλυτές, παιδοψυχολόγους, παθολόγους, μηχανολόγους, εφαρμοστές, για να φέρουνε στα ίσα του το τεφαρίκι.
Μ’ αρέσει δε που ο –κατά τη γνώμη του –καλλιτέχνης είναι κάτω από τη σκέπη του ΣΥΡΙΖΑ.
Ισως κάτι τέτοιους έχει υπ’ όψιν του ο κύριος Σκουρλέτης και βγαίνει στην αγορά και διαλαλεί: «Οσοι πιστοί προσέλθετε. Περάστε, κύριοι. Εδώ το κόμμα το καλό. Εκπτώσεις 100%. Τρελάθηκε τ’ αφεντικό και μας πουλάει τζάμπα. Περάστε κόσμε. Μη φοβάστε, δεν δαγκώνει, δεν λερώνει. Περάστε. Στο βάθος αριστερά ειδικό τμήμα εξυπηρέτησης αποστατών».
Βέβαια, για να λέμε και του στραβού το δίκιο, η Μανουέλλα, άνθρωπος με πολλούς φίλους στα εξωτερικά, μου εξομολογήθηκε ότι έστειλε μια φίλη της μεταμφιεσμένη σε κανονικό άνθρωπο να δει την παράσταση και της είπε ότι ο κόσμος είχε περίεργες αντιδράσεις. Σε μια στιγμή μάλιστα όλο το κοινό (καμιά πενηνταριά άτομα, όχι αστεία) ένωσε τη φωνή του σε ένα σύνθημα ηχηρότατο.
Σύσσωμο φώναζε εις άπταιστον παρισινήν διάλεκτον:
«Jullien, Jullien
tu est Pelegren».
Και άντε πάλι:
«Jullien, Jullien
tu est Pelegren».
Πολύ παραβάτης αυτός ο Ιουλιανός.
Αυτά προς το παρόν. Αντίο σας. Και εις χειρότερα.
