Μπορεί να μοιάζει με τη ρίγανη, το άρωμά της όμως είναι τελείως διαφορετικό και θυμίζει λίγο αυτό της λεβάντας. Η γεύση της είναι πικάντικη, χωρίς να πικρίζει. Στη χώρα μας δεν φυτρώνει συχνά μόνη της, όπως συμβαίνει στην Αφρική. Θα πρέπει να τη σπείρουμε την άνοιξη, είτε σε γλάστρα είτε σε κήπο, και ανθίζει από Ιούλιο μέχρι Σεπτέμβριο.Αν και σήμερα θεωρείται λαϊκό βότανο, στην αρχαιότητα αποτελούσε «το άρωμα της ελίτ».

Οι αρχαίοι Ελληνες τη χρησιμοποιούσαν ευρέως στην ιατρική και ειδικά σε γυναικολογικές και νευρολογικές νόσους. Αρκετά χρόνια αργότερα οι τροβαδούροι έπιναν αφέψημα μαντζουράνας για να καθαρίζει και να διατηρείται η φωνή τους. Χρησιμοποιείται ως εύγευστο ρόφημα (τσάι), ως άρτυμα στη μαγειρική, στην αρωματοποιία και ως αιθέριο έλαιο στη φαρμακευτική. Επιπλέον, ως μικρός θάμνος είναι διακοσμητικό και αρωματικό φυτό κήπου. Το ύψος της φτάνει τα 60 εκατοστά, ο βλαστός είναι τετραγωνικός, πολύκλαδος. Τα φύλλα της είναι μικρά, αντίθετα, χνουδωτά, ωοειδή και έχουν μία χαρακτηριστική όμορφη οσμή λεβάντας. Τα άνθη της είναι μικρά λευκού χρώματος.

Χρήσεις στην κουζίνα
Ταιριάζει απόλυτα σε συνταγές που έχουν ντομάτα και κρεμμύδι, ενώ αποτελεί πολύ καλό αρωματικό για κρέας. Δίνει καταπληκτική γεύση στο ψάρι φούρνου, στις ομελέτες, τις σάλτσες για μακαρόνια, στις χορτόπιτες, στον κιμά και στα λουκάνικα. Χρησιμοποιείται επίσης και στην ποτοποιία και είναι βασικό μυρωδικό του βερμούτ.
Συντήρηση
Αμέσως μετά τη συλλογή της, η μαντζουράνα πρέπει να αποξηρανθεί. Στο σπίτι μπορεί να χρησιμοποιηθούν παραδοσιακοί τρόποι, δηλαδή ανάποδο κρέμασμα και τοποθέτηση στον ήλιο. Επίσης, μπορεί να συντηρηθεί μέσα σε λάδι.
Στη λειτουργία του οργανισμού

Είναι πολύ καλό αναλγητικό για μυϊκούς πόνους, διαστρέμματα, στραμπουλήγματα και νευραλγίες. Επίσης είναι έξοχο αντίδοτο στα μικρόβια του τυφοειδούς πυρετού.

Για τις παθήσεις του αναπνευστικού συστήματος θεωρείται αποχρεμπτικό, εφιδρωτικό και ευεργετικό για τον νευρικό βήχα, το κρυολόγημα, τις αμυγδαλές, τη βρογχίτιδα, το άσθμα.

Για τις ανωμαλίες του πεπτικού συστήματος είναι χωνευτικό, σπασμολυτικό, αντιεμετικό, ανακουφίζει από τον μετεωρισμό και τη δυσπεψία, διεγείρει το συκώτι και τη σπλήνα.

Είναι ακόμη διουρητικό, αγγειοδιασταλτικό, υποτασικό, αντιδιαβητικό αλλά και ευεργετικό σε νευρικής φύσεως παθήσεις, υπερευαισθησία, νευρασθένεια, ψυχασθένεια, άγχος, αϋπνίες, ημικρανίες, ίλιγγο, επιληψία, απώλεια μνήμης.

Μια φορά κι έναν καιρό
Στην αρχαιότητα πίστευαν ότι όποιος γνώριζε τη θεά του Ερωτα, την Αφροδίτη, διαπίστωνε ότι η ωραία θεά των Ελλήνων μύριζε σαν «αμάρακον», δηλαδή σαν μαντζουράνα. Επίσης, χρησιμοποιούνταν ως στέφανα σε γάμους που έφερναν τύχη και ευδαιμονία στο ζευγάρι.
Συνταγές

Μανιτάρια με μαντζουράνα

500 γραμ. φρέσκα μανιτάρια μεσαίου μεγέθους, κομμένα σε χοντρές φέτες

2-3 κλωναράκια μαντζουράνα (ανάλογα με το μέγεθος), τα φύλλα

2 κουταλιές σούπας έξτρα παρθένο ελαιόλαδο

1/2 άσπρο κρεμμύδι κομμένο σε λεπτά μισοφέγγαρα

αλάτι, φρεσκοτριμμένο πιπέρι

Ζεσταίνουμε το λάδι σε τηγάνι και μέτρια φωτιά να κάψει. Προσθέτουμε το κρεμμύδι και σοτάρουμε για 2-3 λεπτά. Σοτάρουμε τα μανιτάρια ανακατεύοντας μερικές φορές για 3 λεπτά. Ρίχνουμε τη μαντζουράνα, αλάτι και πιπέρι και μαγειρεύουμε για άλλα 3 λεπτά.

Αρωματικό λάδι

Αιθέριο έλαιο: 3-4 σταγόνες σε μία κουταλιά μέλι, 2-3 φορές την ημέρα. Το έλαιο χρησιμοποιείται στην παρασκευή σαπουνιών, μύρων και οδοντόκρεμας. Οι ιδιότητες της μαντζουράνας είναι ίδιες με αυτές του θυμαριού και της μέντας. Η μαντζουράνα είναι πιο γνωστή ως χωνευτικό και καταπραϋντικό για τους στομαχόπονους. Είναι όμως και ηρεμιστικό και σε μεγάλες δόσεις ναρκωτικό.

Αφέψημα

Βράζουμε για 3 λεπτά ένα κουταλάκι του γλυκού μαντζουράνα σε ένα μπρίκι με νερό. Το σουρώνουμε και το πίνουμε ζεστό με μέλι. Ως έγχυμα: ένα κουταλάκι του γλυκού μαντζουράνα σε ένα μπρίκι με καυτό νερό. Το αφήνουμε 10 λεπτά, το σουρώνουμε και το πίνουμε ζεστό με μέλι.

Συνδυασμοί

Με βασιλικό, δάφνη, τσίλι, σκόρδο,

ρίγανη, πάπρικα, πιπέρι, δεντρολίβανο,

φασκόμηλο, θρούμπι και θυμάρι

Τελευταία Νέα