Αναζήτηση
Προείσπραξη χρημάτων
Μάνος Τεννές
ΠΑΓΚΡΑΤΙ
Στις φορολογικές δηλώσεις, στο πληρωτέο ποσό ένα μέρος αντιστοιχεί στο… επόμενο οικονομικό έτος. Αν κάποιος πρέπει να πληρώσει ένα ποσό για το οικονομικό έτος 2013, ένα μέρος είναι για το οικονομικό έτος 2014. Μετά, το 2014, ένα μέρος θα είναι για το 2015 και ούτω καθ’ εξής. Γιατί το κράτος βρίσκει αυτό τον πλάγιο τρόπο για να εισπράξει χρήματα; Δεν οικοδομούνται έτσι σχέσεις εμπιστοσύνης.
Περί Μικρασιατικής Καταστροφής
Χρήστος Παυλίδης
ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΩΝ Ν. ΛΑΡΙΣΑΣ
Διαβάζουμε, βλέπουμε ή ακούμε πολλές παράξενες απόψεις για τη Μικρασιατική Καταστροφή, δυστυχώς από Ελληνες. Πολλή συζήτηση έγινε για τον «συνωστισμό» στη Σμύρνη, για το ότι δεν υπήρξε γενοκτονία των Ελλήνων στη Μικρά Ασία, ακόμη διαβάσαμε ότι κάποια κυρία προσφέρει χορηγία φοίτησης δύο μαθητών στο Πανεπιστήμιο Αθηνών αλλά να μην έχουν ρίζες από Μικρά Ασία!!
Υπάρχουν και άλλα πολλά παράδοξα από διάφορους που ειπώθηκαν και βρίσκουν υποστήριξη από αρκετούς. Καταλήγουν δε όλοι στο «περασμένα – ξεχασμένα». Εμείς οι απόγονοι των Μικρασιατών λέμε περασμένα ναι, ξεχασμένα όχι. Βέβαια, είναι δικαίωμα του καθενός να λέει τις απόψεις του, δεν έχει δικαίωμα όμως να αμφισβητεί τα γεγονότα.
Στο βιβλίο «Χαμένος Παράδεισος» του βρετανού συγγραφέα – δημοσιογράφου Γκάιλς Μίλτον υπάρχουν εκατοντάδες μαρτυρίες για την Μικρασιατική Καταστροφή από όλες τις πλευρές. Μεταφέρω τρεις από αυτές.
Τσαρλς Χάους, βρετανός ναυτικός: «Κατά μήκος της Σμύρνης, υπήρχε συμπαγές τείχος φωτιάς, η δυσοσμία από την καιγόμενη σάρκα ήταν αποκρουστική».
Οράν Βέιμπερ, τουρίστας: «Στη σύγχρονη ιστορία ίσως ποτέ τίποτε δεν μπορεί να συγκριθεί με την νύχτα της 13ης Οκτωβρίου στη Σμύρνη».
Τζορτζ Χόρτον, πρεσβευτής της Αμερικής στη Σμύρνη: «Ενα από τα δυνατότερα αισθήματα που πήρα μαζί μου από την Σμύρνη ήταν το αίσθημα της ντροπής που ανήκα στο ανθρώπινο γένος».
Αν όλα αυτά που συνέβησαν ήταν απλώς «συνωστισμός» ή δεν υπήρξε γενοκτονία αλλά και απαξίωση των εχόντων ρίζες από τη Μικρά Ασία, τι να πει κανείς. Δεν είναι δυνατόν να ισχυρίζονται Ελληνες, πολλοί από αυτούς επιστήμονες, ότι δεν μπορεί να αναγνωριστεί η γενοκτονία γιατί δεν την αναγνωρίζει η Τουρκία.
Εμείς οι απόγονοι των από 3.000 χρόνων κατοίκων της Μικράς Ασίας δεν φθάνουμε ποτέ στο σημείο της εκδίκησης, δεν ζητάμε ποτέ πόλεμο. Ταξιδεύουμε τακτικά στα χώματα των προγόνων μας σαν προσκύνημα. Ομως όταν ακούμε Ελληνες να αμφισβητούν τα όσα έγιναν κατά τη διάρκεια της Μικρασιατικής Καταστροφής δεχόμαστε μαχαιριά στο σώμα μας.
Πολλά από αυτά που συνέβησαν δεν τα γνωρίζει η νεολαία, γιατί στα σχολεία μαθαίνουν ελάχιστα για την πρότερη ζωή των Ελλήνων και τη Μικρασιατική Καταστροφή. Πρόσφατα ο Πολιτιστικός Σύλλογος Μικρασιατών Νομού Λάρισας αλλά και το 1ο Λύκειο Λάρισας προκήρυξαν διαγωνισμό για τη Μικρασιατική Καταστροφή. Ολοι οι συμμετέχοντες στο τέλος μάς είπαν ότι δεν γνώριζαν σχεδόν τίποτε από αυτά που συνέβησαν αλλά μέσω των διαγωνισμών, διαβάζοντας και βλέποντας διάφορα, έμαθαν αυτά που έγιναν πραγματικά.
Οι εξαγγελθείσες μεταρρυθμίσεις
Ε. Ευαγγελίδης
ΝΕΑ ΙΩΝΙΑ
Η ανασχηματισθείσα νέα συγκυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ θα ρίξει, όπως δηλώνεται, όλο το βάρος της στις μεταρρυθμίσεις. Ομως η πολιτική και οι πρακτικές των δύο αυτών κομματικών φορέων είναι γνωστές στον ελληνικό λαό από τη διαχείριση της εξουσίας κατά τη διάρκεια των τελευταίων σαράντα ετών. Αναδείχθηκε όμως η πολιτική αυτή σε όλες τις πτυχές της και κατά τα τελευταία τέσσερα χρόνια της πολύπλευρης κρίσης.
Δεν ξεχνά κανείς ότι ενώ η χώρα μας από τα τέλη του 2008 όδευε προς τον γκρεμό της χρεοκοπίας, ο τότε πρωθυπουργός μιλούσε για ήπια προσαρμογή και για θωρακισμένη και ακλόνητη οικονομία. Ακολούθησε ο σοσιαλιστής διάδοχός του στη διακυβέρνηση, ο οποίος ενώ προεκλογικά μιλούσε για κοινωνικές παροχές και οικονομικές δυνατότητες, πολιτεύτηκε ως αυθεντικός δεξιός και διαχειρίστηκε την κρίση όπως γνωρίζουμε.
Στο διάστημα των δύο πρώτων ετών της κρίσης, ο σημερινός Πρωθυπουργός (στην αντιπολίτευση τότε) εξαπέλυε τους μύδρους του κατά του Μνημονίου και με τις διακηρύξεις του υποσχόταν ταχεία ανάπτυξη, ριζικές αλλαγές και σύντομη έξοδο από την κρίση. Ηδη από έτους είναι Πρωθυπουργός της χώρας και ζούμε τα αποτελέσματα της πολιτικής του.
Φυσικά ο κόσμος δεν θέλει εκλογές την ώρα αυτή, ούτε και οι κυβερνητικοί εταίροι (ακόμη και ο αποχωρήσας Φ. Κουβέλης). Οταν όμως κάθε λογικός πολίτης ακούει για μεταρρυθμίσεις, κρατάει μικρό καλάθι και απευθύνει στους δύο συγκυβερνήτες τα ερωτήματα:
1) Τι θα κάνετε με το πελατειακό σύστημα που τα κόμματά σας και οι ίδιοι υπηρετήσατε πιστά;
2) Θα συνεχίσετε να φορτώνετε τα δημόσια βάρη οριζόντια στους μισθωτούς και τους συνταξιούχους και θα αφήνετε τους φοροφυγάδες και μεγαλοκαταθέτες να αναπαύονται στους φορολογικούς παραδείσους;
3) Θα εισπράξετε κανένα ευρώ από τις λίστες (54.000, 2.079 κ.λπ. καταθετών), που έχετε στα χέρια σας και από το 1.000.000 ελεύθερων επαγγελματιών που δήλωσαν ετήσιο εισόδημα κάτω των 5.000 ευρώ; Θα πάρετε πίσω τις συντάξεις – μαϊμού και τα ψεύτικα επιδόματα;
4) Θα συνεχίσετε να φορολογείτε, οριζόντια, τις κατοικίες των πολιτών και τα ακίνητα που ουδέν εισόδημα αποφέρουν, ακόμη και τα άγονα και ακαλλιέργητα αγροτεμάχια;
5) Θα δώσετε κίνητρα να εργαστούν στην ύπαιθρο κάποιοι από τους 1.500.000 ανέργους και να πάψει η χώρα μας να εισάγει είδη διατροφής από το εξωτερικό, όταν πολλοί κάτοικοι των πόλεων στριμώχνονται στις ουρές ή στους εγκαταλελειμμένους κάδους για λίγα κρεμμύδια, πατάτες και λάχανα;
Η ζωή του μέσου και του φτωχού Ελληνα παρέχει την ευχέρεια για πολλά τέτοια ερωτήματα.
Η γενιά του μεταλλίου
Παναγιώτης Γριζιώτης
ΝΕΑ ΣΜΥΡΝΗ
Γενιά 1940- 42. Οι 18άρηδες και 20άρηδες της Κατοχής. Και τι δεν περάσαμε. Πόλεμο, Κατοχή, πείνα, Δεκεμβριανά, Εμφύλιο. Υπηρετήσαμε την πατρίδα 36 μήνες (όπως εγώ) και δεν αυτοκτονούσαμε. Δουλέψαμε 40 χρόνια και τα Σάββατα. Υστερα έγινε το πενθήμερο. Πολλές ώρες, συνήθως χωρίς υπερωρίες. Οι απεργίες ήταν για πολύ σοβαρά θέματα. Φτιάξαμε οικογένειες με καλά παιδιά, χωρίς σκουλαρίκια. Αυτή η γενιά αξίζει το χρυσό μετάλλιο.
Απάντησησε δημοσίευμα
Κυριάκος Παπαϊωάννου
ομ. καθηγητής ΑΠΘ
Μου προκαλεί έκπληξη και κατάθλιψη η ανάγνωση του άρθρου της καθ’ όλα αξιόλογης και συμπαθούς Ελενας Ακρίτα στα «ΝΕΑ» του Σαββάτου 20/7/2013.
Σέβομαι τον πλουραλισμό γνώμης των συντακτών της πρώτης σε κυκλοφορία καθημερινής ελληνικής εφημερίδας, της οποίας άλλωστε είμαι τακτικός αναγνώστης – συνδρομητής.
Από την άλλη, όμως, δεν μπορεί να διαβάζουμε στο κύριο άρθρο της εφημερίδας σας του ίδιου σαββατιάτικου φύλλου περί διαφύλαξης της πολιτικής σταθερότητας, ως βασικής εθνικής προτεραιότητας και να έχουμε από την κυρία Ακρίτα ένα κομμάτι καθαρά λαϊκίστικης πολιτικής κριτικής, σε μορφή ευθυμογραφήματος βέβαια, ανάλογης όμως με αυτή που συναντάμε σε διάφορες φυλλάδες και σε blogs του Διαδικτύου. Ας αναζητήσει ο διευθυντής σύνταξης Στ. Τζανάκης στην πλαϊνή στήλη και σε τέτοιου είδους μηδενιστικά φαινόμενα την αύξηση της δύναμης της Χρυσής Αυγής αλλά και του «αριστερού» ΣΥΡΙΖΑ, καθώς και την ύπαρξη των ΑΝΕΛ…
Δεν ξέρω αν οι σπουδές της κυρίας Ακρίτα περιέχουν και την οικονομία, ή έχει μεγαλύτερη εμπειρία από τον κ. Στουρνάρα γύρω από την οικονομική ιστορία και τις εξελίξεις στον ελλαδικό και διεθνή χώρο.
Ισως, σε τέτοια περίπτωση, θα μπορούσε να φανεί πιο χρήσιμη σε όλους εμάς τους δεινοπαθούντες βάζοντας υποψηφιότητα για βουλευτής στις επόμενες εκλογές.
Δεν θα ήταν δύσκολο να εκλεγεί (με τα δεδομένα της σημερινής κατάστασης) και να προσφέρει με τις προτάσεις της κάποια άλλη οδό εθνικής σωτηρίας.
ΥΓ: Αν και γεννημένος στην Κατοχή, δεν έχω προκαταλήψεις απέναντι στη νέα γενιά των δημοσιογράφων.
Θα συμφωνήσουν όμως ελπίζω και αυτοί στο γιατί η μνήμη της ποιότητας ενός Παλαιολόγου, ενός Μελά, ενός Τσιφόρου κ.ά., καθώς και των κωμικών της ελληνικής επιθεώρησης (Λογοθετίδης, Σταυρίδης, Αυλωνίτης, Ηλιόπουλος, Φωτόπουλος, Αφές Καλουτά κ.ά.) παραμένει άσβεστη στη δική μας γενιά και έχουμε αυξημένες απαιτήσεις από τους νεότερους.
