Εχω ένα μυστικό φεστιβάλ που ήρθε η ώρα να το αποκαλύψω στο πανελλήνιο. Λειτουργεί απαρεγκλίτως τα τελευταία πέντε καλοκαίρια στην πιλοτή μιας πολυκατοικίας στη μείζονα περιοχή Αμαρουσίου, χωρίς τα γνωστά ξεμαλλιάσματα πάνω από την κρατική επιχορήγηση, χωρίς εγωισμούς, ρουσφέτια, ευνοημένους, πικραμένους και αουτσάιντερ. Μόλις κλείσουν τα σχολεία, μια ντουζίνα πιτσιρίκια της γειτονιάς μαζεύονται εκεί και σχεδιάζουν την ετήσια παράστασή τους. Οταν πρωτοέπαιξαν την «Πούλια και τον Αυγερινό» από τα παραμύθια του Μέγα ήταν δεν ήταν 4-5 χρονών. Ακολούθησε ο «Καραγκιόζης στο Λονδίνο» του Σπαθάρη, η απαραίτητη «Οδύσσεια» και μετά βουρ στο ελισαβετιανό θέατρο με το «Ημέρωμα της στρίγκλας» του Σαίξπηρ. Αυτή τη φορά ετοιμάζουν «Προμηθέα δεσμώτη» του Αισχύλου. «Αίσχυλος» παρατονίζει ο επτάχρονος σκηνοθέτης και αρπάζει ποινή δέκα επιτόπου πους απς για τον κάθε παρατονισμό του. Είπαμε να είμαστε ερασιτέχνες αλλά όχι και εντελώς άσχετοι. Ισα ίσα που το συγκεκριμένο γκρουπ έχει περί πολλού τον επαγγελματισμό του, με φουλ μάλιστα ειδικότητες. Υπάρχει αυτός που κάνει τη δραματουργική επεξεργασία, υπάρχει σκηνογράφος, υπάρχει φωτιστής και δημιουργός σπέσιαλ εφέ, υπάρχει κι ένα τρίχρονο που παίζει το «διάλειμμα» αναγγέλλοντάς το με μια χρωματιστή ταμπελίτσα. Φέτος, η ομάδα προχωράει σε μια δημιουργική αυθαιρεσία προσθέτοντας στο κείμενο του «Αίσχυλου» μια σκηνή σπλάτερ όπου ο Ηρακλής σκοτώνει το όρνιο την ώρα που αυτό ξεσκίζει τα σπλάχνα του ήρωά μας. Με τρώει η περιέργεια να δω με τα μάτια μου το πουλί, μια ειδική κατασκευή από τους εικαστικούς και μηχανικούς της ομάδας, μα πιο πολύ από μένα βιάζονται οι γειτόνοι. Οι υπεύθυνοι επικοινωνίας του θεάτρου ρίχνουν το σύνθημα «φέρτε τις καρέκλες σας», τα παρκαρισμένα μεριάζουν, μαζί και η μιζέρια μας.

Τελευταία Νέα