Επίορκοι και επιτυχόντες διαγωνισμών

Α.Π. Οικονομόπουλος

ΠΑΠΑΓΟΣ – ΧΟΛΑΡΓΟΣ

Οι τελευταίες κυβερνήσεις ασχολούνται από καιρό, διετία τουλάχιστον, χωρίς ιδιαίτερο ζήλο (λίαν επιεικώς), με σχέδιο απόλυσης επίορκων υπαλλήλων που προσελήφθησαν στο Δημόσιο με πλαστά πιστοποιητικά ή αδικαιολογήτως απόντων. Η παρούσα κυβέρνηση προκειμένου να απαντήσει και σε επιτακτικό αίτημα των ελεγκτών για απολύσεις αναγκάζεται πλέον να ασχοληθεί ενεργά και με την κραυγαλέα παρανομία. Συγχρόνως, επιτυχόντες σε διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ (2008-2010), τα ονόματα των οποίων είναι σε οριστικούς πίνακες στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, αποκλείστηκαν από τον διορισμό (νόμος Ραγκούση) και οι πίνακες διοριστέων καταργούνται σε μία τριετία. Ακόμα εντυπωσιακότερο, υποψήφιοι σε διαγωνισμούς ΑΣΕΠ προ του 2008, οι οποίοι προσέφυγαν με ένσταση στο ΑΣΕΠ, δικαιώθηκαν και τα ονόματά τους είναι στους αναμορφωμένους οριστικούς πίνακες στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, δεν προσλαμβάνονται γιατί πλέον εμπίπτουν στον νόμο Ραγκούση, ενώ οι υπόλοιποι επιτυχόντες των ίδιων διαγωνισμών έχουν ήδη προσληφθεί και εργάζονται από 4ετίας ή 5ετίας (εντυπωσιακή η περίπτωση του Σταδίου Ειρήνης και Φιλίας). Διερωτώμαι: 1) Υπάρχει δικαιοσύνη και λογική στις παραπάνω αποφάσεις ή παραλείψεις της διοίκησης; 2) Αν δεν προέκυπταν οι απαιτήσεις των ελεγκτών της τρόικας, οι χιλιάδες πλαστογράφοι και αργόμισθοι απατεώνες θα παρέμεναν να υπηρετούν σε θέσεις για τις οποίες δεν έχουν τα προσόντα, υπεράνω υποψίας και κυρώσεων; Μήπως πρέπει ο Πρωθυπουργός, οι αρχηγοί των συγκυβερνώντων κομμάτων και οι ηγεσίες των υπουργείων Οικονομικών και Διοικητικής Μεταρρύθμισης να αποκαταστήσουν τη δικαιοσύνη και την αξιοκρατία εδώ και τώρα, πράγμα που απαιτεί ήδη και η τρόικα, πριν και οι τελευταίοι νέοι πάρουν τον δρόμο της οικονομικής και οριστικής μετανάστευσης ή περιθωριοποιηθούν με απρόβλεπτες για τον τόπο συνέπειες; Μήπως πρέπει να καθαριστεί η κόπρος του Αυγείου και να αποδοθεί δικαιοσύνη άμεσα;

Η ανάπτυξη της Ελλάδας

Γεράσιμος Π. Καζάνας

ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΣ

Με πολύ ενδιαφέρον παρακολούθησα τη συνέντευξη του διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος, Γιώργου Προβόπουλου, στη ΝΕΤ. Oι απόψεις του ήταν μεστές, επιστημονικά τεκμηριωμένες για τη σταθερή οικονομική προοπτική της Ελλάδας. Η παραμονή της χώρας στην ευρωζώνη προδιαγράφει το ασφαλές μέλλον της. Απαιτούνται βέβαια θυσίες δημοσιονομικής προσαρμογής, τις οποίες εμείς οι έλληνες πολίτες επιβάλλεται να υποστούμε, προκειμένου να υπάρξει το επιδιωκόμενο, σωτήριο αποτέλεσμα. Τέρμα πλέον ο κομπογιαννιτισμός και στα οικονομικά και στις ιδεοληψίες, όπως έπραξε η ιατρική με την πρόγνωση, διάγνωση και θεραπεία.

Παράλληλη ασφαλώς προσπάθεια θα πρέπει να καταβληθεί για την ανάπτυξη της Ελλάδας σε όλους τους τομείς. Ομως στο μέγιστο θέμα της ανάπτυξης ο κ. Προβόπουλος περιορίστηκε μόνο στις ξένες, αναγκαίες επενδύσεις και όχι στις μείζονος σημασίας ελληνικές, όπου πάσχει τραγικά το εμπορικό ισοζύγιο. Δεν άκουσα να γίνεται λόγος, έστω ακροθιγώς, για την ανάπτυξη της γεωργίας, κτηνοτροφίας, βιοτεχνίας, βιομηχανίας, εξαγωγικού εμπορίου και τουρισμού.

Περιορίζομαι να τονίσω τις δυσκολίες ανάπτυξης που υπάρχουν π.χ. στην ανάπτυξη της γεωργίας και απαιτούνται έξι προϋποθέσεις για την εξασφάλιση ετήσιου καθαρού εισοδήματος 10.000 ευρώ. Ητοι 900 ευρώ τον μήνα: 1. Το προϊόν της καλλιέργειας. 2. Τα στρέμματα. 3. Τα καλλιεργητικά έξοδα. 4. Οι καιρικές συνθήκες. 5. Η τιμή του προϊόντος. 6. Ο έμπορος, που θα αγοράσει τοις μετρητοίς και όχι με ανεξόφλητες συναλλαγματικές. Και δυστυχώς κανένα κόμμα δεν έχει αναπτυξιακό πρόγραμμα. Θεωρώ επίσης πως πρέπει να γίνουν συγκριτικές οικονομικές μελέτες ανάπτυξης του ευρωπαϊκού Βορρά έναντι του Νότου.

Επενδύσεις και αποκρατικοποιήσεις

Πάνος Ν. Λύρας

ΒΥΡΩΝΑΣ

Μια ζωή στη χώρα όπου ανθούν η φαιδρά πορτοκαλέα και η ξινή λεμονέα, ζήσαμε με την περηφάνια του εθνικού μας αερομεταφορέα, της Ολυμπιακής. Ετσι μας έλεγαν οι κάθε είδους επιτήδειοι και διατηρούσαν στη ζωή μια ζημιογόνο επιχείρηση που έπρεπε πριν από χρόνια να αποκρατικοποιηθεί και να σωθούμε. Είδαμε και πάθαμε μέχρι να απαλλαγούμε από την τόσο κοστοβόρο περηφάνια και τώρα μας προκύπτει μια άλλη περηφάνια, Εθνική και αυτή και για την ακρίβεια Τραπεζική.

Αλήθεια, τι τους έπιασε μερικούς και μιλάνε για τον αφελληνισμό της Εθνικής Τράπεζας; Επίσης δεν καταλαβαίνω γιατί για μια ξένη επένδυση στη χώρα μου θα πρέπει να αισθάνομαι ταπεινωμένος; Για ξένες επενδύσεις δεν ψάχνουν όλες οι χώρες; Εξάλλου ποιος εμποδίζει τους έλληνες εφοπλιστές, τους έλληνες βιομηχάνους, τους Ελληνες της Διασποράς, τους έλληνες κροίσους να την αγοράσουν ολόκληρη την Εθνική Τράπεζα; Κανένας δεν τους εμποδίζει, απλώς δεν αναλαμβάνουν τον επενδυτικό κίνδυνο.

Αυτή η θεωρία του αφελληνισμού μάς φέρνει στο μυαλό τους κοπετούς, τα κλάματα και τα άλλα καραγκιοζιλίκια για τον αείμνηστο εθνικό αερομεταφορέα. Μας θυμίζει όσα ζήσαμε στο λιμάνι του Πειραιά με την Cosco κ.λπ., κ.λπ. και σκέφτομαι: καλά, κάποιοι άνθρωποι σ’ αυτή τη χώρα δεν θα βάλουν ποτέ μυαλό; Τους πειράζει ότι θα φέρουν οι Γερμανοί τα χρήματά τους να ξελασπώσουν το άρρωστο τραπεζικό μας σύστημα και δεν τους πειράζει το γεγονός ότι ανάξιοι έλληνες τραπεζίτες, διορισμένοι σε κρατικές τράπεζες από τους προκομμένους πολιτικούς μας, έδωσαν ακάλυπτα δάνεια στα κόμματα και τώρα τα κόμματα «ρίχνουν κανόνι»; Να δούμε επιτέλους πότε θα καταλάβουμε ότι, πρώτον, το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα και, δεύτερον, ότι τον απλό εργαζόμενο τον ενδιαφέρουν μόνο οι θέσεις εργασίας, οι δε δήθεν εθνικές ιδιοκτησίες τον αφήνουν παγερά αδιάφορο. Καιρός να γλιτώσουμε από τις αχρείαστες εθνικές χαζοπερηφάνιες της ΔΕΗ, της Εθνικής, του ΟΠΑΠ κ.λπ., όπως γλιτώσαμε και από την Ολυμπιακή, τον ΟΛΠ, τον ΟΣΕ, τον ΟΤΕ. Και κερδοφόρος να είναι μια κρατική εταιρεία, στο τέλος σίγουρα θα μπει μέσα. Το μισιακό βόδι το τρώει ο λύκος.

Το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας

Θανάσης Σταματέλος

ΚΑΣΤΕΛΛΙΑ ΦΩΚΙΔΑΣ

Πολλά θετικά έγιναν ανά τους αιώνες στον τόπο μας και θα χρειάζονταν πολλές σελίδες για να καταγραφούν. Θα αναφερθώ μόνο σε ένα σημαντικό έργο, που δημιουργήθηκε στον εικοστό αιώνα και που θα μείνει στην αιωνιότητα. Πρόκειται για το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Γουλανδρή στην Κηφισιά. Η πρόεδρος Νίκη Γουλανδρή με τον αείμνηστο σύζυγό της Αγγελο Γουλανδρή αφιέρωσαν το είναι τους για τη σωτηρία του περιβάλλοντος.

Ο Νίτσε, μεγάλος γερμανός φιλόσοφος, είπε: «Ο κόσμος είναι σκοτεινός, όμως αρκεί να παρεμβάλουμε ένα κομμάτι ελληνικής ζωής για να φωτιστεί αμέσως άπλετα». Αν με ρωτούσαν σήμερα να πω κάτι ανάλογο μ’ αυτό που είπε ο Νίτσε, θα έλεγα τούτο. Αρκεί να επισκεφθούν όλοι το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Γουλανδρή. Βλέποντας τα εκθέματα που είναι για τη σωτηρία του περιβάλλοντος (χλωρίδα και πανίδα) και ενώ έχει περάσει σχεδόν όλη η μαθητιώσα νεολαία από το Μουσείο, να απαιτήσουν δικαιωματικά από τους γονείς τους να επισκεφθούν και εκείνοι το Μουσείο για να δουν σε φωτογραφίες τα δάση της χώρας μας. Και μετά όλοι μαζί να δώσουν το μήνυμα στο επίσημο κράτος, ζητώντας να πάρει μέτρα ώστε τα δάση μας να μείνουν ζωντανά για να τα βλέπουμε όρθια και να μας δίνουν οξυγόνο για έναν και μόνο λόγο: θέλουμε να ζήσουμε. Οφείλουν οι υπεύθυνοι της μεγάλης μας βιομηχανίας, που είναι ο τουρισμός, να ενημερώνουν τους ξένους επισκέπτες πως μετά την επίσκεψη στον Παρθενώνα και πριν ξεκινήσουν για τον ομφαλό της Γης στους Δελφούς, να επισκέπτονται το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Γουλανδρή στην Κηφισιά.