Ο ΣΥΡΙΖΑ πληρώνει το κόστος των αντιφάσεών του

Η νέα πτώση του ΣΥΡΙΖΑ στις δημοσκοπήσεις –σε μια περίοδο που η πολιτική λιτότητας έχει ισοπεδώσει οικονομικά ολόκληρη την ελληνική κοινωνία και η ανάκαμψη δεν φαίνεται ακόμη στον ορίζοντα –δείχνει ανάγλυφα ότι η δυναμική που απέκτησε το κόμμα πριν από έναν χρόνο, όταν σέρφαρε στο κύμα της οργής του κόσμου, ξεθυμαίνει.

Το συνεχές ζιγκ-ζαγκ του κ. Τσίπρα μεταξύ ευρώ και δραχμής, οι αντιφατικές απόψεις που εκφράζονται κάθε μέρα από πρωτοκλασάτα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και η αδυναμία της Κουμουνδούρου να αρθρώσει με σοβαρότητα ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα για την έξοδο της χώρας από την κρίση έχουν απογοητεύσει μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων του κόμματος και έχουν «παγώσει» όσους έβλεπαν με συμπάθεια τον κ. Τσίπρα. Μετά ήρθε και η Κύπρος και έδωσε το τελειωτικό χτύπημα σε όσους θεωρούν ότι ελαφρά τη καρδία μπορούμε να γυρίσουμε την πλάτη στους δανειστές μας και να γράψουμε στα παλιά μας τα παπούτσια τις υποχρεώσεις που έχουμε αναλάβει.

Θα περίμενε κανείς ότι έπειτα από μια τέτοια ανώμαλη προσγείωση η Κουμουνδούρου θα ανασκουμπωνόταν, θα σήκωνε τα μανίκια, θα έβαζε κάτω τα νούμερα και θα έβρισκε κάποιες πειστικές απαντήσεις για τα ζητήματα που αφορούν τον κόσμο –θα έπαυε δηλαδή να επαναπαύεται στο «γκελ» που έχει στον κόσμο ο αρχηγός της.

Αντ’ αυτού ο κ. Τσίπρας πολλαπλασίασε τις εμφανίσεις του προωθώντας και πάλι ένα «προϊόν» που δεν έχει απλώς λήξει, αλλά δεν έχει καν επαφή με την πραγματικότητα. Απαντώντας, παραδείγματος χάριν, στον Αλέξη Παπαχελά για το πώς σκέφτεται να επαναφέρει ο ΣΥΡΙΖΑ τον κατώτατο μισθό στα προηγούμενα επίπεδα είπε: «Από τον προϋπολογισμό θα βρούμε τα λεφτά. Σε συνθήκες ύφεσης για να μπορέσεις να ξαναγυρίσεις όσο πιο γρήγορα γίνεται στην ανάπτυξη και άρα από τον ισοσκελισμένο πια προϋπολογισμό και από το πρωτογενές έλλειμμα να μπορείς να χρηματοδοτείς, πρέπει ένα διάστημα να διατηρήσεις το χρέος σου».

Με άλλα λόγια, «λεφτά υπάρχουν» –που θα έλεγε και ο Γ. Παπανδρέου. Είμαστε τρία χρόνια στο Μνημόνιο επειδή δεν υπάρχει σάλιο, έχουμε κόψει μισθούς, συντάξεις και δισεκατομμύρια ευρώ δαπανών στο Δημόσιο, και ο ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζει να λέει ότι με τα λεφτά του προϋπολογισμού θα καλύψει τις υποσχέσεις που συνεχίζει να δίνει σε όποιον διαμαρτύρεται. Αμ δε…

Το χειρότερο για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι με την ίδρυση του «Σχεδίου Β» από τον κ. Αλαβάνο πολλαπλασιάζονται όσοι ανέξοδα υπόσχονται εύκολες λύσεις στον κόσμο. Και αν ο ΣΥΡΙΖΑ μπει σε έναν διαγωνισμό λαϊκισμού, έχει μόνο να χάσει!