Τελικά οι κάλπες του περασμένου Ιουνίου έκρυβαν πολλά. Δεν ήταν απλά «γκαστρωμένες», αφού οδήγησαν στην τρικομματική κυβέρνηση Σαμαρά, αλλά προτού περάσουν πέντε μήνες έφεραν δίπλα –αν όχι πάνω –στην κυβέρνηση και τους επιτρόπους.

Επίτροποι παντού… Αυτή είναι η νέα πραγματικότητα για την οικονομία που δεν πέρασε καν από τη Βουλή, η οποία συζήτησε το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα, ψήφισε το πολυνομοσχέδιο και τον προϋπολογισμό του 2013, αλλά κι αυτά δεν ήταν αρκετά για να πάρουμε τη δόση. Η κυβέρνηση σε μία εβδομάδα υποχρεώθηκε από την τρόικα να υπογράψει δύο Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου για να ικανοποιήσει τις «προαπαιτούμενες δράσεις».

Και καλά να μπουν επίτροποι, άλλοι Ελληνες κι άλλοι ξένοι, που θα ομιλούν την ελληνικήν, για να ελέγχουν την εκπλήρωση των δανειακών υποχρεώσεων ή τις τράπεζες, στις οποίες εν πάση περιπτώσει βάζουν και τα λεφτά τους.

Αλλά να μπουν επίτροποι για να ελέγχουν από τα ασφαλιστικά ταμεία μέχρι και την τελευταία δημόσια επιχείρηση και την πιο απομακρυσμένη κοινότητα, ακόμη και τα Κέντρα Υγείας των νησιών ή της παραμεθορίου; Τότε ποιο ρόλο θα έχουν οι υπουργοί, οι αιρετοί τοπικοί άρχοντες και οι εκλεγμένες διοικήσεις των Ταμείων;

Αυτό δεν παραπέμπει με τίποτα στην ευρωπαϊκή αλληλεγγύη, αλλά οδηγεί στην επικράτηση και με θεσμικούς κανόνες μιας νέας σχέσης, όχι μεταξύ ισότιμων εταίρων, αλλά ανάμεσα σε ισχυρούς και αδυνάμους.

Το επόμενο βήμα, αυτό που ετοιμάζονται να κάνουν, είναι να καταργήσουν το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων (ελλείψει εθνικών πόρων), στο οποίο στηρίζονταν οι τελευταίες ελπίδες για να πάρει μπροστά η μηχανή της οικονομίας και να κάνουν οι ίδιοι τους διαγωνισμούς για τα έργα και τα προγράμματα του ΕΣΠΑ, αφού αυτοί τα χρηματοδοτούν. Σύντομα θα το δούμε κι αυτό.

Τελευταία Νέα