Είναι ο κορυφαίος έλληνας ποδοσφαιριστής που αγωνίζεται εκτός συνόρων, και αυτό που τον κάνει να ξεχωρίζει προκύπτει από τη φράση του «προτιμώ να αποδείξω ότι είμαι ένας καλός παίκτης στο εξωτερικό, παρά να δείξω ότι είμαι στην Ελλάδα ο καλύτερος».

Ο Γιώργος Σαμαράς είχε μια ευτυχή συγκυρία στη ζωή του: έναν πατέρα ποδοσφαιριστή, τον Γιάννη, και το γεγονός ότι έφυγε πιτσιρικάς στο εξωτερικό.

Βλέποντας τη σπουδαία καριέρα του Μαχλά στην Ολλανδία με τη Φίτεσε, ο νεαρός Γιώργος δεν το πολυσκέφτηκε το 2001 όταν του έγινε πρόταση να ενταχθεί στις μεικτές ομάδες της Χέρενφεϊν, όταν ήταν μόλις 16 χρονών (γεννήθηκε στις 21/2/1985).

Οι σχέσεις του Γιώργου και του Γιάννη Σαμαρά δεν είναι οι τυπικές γιου και πατέρα.

Οι δυο τους έχουν βρει άλλους κώδικες επικοινωνίας και, σε αυτούς, το ποδόσφαιρο δεν αποτελεί βασική προτεραιότητα.

Αν ακούσεις τον Γιώργο να μιλάει, θα διαπιστώσεις ότι σπανίως χρησιμοποιεί τις λέξεις «πατέρας» ή «μπαμπάς». Αναφέρεται στον Γιάννη, ο οποίος έχει θέση φίλου αλλά και συμβούλου στη ζωή του. Αλλωστε, έστω και αν δεν πήγε από την πρώτη κιόλας στιγμή, ο Γιάννης Σαμαράς ξενιτεύτηκε και εργάστηκε στην Ολλανδία προκειμένου να είναι κοντά στον γιο του –μαζί με τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειάς του, τη σύζυγό του και την κόρη τους Αναστασία.

Στις πρώτες μέρες του στο Μάντσεστερ (στο τέλος του 2006 εντάχθηκε στη Σίτι με τους τότε οι Πολίτες να ξοδεύουν 9 εκατ. ευρώ για την απόκτησή του –ποσό ρεκόρ για έλληνα ποδοσφαιριστή μέχρι σήμερα) ο Σαμ είχε τη συντροφιά της μητέρας του Ευτυχίας, η οποία είναι εξαιρετική μαγείρισσα και ο αγαπημένος γιος της λατρεύει τις μακαρονάδες της.

Ο Γιώργος όμως είχε πάψει προ πολλού να είναι το ανήλικο παιδί που είχε συνοδεύσει όλη η οικογένεια στην Ολλανδία.

Ηταν άνδρας και μάλιστα σωστός επαγγελματίας, που γνώριζε πώς πρέπει να συμπεριφερθεί εντός και εκτός γηπέδων.

Επειτα από 11 χρόνια στο εξωτερικό νοσταλγεί την Ελλάδα και, όπως εκμυστηρεύθηκε πρόσφατα σε συνέντευξή του σε κυριακάτικη εφημερίδα, «μου λείπουν οι φίλοι μου, η οικογένειά μου. Και επειδή δεν τα πάω καλά με το τηλέφωνο και το Ιντερνετ και δεν επικοινωνώ με τα αγαπημένα μου πρόσωπα συχνά, η απόσταση που μας χωρίζει δείχνει ακόμα πιο μακρινή».

Στην προσωπική του ζωή είναι ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας. Δεν πίνει, δεν καπνίζει, αποφεύγει τα ξενύχτια. Του αρέσει να περνά την ώρα του παρέα με τους φίλους του, απολαμβάνοντας έναν καφέ, ακούγοντας μουσική ή βλέποντας κάποια ταινία.

Αυτή είναι η ζωή του και στην εθνική ομάδα. Δεν θέλει να δίνει συνεντεύξεις, κυκλοφορεί συνεχώς με τα ακουστικά του iPod στα αυτιά του, ενώ στο ξενοδοχείο παίζει διάφορα ηλεκτρονικά παιχνίδια.

Νέος, ωραίος, διάσημος, με αρκετά χρήματα στον τραπεζικό του λογαριασμό και πολλές ωραίες γυναίκες να φιγουράρουν κατά καιρούς στο πλευρό του (έχουν γίνει γνωστά ειδύλλιά του με τη Νατάσα Θεοδωρίδου και την Κατερίνα Καινούργιου), ο «Μπιγκ Σαμ» –όπως τον αποκαλούν στη Σκωτία –έχει κάτι που τον… κατατρύχει: το γεγονός ότι ποτέ δεν φόρεσε τη φανέλα του αγαπημένου του ΟΦΗ και ότι έχασε την εφηβεία του για να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του επαγγελματικού ποδοσφαίρου. Θέλει ένα σπίτι δίπλα στη θάλασσα και ίσως τότε ανακαλύψει και πάλι το τένις, το οποίο παράτησε για το ποδόσφαιρο όταν ήταν 13 χρονών.

Τα πάνινα All Star παπούτσια είναι φετίχ για τους σημερινούς νέους –και όχι μόνο –αλλά και για τον Γιώργο Σαμαρά, αφού τα φορά σχεδόν πάντα, σε χρώμα λευκό, στις ελεύθερες ώρες του, είτε με καθημερινά ρούχα είτε με την αθλητική του φόρμα.

Ο κολλητός του στην Εθνική είναι ο Μιχάλης Σηφάκης, με τον οποίο έκαναν διακοπές το περασμένο καλοκαίρι στην Μύκονο, ενώ στην παρέα τους βρέθηκε κάποια στιγμή και ο Σωτήρης Νίνης.

Πριν από το παιχνίδι με τη Βοσνία, ο Σαμ ήταν στενοχωρημένος. «Οποτε υπάρχει παιχνίδι της Εθνικής τα τελευταία χρόνια, είτε έρχομαι τραυματίας, είτε φεύγω τραυματίας» έλεγε, και προχτές στο Καμπ Νου η κακοδαιμονία των τραυματισμών συνεχίστηκε.