«Κύριε Λειβαδά, σας παρακαλώ, αν μπορείτε αναλύστε μου, σας παρακαλώ, τους στίχους γιατί σε κάποια σημεία «χάνω την μπάλα». Ευχαριστώ». Μια μικρή βόλτα στο Ιντερνετ δίνει κατευθείαν τον σφυγμό. Το τραγούδι αρέσει, αλλά υπάρχουν ερωτηματικά για το περιεχόμενο. «Ο κόσμος λέει, λέει, λέει πως εκείνη για όλα φταίει, φταίει που μένει μόνος και ξυπνάει με τον ίδιο καημό…».

Το «Είναι εντάξει μαζί μου» έχει βγει στα ραδιόφωνα στα τέλη του 2005 και μέχρι να έρθει το καλοκαίρι του 2006 η βραχνή φωνή της Ελένης Τσαλιγοπούλου έχει «γράψει» ακόμη και στα πιο αδιάφορα αυτιά. Και να μη θες να ακούσεις, ακούς. Τα ραδιόφωνα, τα κλαμπ, τα σουπερμάρκετ, τα λεωφορεία χορεύουν μ’ αυτό το ανάλαφρο ποπ τραγουδάκι που έχει γραφτεί διά χειρός Κώστα Λειβαδά (στίχος – μουσική) ειδικά για τη φωνή της, αφήνοντας έναν απόηχο μελαγχολίας, κυρίως στις στροφές που η έντεχνη ψυχή της Ελένης βάζει την γοητευτική της βραχνάδα να χρωματίσει συλλαβές. Εντεχνη φωνή σε ποπ τραγούδι. Και για δεύτερη φορά ύστερα από κάμποσα χρόνια (το προηγούμενο ήταν το «Πιάσε με») μια μεγάλη ποπ επιτυχία απο τον Κώστα Λειβαδά. Υστερα από οκτώ χρόνια συνεργασίας, ο δίσκος «Κάθε τέλος κι αρχή» (Sony Μusic) είναι ο πρώτος που έχει σε όλα τα τραγούδια την υπογραφή του. Ιδιος ο συνθέτης, διαφορετικό όμως το ύφος των τραγουδιών. Ισως γι’ αυτό και διαφορετικοί οι ενορχηστρωτές. «Αυτό το κομμάτι», θυμάται ο Λειβαδάς, «το είχαμε δώσει στους Micro να το ενορχηστρώσουν και ήταν το τελευταίο της ηχογράφησης. Το είχαμε σχεδόν ξεχάσει».

Ο παραγωγός Γιώργος Ανδρέου ανησυχούσε ιδιαίτερα για το στυλ του κομματιού, «ήταν, βλέπετε, η πρώτη δοκιμή συνεργασίας της Ελένης με τους Μicro», θυμάται ο Λειβαδάς. Εμάς όμως αυτές οι λεπτομέρειες δεν μας αφορούν. Θέλουμε να ξέρουμε τι σκεφτόταν ο… ποιητής όταν έγραφε τους στίχους. Κύριε Λειβαδά, σας παρακαλούμε, τι σημαίνει «τις καλύτερες μέρες του ζει μ’ αυτές τις πληγές»;

«Η αλήθεια είναι ότι όλοι νομίζουν ότι μιλάω για ένα τρίο. Στην πραγματικότητα ήθελα να γράψω ένα τραγούδι «ιερογλυφικό» που όταν το ακούει κανείς να μπορεί να προβάλει πάνω του ό,τι ακριβώς αισθάνεται. Είναι μια τεχνική που την είχα θαυμάσει σε τραγούδια του ΜακΚάρτνεϊ και του Κοστέλο».

Επιμένουμε. Θέλουμε να μάθουμε! Μιλάει για έναν άνδρα δεσμευμένο που έχει μια «εξωσχολική» σχέση. Ετσι δεν είναι;

Θα μπορούσε να είναι κι έτσι, αλλά υπάρχει και μια άλλη εκδοχή. «Να είναι εκείνη η παντρεμένη και το τρίτο πρόσωπο (εκείνος) γυρνάει μόνο του στο σπίτι και υποφέρει». (Καλά το πάμε, σε λίγο θα έχουμε τον πλήρη χάρτη).

Και γιατί «αυτό που τόσο τον πληγώνει είναι και το γιατρικό»;

«Γιατί σε τέτοιες ιστορίες βγαίνει στο φως το πιο μαύρο κομμάτι μας. Αν καταφέρουμε και το ξεπεράσουμε πάει να πει ότι έχουμε καταφέρει πολλά. Βέβαια, η πραγματική μου πρόθεση ήταν να μιλήσω για την περιρρέουσα ατμόσφαιρα της εποχής μας, όπου οι άνθρωποι έχουν χάσει πλέον την πίστη τους ότι θα βρουν το έτερόν τους ήμισυ και «διαχέονται» σε ταυτόχρονες σχέσεις».

Electronica μετά… ψυχανάλυσης, ρυθμός και βραχνάδα (έντεχνη) κι όλα αυτά μέσα σε ένα κλίμα μιας εποχής που τρέχει γοργά προς το μέλλον και δεν γυρνάει να δει προς τα πίσω. Το «Είναι εντάξει μαζί μου» βγαίνει στο τέλος του 2005 και καθώς σβήνει και το 2006 αρχίζει και η αντίστροφη μέτρηση για τη δύναμη της «ραδιοφωνικής επιτυχίας».

«Είναι ίσως το τελευταίο τραγούδι μεγάλης εμβέλειας», συμφωνεί και ο Κώστας Λειβαδάς, «που έχει να κάνει με το ραδιόφωνο».

Το μέλλον είναι ήδη εδώ κι ανήκει στο YouTube, το facebook, το twitter. «Τώρα μπορεί να είσαι βασιλιάς εδώ και στη Λάρισα να μη σε ξέρει η μάνα σου. Το «σήμα» (τραγούδι) φτάνει αργά και με εντελώς διαφορετικό τρόπο απ’ αυτόν που γνωρίζαμε μέχρι τώρα». Τέλος εποχής για όλους, όχι όμως και για τα τρίο. Συμβουλή για όσους ενδιαφέρονται. Το τραγούδι ακούγεται καλύτερα (πιο βαθύ, πιο πονετικό, πιο αληθινό) όταν έχουμε… θέμα. Αλλιώς, κρατάμε απλώς τον ρυθμό.

Τελευταία Νέα