Αναζήτηση
Ο πρόεδρος της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι έκανε κάποιες ανακοινώσεις που πολλοί ερμήνευσαν ως θετικές για το μέλλον του ευρώ. Εγώ πιστεύω ότι τα λόγια του προοιωνίζονται άσχημες εξελίξεις. Στις 26 Ιουλίου ο ευρωπαίος τραπεζίτης είπε ότι «θα κάνει ό,τι χρειάζεται» για να διατηρήσει στη ζωή το ευρώ. Και πρόσθεσε: «Πιστέψτε με, θα είναι αρκετό». Τις επόμενες ημέρες έγινε φανερό ότι η Ευρωτράπεζα ετοιμάζεται να αγοράσει σε χαμηλότερη τιμή ομόλογα κυβερνήσεων που αντιμετωπίζουν δυσκολίες χρηματοδότησης, όπως είναι οι κυβερνήσεις της Ιταλίας και της Ισπανίας.
Οι αισιόδοξοι ελπίζουν ότι ο Ντράγκι θα καταφέρει να ξαναβάλει το τζίνι στο μπουκάλι και θα ξεπεραστεί η αβεβαιότητα που χαρακτηρίζει την κρίση του ευρώ. Ομως η εμπιστοσύνη στις πολιτικές της ΕΚΤ έχει καταρρεύσει. Τα γεγονότα στην Ελλάδα, την Ιρλανδία και την Πορτογαλία έδειξαν ότι η Τράπεζα δεν μπορεί να στηρίξει τα κυβερνητικά χρέη. Τώρα εκείνο που θα πρέπει να σκεφθεί κανείς είναι ότι είναι ευκολότερο να φτιάξει κανείς ψαρόσουπα από ψάρι παρά το αντίθετο. Η ευρωζώνη έχει πολλά προβλήματα και μερικά εξ αυτών είναι η υστέρηση της ανταγωνιστικότητας των χωρών της περιφέρειας, η χρόνια αναπτυξιακή υστέρηση στην Πορτογαλία και στην Ιταλία, οι μεγάλες ζημιές στα δημόσια οικονομικά της Ελλάδας και της Ισπανίας και μια μεγάλη και γενικευμένη δυσκινησία του ευρωπαϊκού δυναμικού, που αδυνατεί να μετακινηθεί προς τα εκεί όπου υπάρχουν δουλειές.
Ο Ντράγκι εκείνο που σχεδιάζει στο εγγύς μέλλον είναι πιθανότατα η μείωση των ευρωεπιτοκίων. Ποιο από τα προαναφερθέντα προβλήματα θα λυθεί με μια τέτοια κίνηση; Εκείνο που επιδιώκει με τη μεγαλύτερη ρευστότητα είναι να φουσκώσει τους ονομαστικούς μισθούς στη Γερμανία, να ρίξει την ισοτιμία του ευρώ και να τονώσει την ανταγωνιστικότητα της περιφέρειας συγκριτικά με τη γερμανική και του υπόλοιπου κόσμου. Δεν είναι προφανές ότι θα συμβούν αυτά. Το πιθανότερο είναι να δείξει στις κυβερνήσεις ότι αν δημιουργούν χρέη, μπορούν να βασίζονται στην ΕΚΤ για να τους τα περιορίσει. Και να κάνει τους Γερμανούς να αναρωτιούνται αν αξίζει να επιμένουν σε ένα νόμισμα σαν το ευρώ. Ενα νόμισμα που εν τέλει θα πεθάνει για πολιτικούς λόγους.
