Παραιτήθηκε αυτή την εβδομάδα ο Ρούπερτ Μέρντοκ από τη θέση του διευθυντή των εταιρειών που ελέγχουν τις εφημερίδες «Σαν», «Τάιμς» και «Σάντεϊ Τάιμς», αποσυρόμενος από τα διοικητικά συμβούλια της ναυαρχίδας της μιντιακής του αυτοκρατορίας News International. Ο θόρυβος από τo σκάνδαλο που πλήττει τα βρετανικά ΜΜΕ που ανήκουν στον αυστραλό μεγιστάνα, με τις τηλεφωνικές υποκλοπές που χρησιμοποιούσαν στελέχη και δημοσιογράφοι προκειμένου να μαθαίνουν λεπτομέρειες για τη ζωή διασήμων, δεν φαίνεται να κοπάζει και ο Μέρντοκ με τα παιδιά του αναζητούν τρόπους αντιμετώπισής του.

Η αποχώρηση του Μέρντοκ θεωρείται ότι εντάσσεται σε ένα «γενικό εταιρικό συγύρισμα» ενόψει της κατάτμησης της εταιρείας του σε δύο χωριστές επιχειρήσεις: μία που θα ασχολείται με τις εκδόσεις και μία άλλη που θα έχει ως ασχολία την ψυχαγωγία και τις τηλεοπτικές παραγωγές. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που μετά τις κινήσεις αυτές μίλησαν για την αρχή του τέλους της αυτοκρατορίας των ΜΜΕ του Μέρντοκ. Ομως δεν φαίνεται να έχουν δίκιο.

Αλλα δημοσιογραφικά συγκροτήματα θα αντιμετώπιζαν το σκάνδαλο με τους συνήθεις τρόπους: θα ζητούσαν πολλαπλές συγγνώμες, θα έριχναν τη ρητορική τους και θα απέλυαν κάποια υψηλόβαθμα στελέχη. Στην περίπτωση της News Corporation κάτι τέτοιο δεν θα γίνει όχι μόνο λόγω της έντονης ανταγωνιστικότητας που έχει δείξει σε όλη την πορεία του ο Μέρντοκ αλλά και επειδή συνεχίζει να ελέγχει την πλειοψηφία των μετοχών και όσους βρίσκονται στα ΔΣ των εταιρειών του. Στις αρχές της περασμένης άνοιξης ο Τζέιμς Μέρντοκ, γιος του Ρούπερτ και υπεύθυνος για τις ευρωπαϊκές δραστηριότητες της εταιρείας, παραιτήθηκε και μεταφέρθηκε στις ΗΠΑ. Οι εσωτερικές μεταβολές, όμως, λίγα πράγματα θα αλλάξουν πραγματικά.

Οπως παρατηρεί στην «Γκάρντιαν» ο Μάικλ Βολφ, δημοσιογράφος που έγραψε πρόσφατα τη βιογραφία του Μέρντοκ με τίτλο «The Man Who Owns the News», οι στόχοι του αυστραλού μεγιστάνα παραμένουν αναλλοίωτοι: Να συνεχισθεί η δυναστεία με τα παιδιά του, να απομακρυνθεί ο ίδιος και τα παιδιά του όσο είναι δυνατόν από το στόχαστρο των βρετανικών δικαστηρίων και να προστατευθεί η θέση του μέσα στην εταιρεία αυτή την εύθραυστη περίοδο. Προκειμένου να τα επιτύχει αυτά υποστηρίζει ο Αντριου Νιλ, πρώην διευθυντής εφημερίδας του, θέλει να θυσιάσει όσο το δυνατόν λιγότερα. Ο Βολφ όμως θεωρεί ότι ο Μέρντοκ μπορεί να φτάσει μακριά προκειμένου να υλοποιήσει τους στόχους του. Ακόμα και με τη νέα οργάνωση των εταιρειών του ο Μέρντοκ θα μπορεί ανά πάσα στιγμή να πάρει τηλέφωνο τους διευθυντές των εφημερίδων του και να δώσει οδηγίες – άνθρωποι που του μίλησαν πρόσφατα περιγράφουν ότι έχει σχέδια για τα βρετανικά έντυπά του τουλάχιστον έως τις επόμενες εκλογές.

Ο Ρούπερτ Μέρντοκ γνωρίζοντας πολύ καλά τις γεωπολιτικές ανακατατάξεις ήθελε πάντα να έχει το Λονδίνο ως κέντρο της αυτοκρατορίας του. Παρά τα σκάνδαλα, οι μετοχές των επιχειρήσεών του παραμένουν ισχυρές, το σκάνδαλο των υποκλοπών δεν φαίνεται να εκτείνεται στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού και η εταιρεία του συνεχίζει να αγοράζει ΜΜΕ σε όλον τον κόσμο. Ο Ρούπερτ μπορεί να διευθύνει την αυτοκρατορία του και από άλλες πρωτεύουσες…