Το συνειδητοποίησα…

… κάπου ανάμεσα στο πρώτο βήμα του Νικ Ουαλέντα πάνω από τους Καταρράκτες του Νιαγάρα (φωτογραφία) και το βήμα πίσω από τον γκρεμό που έκανε η Ελλάδα την περασμένη Κυριακή: το να περπατάμε στην άκρη του γκρεμού δεν ήταν η ιστορία του Σαββατοκύριακου που μας πέρασε, αλλά η ιστορία της σύγχρονης εποχής. Ζούμε, χωρίς πάντα να είμαστε υποχρεωμένοι, στην άκρη, στο χείλος, στην κόψη του ξυραφιού. Ή μάλλον στη μια κόψη μετά την άλλη, άλλοτε επειδή το έχουμε επιλέξει εμείς, άλλοτε επειδή δεν μπορούμε ή δεν θέλουμε να το αποφύγουμε καθώς δεν διαθέτουμε την αναγκαία ωριμότητα, πειθαρχία και βούληση. Είμαστε οι σύγχρονοι σχοινοβάτες, άνθρωποι που δεν κάνουμε τίποτα μέχρι την τελευταία στιγμή και συμπεριφερόμαστε άτολμα και φοβισμένα. Παρ’ όλο που έχουμε εναλλακτικές λύσεις – ασφαλή, αν και δύσκολα μονοπάτια – τις αγνοούμε, προτιμώντας να αφήνουμε τα πράγματα στην τύχη.

Την περασμένη Κυριακή…

… όλα τα μάτια ήταν στραμμένα στην Ελλάδα. Οι Ελληνες ψήφισαν και υπήρχε σοβαρή πιθανότητα μιας κατάρρευσης που θα είχε επιπτώσεις σε όλο τον πλανήτη. Τι έκαναν όλοι οι υπόλοιποι; Αυτό που έχουν συνηθίσει: κρατούσαν την ανάσα τους. Ομως τα προβλήματα της Ελλάδας αντανακλούν την αδυναμία της Ευρώπης να αποφασίσει μια για πάντα τι θέλει να επενδύσει στο μέλλον του ευρώ. Οι ηγέτες της Ευρώπης κάνουν μικροπροσαρμογές αντί να λάβουν μια γενναία απόφαση. Η αγωνία κάθε τόσο μετατοπίζεται – χθες ήταν η Ελλάδα, αύριο θα είναι η Ισπανία ή η Ιταλία – αλλά δεν τελειώνει ποτέ.

Στην άλλη πλευρά…

… του Ατλαντικού, το αμερικανικό Κογκρέσο αντιμετωπίζει έναν άλλου τύπου Αρμαγεδδώνα. Αν δεν αναληφθεί δράση, οι «προσωρινές» φορολογικές περικοπές που αποφάσισε ο Πρόεδρος Μπους και επεξέτεινε ο Πρόεδρος Ομπάμα λαμβάνουν τέλος, και αρχίζουν να ισχύουν οι αυτόματες περικοπές των δαπανών που αποφασίστηκαν στο τέλος της προηγούμενης κρίσης. Σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις, αυτό μπορεί να οδηγήσει το 2013 σε ένα πλήγμα 700 δισ. δολαρίων στην οικονομία, η οποία θα οδηγηθεί σε ύφεση. Το τελευταίο τεύχος του περιοδικού «ΤΙΜΕ» περιγράφει αυτό το σενάριο της Αποκάλυψης, σημειώνοντας ότι εκεί οδήγησε η ανικανότητα των βουλευτών.

Εν μέσω…

… των μεγάλων Αρμαγεδδώνων, υπάρχουν και μικρότεροι. Αυτές τις ημέρες, για παράδειγμα, καίγεται το Κολοράντο. Πάνω από 220.000 στρέμματα δάσους και περισσότερα από 180 σπίτια έχουν γίνει στάχτη από τις χειρότερες πυρκαγιές στην ιστορία της πολιτείας. Πέρυσι σημειώθηκαν επίσης έξι από τις χειρότερες στην ιστορία του Τέξας, καθώς η πολιτεία υπέφερε από τη μεγαλύτερη ξηρασία των τελευταίων 60 ετών. Ορισμένοι επιστήμονες συνδέουν όλα αυτά τα φαινόμενα με την κλιματική αλλαγή. Και τι γίνεται; Τίποτα. Πολλοί από εμάς φοβόμαστε το χειρότερο, αλλά καθώς είμαστε έμπειροι σχοινοβάτες εξακολουθούμε να βαδίζουμε στο χείλος του γκρεμού. Και να το απολαμβάνουμε. Την περασμένη Παρασκευή, το κανάλι ABC έσπασε όλα τα κοντέρ καθώς περισσότεροι από 13 εκατ. τηλεθεατές παρακολούθησαν με κομμένη την ανάσα την προσπάθεια του Ουαλέντα να διασχίσει τους Καταρράκτες του Νιαγάρα. Ηταν ένας άνθρωπος στο έλεος των ανέμων, όπως όλοι μας.