Ο υποψήφιος έχει αυτοπεποίθηση, είναι σίγουρος πως θα κερδίσει, αντλεί ενέργεια από τα μεγάλα πλήθη που συγκεντρώνει. «Πάρτε τη μοίρα σας στα χέρια σας!», φώναξε ο Νικολά Σαρκοζί στους 100.000 ανθρώπους που συγκεντρώθηκαν την περασμένη Κυριακή στην Πλας ντε λα Κονκόρντ για να τον ακούσουν. «Λαέ της Γαλλίας! Μη φοβάσαι! Δεν θα κερδίσουν αν αποφασίσεις πως θα κερδίσεις εσύ!». Ο Σαρκοζί όμως αντιμετωπίζει μεγάλα προβλήματα και είναι πιθανό να γίνει ο πρώτος γάλλος Πρόεδρος μιας θητείας μετά τον Βαλερί Ζισκάρ ντ’ Εστέν, που ηττήθηκε το 1981 από τον Φρανσουά Μιτεράν. Η πιθανή ήττα του θα έχει επιπτώσεις πολύ πέρα από το Παρίσι. Ο Σαρκοζί είχε συγκρουσιακές, αλλά πολύτιμες σχέσεις με την επίσης συντηρητική Ανγκελα Μέρκελ, την Καγκελάριο της Γερμανίας, για θέματα της Ευρώπης και της ευρωζώνης• με τους Βρετανούς για αμυντικά θέματα, περιλαμβανομένου του πολέμου στη Λιβύη• και με τον Πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα για θέματα σχετικά με το Ιράν και το Ισραήλ, το ΝΑΤΟ και τη Ρωσία. Μια νίκη ακόμη και από έναν κεντρώο Σοσιαλιστή, όπως ο Ολάντ, ο οποίος θέλει υψηλότερους φόρους στους πλουσίους και μεγαλύτερη έμφαση στην ανάπτυξη απ’ ό,τι στη λιτότητα, θα δημιουργήσει αμέσως εντάσεις με το Βερολίνο και θα προκαλέσει αναταραχή στις χρηματαγορές που είναι ήδη νευρικές για το μέγεθος του γαλλικού χρέους. Ο Ολάντ έχει δηλώσει επίσης πως θέλει να αποσύρει τα γαλλικά στρατεύματα από το Αφγανιστάν συντομότερα απ’ ό,τι έχει συμφωνήσει να κάνει το ΝΑΤΟ. Λέει όμως πως η πρώτη επίσκεψή του στο εξωτερικό θα είναι στο Βερολίνο, όσο ψυχρή κι αν θα είναι η υποδοχή του εκεί. Ο Σαρκοζί αντιμετωπίζει ένα εκλογικό δίλημμα που είναι τακτικής φύσεως. Αν υποθέσουμε ότι θα προκριθεί στον δεύτερο γύρο, θα συνεχίσει να είναι υποψήφιος της Δεξιάς ή θα μετακινηθεί προς το Κέντρο; Και θα έχει άραγε αυτό σημασία σε μια χώρα που θαύμαζε αυτά που υποσχόταν πριν από πέντε χρόνια – μια «ρήξη» με το παρελθόν – αλλά όχι και αυτά που προσέφερε, δηλαδή μια στάσιμη οικονομία και ανεργία στο υψηλότερο επίπεδο των τελευταίων 12 ετών; Για να κερδίσει στις 6 Μαΐου, ο Σαρκοζί θα χρειαστεί τις ψήφους πολλών οι οποίοι αύριο θα επιλέξουν είτε την ακροδεξιά υποψήφιο Μαρίν Λεπέν, είτε τον κεντρώο Φρανσουά Μπαϊρού. Μερικοί ειδικοί λένε πως μπορεί να χρειαστεί τα δύο τρίτα των ψηφοφόρων καθενός από αυτά τα δύο πολύ διαφορετικά στρατόπεδα για να κερδίσει. Και αυτό θα απαιτήσει μια δύσκολη άσκηση ισορροπίας. Ακόμη πιο ανησυχητικό για τον Σαρκοζί είναι το γεγονός ότι οι δημοσκοπήσεις δείχνουν πως απλώς δεν αρέσει στους Γάλλους και ότι πολλοί από αυτούς θα ψηφίσουν στον δεύτερο γύρο τον Ολάντ ή απλώς θα προτιμήσουν να μείνουν στο σπίτι τους παρά να δουν τον απερχόμενο Πρόεδρο να επιστρέφει στο Μέγαρο των Ηλυσίων για άλλα πέντε χρόνια.