Στο σχολείο ήταν σταθερά μεταξύ των καλών μαθητών με υψηλές επιδόσεις. Το 2006 έφευγε από το Πειραματικό Λύκειο του Πανεπιστημίου Μακεδονίας στη Θεσσαλονίκη με το απολυτήριο στα χέρια, κάνοντας όνειρα και σχέδια για το μέλλον. Σχεδόν έξι χρόνια μετά, για τον ίδιο αλλά και για τους περισσότερους συμμαθητές του τα πράγματα δεν ήρθαν έτσι όπως ακριβώς τα περίμενε.

Ο Δημήτρης Πέτσας είναι 24 ετών. Πέρυσι αποφοίτησε από τη Σχολή Φυσικοθεραπείας Θεσσαλονίκης, στο ΤΕΙ Σίνδου και παρότι είχε αρκετές προτάσεις για εργασία πάνω στο αντικείμενο των σπουδών του, εκείνος τους τελευταίους μήνες διαβάζει για να δώσει κατατακτήριες. «Θέλω να περάσω στην Οδοντιατρική, που ήταν και ο αρχικός μου στόχος», λέει στα «ΝΕΑ» ο νεαρός, ο οποίος μένει στο πατρικό σπίτι με τους γονείς και την αδελφή του.

Είναι τα παιδιά που γεννήθηκαν το ’88. Οι περισσότεροι από τους 26 μαθητές του Γ2 στο Πειραματικό Λύκειο του Πανεπιστημίου Μακεδονίας στη Θεσσαλονίκη άρχισαν μαζί το γυμνάσιο και τέλειωσαν μαζί το λύκειο. Ωστόσο από το 2006, όταν και τέλειωσαν το σχολείο, άλλαξαν πολλά. Κάποιοι υπολόγιζαν πως στην ηλικία που είναι σήμερα θα είχαν σταθερή εργασία, άλλοι ότι θα μπορούσαν να μείνουν μόνοι τους και οι περισσότεροι πίστευαν πως η κατάσταση θα ήταν τέτοια που δεν θα τους ανάγκαζε να φύγουν από την πόλη τους ή ακόμη και από τη χώρα. «Η αλήθεια είναι ότι την αγαπώ πολύ την Ελλάδα. Η συναισθηματική μου πλευρά μου λέει να προσπαθήσω, έστω για ένα διάστημα, να πετύχω τους στόχους που έχω βάλει στην πατρίδα μου. Σκέφτομαι ότι θα είναι ιδανικό να προσφέρω τις γνώσεις μου στους συμπολίτες μου. Με τη λογική μου πλευρά, όμως, εξετάζω και το ενδεχόμενο, εάν δεν τα καταφέρω το διάστημα αυτό, να καταφύγω στη λύση του εξωτερικού», λέει ο Δημήτρης.

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΖΟΝΤΑΙ. Η επαγγελματική αποκατάσταση, η οικονομική αστάθεια αλλά και η δυνατότητα να δημιουργήσουν οικογένεια ύστερα από κάποια χρόνια φαίνεται πως προβληματίζουν τους νέους στην ηλικία των 23 και 24 ετών. Και όχι άδικα. Σύμφωνα με τα πρόσφατα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής, ένας στους δύο (51,1%) νέους έως 24 ετών τον Δεκέμβριο του 2011 ήταν άνεργος. Και δεν είναι η μόνη αρνητική «πρωτιά» για τους νέους, αφού 57% των Ελλήνων ηλικίας 18 – 34 παραμένει στο πατρικό σπίτι .

«Με φοβίζει το επαγγελματικό μου μέλλον. Ακόμα και όταν τελειώσω τη σχολή μου δεν θα μπορέσω να βρω δουλειά στο αντικείμενό μου εύκολα. Με βάση την κατάσταση στην Ελλάδα, δεν ξέρω πως θα μπορέσω να έχω σταθερή δουλειά που θα με εξασφαλίσει οικονομικά. Πώς θα δημιουργήσω οικογένεια ύστερα από κάποια χρόνια με τέτοια οικονομική αστάθεια και σε τι κόσμο θα φέρω τα παιδιά μου;», αναρωτιέται ο Νίκος Στράντζαλης, απόφοιτος την ίδια χρονιά από το Πειραματικό Λύκειο του Πανεπιστημίου Μακεδονίας.

Σπουδάζει στο Τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, παράλληλα και για τρία χρόνια εργαζόταν ως προπονητής μπάσκετ. Οχι πια. «Τα τελευταία δύο χρόνια ψάχνω για διάφορες δουλειές, αλλά διαπιστώνω πως δεν υπάρχουν πολλές. Οταν ήμουν μικρός έζησα για πέντε χρόνια στη Γερμανία. Εχω συγγενείς εκεί και σκέφτομαι πως στην Ελλάδα δύσκολα μπορείς να δημιουργήσεις την επαγγελματική πορεία που θα σε φέρει στο πιο ψηλό επίπεδο. Θα μπορούσα να ζήσω σε μια ξένη χώρα, να εργαστώ και να μπορέσω να προσφέρω».