Τρεις παλαιές μεθόδους και μία καινούργια για να κλέβουν στην αντλία, χρησιμοποιούν ορισμένοι επιτήδειοι πρατηριούχοι.

1 Πειραγμένες αντλίες με τηλεχειριστήρια.

2 Πειραγμένες αντλίες με ειδικά τσιπ που τοποθετούνται στο λογισμικό τους (πλακέτες). Τόσο σε αυτή όσο και στην προηγούμενη περίπτωση, έχουν γίνει συλλήψεις πρατηριούχων.

3 Η μέθοδος της θέρμανσης του καυσίμου εντός δεξαμενής με μια ειδική «σερπαντίνα ζεστού νερού», που αυξάνει τον όγκο του. Ετσι, αμέσως μετά την είσοδό του στο ρεζερβουάρ, ο δείκτης της βενζίνης ανεβαίνει πολύ, για να υποχωρήσει λίγα λεπτά μετά.

4 Η νέα «μόδα» λέγεται πρόσμειξη βενζίνης με αιθανόλη. Η μέθοδος αυτή είναι αρκετά διαδεδομένη και προτιμάται ακριβώς γιατί η αιθανόλη δεν φορολογείται με ειδικό φόρο κατανάλωσης (ΕΦΚ) και άρα το κόστος για τον πρατηριούχο είναι χαμηλό. Ετσι ο οδηγός πληρώνει βενζίνη αλλά αγοράζει μαζί και… αιθανόλη, που χρησιμοποιείται ευρέως στη βιομηχανία χημικών και χρωμάτων.

Η πρόσμειξη αιθανόλης στη βενζίνη μπορεί να προκαλέσει ζημιές στον κινητήρα, εφόσον γίνει σε υψηλό ποσοστό. Ολα τα αυτοκίνητα μπορούν να κάψουν χωρίς πρόβλημα αμόλυβδη βενζίνη, που περιέχει βιοαιθανόλη σε ποσοστό έως 5%, ενώ περίπου το 90% των Ι.Χ. ανταποκρίνεται άριστα ακόμη και όταν αυξηθεί το ποσοστό της αιθανόλης στο 10%. Σε πολλά σύγχρονα μοντέλα με καταλύτη είναι δυνατή η χρήση καυσίμου με 75% βενζίνη και 25% αιθανόλη, καθώς αναλαμβάνει τον έλεγχο και τη ρύθμιση της ανάφλεξης ο αισθητήρας λάμδα. Αν νοθευτεί πάντως η βενζίνη με υψηλότερο ποσοστό αιθανόλης ή δεν διαθέτει ο κινητήρας ανάλογες προδιαγραφές, τότε θα αρχίσει να λειτουργεί ακανόνιστα και ενδεχομένως να πάθουν μεγάλη βλάβη το καπάκι, τα έμβολα, οι βαλβίδες, η αντλία και τα σωληνάκια βενζίνης. Η πρόσμειξη αιθανόλης στη βενζίνη αυξάνει θεαματικά την κατανάλωση έως και 30%, ταυτόχρονα όμως αυξάνεται και η ισχύς του κινητήρα. Ορισμένες από τις χώρες με εκτεταμένη χρήση βιοαιθανόλης είναι η Βραζιλία, όπου παράγεται κυρίως από ζαχαροκάλαμο, η Σουηδία (προέρχεται μεταξύ άλλων από κομποστοποίηση των σκουπιδιών) και οι ΗΠΑ. Στο εξωτερικό κυκλοφορούν εργοστασιακά μοντέλα με προδιαγραφές χρήσης του καυσίμου Ε85 (85% βιοαιαθανόλη, 15% βενζίνη), που κοστίζουν περίπου 1.000 ευρώ ακριβότερα από τα συμβατικά.