Είναι η Κιβωτός των παιδιών, των ανυπεράσπιστων γυναικών, της οικογένειας. Η Κιβωτός του Κόσμου ιδρύθηκε το 1998 από τον 26χρονο τότε ιερέα στον ναό του Αγίου Γεωργίου Κολωνού, πατέρα Αντώνιο Παπανικολάου. «Τότε δεν γνώριζα σε ποια περιοχή θα με έστελναν ως νέο ιερέα. Επεσα εδώ σαν αλεξιπτωτιστής», λέει. Διαπίστωσε τις συνθήκες διαβίωσης των παιδιών. «Εβλεπα πολλές κατακερματισμένες ή μονογονεϊκές οικογένειες, τα παιδιά των οποίων παραμελούνταν. Τη στιγμή που θα έπρεπε να βρίσκονται στο σχολείο, ήταν στην πλατεία κάνοντας πράγματα που δεν συμβάδιζαν με την ηλικία τους. Επιπλέον, όλοι γνώριζαν πως στους δρόμους ανάμεσα στο σχολείο και την πλατεία γινόταν διακίνηση και χρήση ναρκωτικών», συμπληρώνει.

Αποφάσισε να προσεγγίσει τα παιδιά. Αρχισε παίζοντας μπάσκετ μαζί τους. Υστερα τα βοηθούσε στα μαθήματα του σχολείου. «Διαπίστωσα πως αυτό ήταν το ποίμνιό μου. Η λαχτάρα και η επιμονή μου να ταράξω τα νερά στη γειτονιά μου με ώθησαν να ξεπεράσω τα όριά μου. Δεν θα έκανα κάτι τέτοιο σε κάποια άλλη ενορία. Τότε ήταν που έγινε το θαύμα. Οπως γράφει και ο Καζαντζάκης, «το θαύμα είναι ο ανθός της ανάγκης»», λέει.

ΦΡΟΝΤΙΔΑ. Η Κιβωτός εξελίχθηκε σε μη κερδοσκοπικό οργανισμό ειδικής μέριμνας και προστασίας μητέρας και παιδιού. Τα πρώτα χρόνια, τα παιδιά της γειτονιάς έτρωγαν μεσημεριανό και μελετούσαν για το σχολείο στο σπίτι του πατέρα Αντωνίου. Υστερα ο οργανισμός μεταφέρθηκε στον χώρο ενός άδειου καφενείου. Το σημερινό κτίριο της Κιβωτού χτίστηκε πριν από τρία χρόνια. Φιλοξενεί 400 παιδιά, που απασχολούνται δημιουργικά μετά το σχόλασμα και βοηθιούνται από εθελοντές στα μαθήματά τους. Μαζί με αυτά, κάθε χρόνο ο πατέρας Αντώνιος προετοιμάζει για το σχολείο μια φουρνιά 70 αναλφάβητων παιδιών ηλικίας 7 έως 14 ετών. Εθελοντές καλύπτουν μαζί τους τη διδακτική ύλη των δύο πρώτων τάξεων του δημοτικού ώστε τα παιδιά αυτά να ενταχθούν στη δημόσια εκπαίδευση την επόμενη σχολική χρονιά.

«Αυτό που μας έλειπε το 1998 ήταν η ασφάλεια. Τότε ήμουν 11 χρονών. Η γειτονιά ήταν επικίνδυνη. Θυμάμαι, στα σχολεία είχαν υψώσει κάγκελα για να μη γίνεται διακίνηση ναρκωτικών», λέει ο 24χρονος Αναστάσης Ιωσήφ, ένα από τα παιδιά που ενηλικιώθηκαν στην Κιβωτό. Εργάζεται ως ηλεκτρολόγος και καθημερινά επιστρέφει στο κτίριο του οργανισμού ως εθελοντής. Οπως λέει, οι ζωές του ίδιου και των φίλων του ίσως να είχαν εξελιχθεί διαφορετικά αν δεν υπήρχε το πρόγραμμα.

ΜΕΡΙΜΝΑ. Στην Κιβωτό συνεισφέρουν ενεργά περίπου 500 εθελοντές όλων των ηλικιών, ενώ το δίκτυο των εξωτερικών συνεργατών που απαρτίζεται από 2.500 γιατρούς, δικηγόρους και άλλους επαγγελματίες. «Οι εθελοντές μας απασχολούνται σε όλους τους τομείς. Για παράδειγμα, ηλικιωμένες κυρίες πλένουν και σιδερώνουν στο σπίτι τους ρούχα παιδιών. Είναι μια πολύ σπουδαία μέριμνα», αναφέρει ο πατέρας Αντώνιος.

Ο οργανισμός έχει θέσει σε λειτουργία και ξενώνα για κακοποιημένες μητέρες, όπου ζουν 30 μονογονεϊκές οικογένειες. Ο χρόνος παραμονής τους κυμαίνεται από 6 έως 12 μήνες και στόχος του προγράμματος είναι η κοινωνική και εργασιακή επανένταξή τους. «Επιμορφώνουμε τις μητέρες, τις ενθαρρύνουμε να ολοκληρώσουν τη βασική εκπαίδευση και τις ενημερώνουμε για τα δικαιώματά τους. Ουσιαστικά, επενδύουμε σε αυτές ώστε να μπορέσουν να ανεξαρτητοποιηθούν οικονομικά και να φροντίσουν σωστά τα παιδιά τους».

Στον πίνακα ανακοινώσεων της Κιβωτού ζητούνται μόνιμα εθελοντές. Οι ανάγκες έχουν αυξηθεί καθώς η φτώχεια έχει γίνει ακραία, αναφέρει ο πατέρας Αντώνιος. «Οι περισσότεροι από όσους απευθύνονται σε εμάς είναι Ελληνες. Δεν υπάρχει οικογένεια που να μην έχει ένα μέλος στα ναρκωτικά ή στον αλκοολισμό». Στο συσσίτιο που πραγματοποιείται δύο φορές την εβδομάδα σιτίζονται 1.300 άνθρωποι, ενώ οι εθελοντές μεσολαβούν ώστε να τους κλείσουν ραντεβού με γιατρούς ή να συγκεντρώσουν τα απαραίτητα δικαιολογητικά για την ασφάλισή τους σε κάποιο Ταμείο.

ΑΥΡΙΟ: Κλίμακα

Τελευταία Νέα