Αναζήτηση
Στο Eurogroup που πραγματοποιήθηκε με τηλεδιάσκεψη – κι αποφάσισε την εκταμίευση της 5ης δόσης για την Ελλάδα – όλοι ήταν βέβαιοι πως η τακτική συνάντηση των υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης, τη Δευτέρα στις Βρυξέλλες, δεν θα είχε τίποτε το συνταρακτικό: μια γενική συζήτηση για το πού οδεύει η συγκρότηση του δεύτερου πακέτου βοήθειας προς την Ελλάδα. Οι εξελίξεις της τελευταίας εβδομάδας, ωστόσο, εγγυώνται κι απρόβλεπτη ατζέντα κι ενδεχομένως εντάσεις.
Στα 24ωρα που πέρασαν οι αγορές είδαν τη γαλλική πρόταση για τη συμμετοχή των ιδιωτών στο δεύτερο πακέτο διάσωσης της Ελλάδας να ναυαγεί μετ’ επαίνων – και στη θέση του να επανέρχεται η γερμανική πρόταση για ανταλλαγή ομολόγων, η οποία είχε αποσυρθεί λόγω της αντίθεσης του κ. Τρισέ και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Το παρασκήνιο αυτής της μεταστροφής δεν έμεινε για πολύ κρυφό. Το Βερολίνο σκέφτηκε εντελώς πραγματιστικά πως εάν οι οίκοι αξιολόγησης πρόκειται ούτως ή άλλως να θεωρήσουν κάθε κίνηση ως πιστωτικό επεισόδιο, γιατί να μην υπάρξει μια λύση που και θα ελαφρύνει το δημόσιο χρέος της Ελλάδας και πράγματι θα έχει κόστος στους ιδιώτες – όπως έχει υποσχεθεί η κ. Μέρκελ στην κοινοβουλευτική της ομάδα;
Βέβαια, αυτή είναι η μια όψη του νομίσματος. Διότι την εβδομάδα που πέρασε συνέβησαν κι άλλα πράγματα, φαινομενικά ανεξάρτητα. Το ένα είναι πως, όπως αναφέρουν έγκυρες κοινοτικές πηγές, υπάρχει πλέον πραγματική ανησυχία στην Ενωση για το ενδεχόμενο διαφυγής κεφαλαίων κι επενδύσεων από τη Γηραιά Ηπειρο, λόγω της συνεχιζόμενης αστάθειας.
Ενόχληση Ομπάμα. Το δεύτερο είναι η ενόχληση της κυβέρνησης Ομπάμα από την αδυναμία των Ευρωπαίων να ηρεμήσουν τα πράγματα, σε μια εποχή που ο ίδιος δίνει τη δική του μάχη χρέους κι οι ΗΠΑ βρίσκονται αντιμέτωπες με το ενδεχόμενο νέας ύφεσης. Το τελευταίο που χρειάζεται σε μια τέτοια συγκυρία η Αμερική είναι τις αγορές να αναρωτιούνται τι συμβαίνει με την Ιταλία και την Ισπανία, την αβεβαιότητα για το ευρώ να διευρύνεται και την πολιτική ηγεσία της Ενωσης να συζητά επί εβδομάδες για κάτι που στα μάτια της Ουάσιγκτον φαντάζει λεπτομέρεια.
Το κούρεμα. Επιπλέον, η νέα επικεφαλής του ΔΝΤ, Κριστίν Λαγκάρντ – που χρωστά την εκλογή της στους Αμερικανούς – φέρεται να διεμήνυσε στις Βρυξέλλες και στους «πάλαι ποτέ δικούς της» ότι το Ταμείο επιστρέφει στο παραδοσιακό σκληρό του τρίπτυχο: υποτίμηση, λιτότητα, αναδιάρθρωση. Η υποτίμηση δεν μπορεί να γίνει λόγω ενιαίου νομίσματος, η λιτότητα εφαρμόζεται, οπότε μένει το τρίτο σκέλος, αυτό της αναδιάρθρωσης – το οποίο το ΔΝΤ μάλλον θα επιδιώξει για τις χώρες της ευρωζώνης όπου εμπλέκεται, δηλαδή την Ελλάδα, την Πορτογαλία και την Ιρλανδία. Μάλιστα, ευρωπαίος συνεργάτης της κ. Λαγκάρντ υποστηρίζει πως το νέο αφεντικό του ΔΝΤ ευνοεί για την Ελλάδα ένα haircut της τάξης του 40%-50%.
Σε πρώτη φάση, πάντως, το πιθανότερο είναι πως το ΔΝΤ θα αρνηθεί να καταβάλει περαιτέρω χρήματα για την Ελλάδα εάν δεν έχει οριστικοποιηθεί το δεύτερο πακέτο διάσωσης – και δεν θα αρκεστεί στην πολιτική δέσμευση, όπως ήταν η έως σήμερα αντίληψη.
