Με µια κάπως… πικρή γεύση στο στόµα αποχώρησαν οι ηγέτες και οι κοινοτικοί παράγοντες από το κτίριο του Συµβουλίου, στην Πλας Σουµάν των Βρυξελλών, µετά τη λήξη της εαρινής Συνόδου Κορυφής, η οποία είδε τα εθνικά συµφέροντα των ισχυρών χωρών να οδηγούν το περίφηµο σχέδιο για συνολική λύση αντιµετώπισης της κρίσης σε… φάντασµα του εαυτού του.

Η προσοχή πλέον στρέφεται αφενός µεν στις αγορές, που σήµερα θα αποφανθούν για το αποτέλεσµα, αφετέρου στις εξελίξεις εντός της Γερµανίας, αλλά και στο εσωτερικό άλλων χωρών της Ενωσης.

Οι ηγέτες, επιστρέφοντας στις πατρίδες τους, µετρούν κέρδη και ζηµιές – για τους εαυτούς τους, τη χώρα τους και αν τους µείνει καιρός, για την Ενωση. Ετσι:

n Η Γερµανία πέτυχε, ως συνήθως, τα περισσότερα απ’ όλους. Κατάφερε να επιβάλει σε όλα τα µέλη της ευρωζώνης – και σε έξι χώρες εκτός αυτής – το Σύµφωνο Ανταγωνιστικότητας (µετονοµασθέν σε Σύµφωνο για το Ευρώ), το οποίο αρχικά είχε πα ρουσιάσει ως όρο για να αποδεχθεί την ενίσχυση του Ταµείου του προσωρινού µηχανισµού σταθερότητας, του EFSF. Πέτυχε επίσης να επαναδιαπραγµατευθεί την αρχική συµφωνία για τον µόνιµο µηχανισµό σταθερότητας, τον ESM – που αρχίζει τη λειτουργία του το 2013 – έτσι ώστε αντί για καταβολή του αρχικού του κεφαλαίου των 80 δισ. ευρώ σε δύο δόσεις, αυτή να γίνει σε πέντε δόσεις. Πρακτικά αυτό σηµαίνει ότι το 2013, χρονιά εκλογών στη Γερµανία, το Βερολίνο δεν θα υποχρεωθεί να καταβάλει περίπου 10 δισ. που του αναλογούσαν – κι ως εκ τούτου θα έχει περιθώρια να προβεί σε φοροαπαλλαγές που θα βοηθήσουν την κ. Μέρκελ στην κάλπη. Το τρίτο κέρδος για το Βερολίνο ήταν η επιβεβαίωση της πρόβλεψης στον µόνιµο µηχανισµό για ελεγχόµενη πτώχευση και αναδιάρθρωση, µε κόστος για τους δανειστές – µια πρόβλεψη που «πλήρωσαν» ήδη οι χώρες της περιφέρειας βλέποντας τα spreads τους να εκτοξεύονται.

n Η Ελλάδα πέτυχε την επιβεβαίωση της µείωσης του επιτοκίου και της επιµήκυνσης του χρόνουέναρξης εξόφλησης για το δάνειοπου έχει λάβει. Ωστόσο, η πρόβλεψη παραµένει πολιτική δέσµευση και πρέπει να υιοθετηθεί µαζίµε τις προβλέψεις για τον προσωρινό και τον µόνιµο µηχανισµό από τα εθνικά Κοινοβούλια. τη δυνατότητα ενός άµεσου µηνύµατος θωράκισης προς τις αγορές, καθώς ελήφθησαν µεν αποφάσεις για τον τρόπολειτουργίας του µόνιµου µηχανισµού (ESM), αλλά αυτός θα τεθεί σε λειτουργία το 2013. Αντιθέτως, οι αποφάσεις για τον µηχανισµό που λειτουργεί τώρα, τον EFSF, αναβλήθηκαν για τον Ιούνιο – κι έτσι η δέσµευση για πλήρη δανειακή δυνατότητα 440 δισ. που ανέµεναν οι αγορές, όπωςκαι για αγορά οµολόγων από τις χώρες σε δυσκολία, παραµένουν επί του παρόντος στον… πάγο.

n Η Ιρλανδία δεν κατάφερε να διασφαλίσει συµφωνία µείωσης των επιτοκίων και επιµήκυνσης του χρόνου αποπληρωµής για τα δάνεια που έχει λάβει, αρνούµενη να συµβιβαστεί µε την απαίτηση των ισχυρών για µείωση του φόρου επί των επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στη χώρα. Παρ’ όλα αυτά απέφυγε να µπλοκάρει τη Σύνοδο Κορυφής, γεγονός που προϊδεάζει για κάποια συµφωνία στο µέλλον.

Για τον Ιούνιο η παραποµπή του προσωρινού µηχανισµού στήριξης

«Ασθενής» σε στάση αναµονής

Κατοχύρωσε τον τίτλο του τρίτου «ασθενούς» της Ενωσης, η Πορτογαλία, αλλά λόγω της πολιτικής κρίσης στη Λισαβώνα ουδείς είναι σε θέση να πει εάν και πότε θα καταφύγει στον µηχανισµό ούτε µε ποιες διαδικασίες

Ρύθµιση για αύξηση των κεφαλαιακών διαθεσίµων


Να µην περιλαµβάνεται στα περίφηµα τεστ κοπώσεως η παράµετρος του κινδύνου αναδιάρθρωσης ή χρεοκοπίας κράτους – µέλους πέτυχαν οι τράπεζες – που όλο και περισσότερο αποτελούν τον µεγαλύτερο πονοκέφαλο της ευρωζώνης. Ωστόσο, είναι υποχρεωµένεςνα αποκαλύψουν την έκθεσή τους σε οµόλογα της περιφέρειας. Επιπλέον, η Κοµισιόν προωθεί ρυθµίσεις βάσει των οποίων θα καταστεί υποχρεωτική η αύξηση των κεφαλαιακών διαθεσίµων, οδηγώντας έτσι αρκετές τράπεζες της ευρωζώνης είτε σε αύξηση του µετοχικού κεφαλαίου είτε σε «κανόνι».