(ο αρθρογράφος για τον Παναγιώτη Ψωμιάδη)

Το εκκωφαντικότερο δείγμα πολιτικού που μιλάει για την εξοχότητά του σχεδόν πάντοτε σε τρίτο ενικό πρόσωπο είναι ο αγαπημένος των τηλεπαραθύρων.

Ο κ. Παναγιώτης Ψωμιάδης, λοιπόν, που δεν πτοείται από οτιδήποτε (ούτε καν από την πρόσφατη δίωξή του για απιστία σε βαθμό κακουργήματος, αφού κατηγορείται ότι με τις απευθείας αναθέσεις δρομολογίων σε λεωφορειούχους ζημίωσε τη νομαρχία και το Δημόσιο), είναι ένας λάτρης της τριτοπρόσωπης αφήγησης.

Με μια έπαρση που και ο ίδιος ο Μεγαλέξανδρος αν την επεδείκνυε, θα του καταλόγιζαν υπέρμετρη εγωπάθεια, ο κ. νομάρχης πλέκει το εγκώμιο της αφεντιάς του με απαράμιλλη μετριοπάθεια.

Σκέφτομαι λοιπόν ότι, ακόμα κι αν καταδικαστεί ο κ. νομάρχης από τη Δικαιοσύνη για την προαναφερθείσα υπόθεση ή για οποιαδήποτε άλλη, θα πει απλώς: «Εγώ; Οχι, κύριοι, εγώ δεν διέπραξα καμία απιστία. Ο Ψωμιάδης τη διέπραξε». Και θα καθαρίσει…

(«Η Καθημερινή»)