Στα μέσα του 17ου αιώνα ο Ντομ Περινιόν (ο βενεδικτίνος μοναχός, ο οποίος πρώτος σκέφτηκε πως το γυαλί του μπουκαλιού που περιείχε το «κρασί του διαβόλου» έπρεπε να είναι πιο παχύ, ώστε να αποφεύγονται οι εκρήξεις κατά τη μεταφορά του) σίγουρα δεν φανταζόταν ότι δημιουργούσε ένα προϊόν-φετίχ. Και ένα μεγάλο κίνδυνο για το περιβάλλον. Οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα της βιομηχανίας της σαμπάνιας ανέρχονται σε 20.000 μετρικούς τόνους ετησίως.

Πρέπει λοιπόν μέχρι το 2020 να μειωθούν κατά 25%. Επειδή λοιπόν οφείλουν να διασφαλίσουν πως και οι επόμενες γενιές αυτού του πλανήτη θα μπορέσουν να δοκιμάσουν ένα γοβάκι- ή έστω ποτηράκι- σαμπάνια, οι παραγωγοί στη Γαλλία αποφάσισαν στροφή στις πράσινες λύσεις. Αρχής γενομένης από τα μπουκάλια. Η πίεση της σαμπάνιας είναι μεγαλύτερη από όλα τα υπόλοιπα αφρώδη κρασιά, γι΄ αυτό το μπουκάλι σήμα κατατεθέν της έχει βάρος 900 γραμμάρια. Από τον επόμενο Απρίλιο θα έχει βάρος 835 γραμμ. Αυτό σημαίνει ότι από του χρόνου κιόλας θα είναι σαν να κυκλοφορούν στον δρόμο 4.000 λιγότερα αυτοκίνητα μικρού κυβισμού. Μoet & Chandon και Veuve Cliquot ήδη έχουν μπει στη νέα εποχή. Πιθανότατα οι λάτρεις της πολυτέλειας δεν έχουν προσέξει τη διαφορά. Αν ήταν λίγο πιο παρατηρητικοί θα διέκριναν πως οι ώμοι των νέων φιαλών είναι πιο στενοί.

Τελευταία Νέα