O ένας έφυγε και ο άλλος ήλθε. Ο λόγος για τους Λουτσιάνο Γκαλέτι και Ντένις Ρόμενταλ. Πώς τα φέρνει η τύχη… Το 2007 ο τότε 29 ετών δανός μεσοεπιθετικός βρέθηκε μία ανάσα από τον Ολυμπιακό που προτίμησε τελικά να αποκτήσει τον κατά δύο χρόνια μικρότερό του Αργεντινό. Και τώρα, ο Γκαλέτι αναγκάστηκε να σταματήσει το ποδόσφαιρο για λόγους υγείας (πρόβλημα στα νεφρά του) και ο Ρόμενταλ κλήθηκε να τον αντικαταστήσει. Παιχνίδια της μοίρας…

Τι κερδίζει και τι χάνει ο Ολυμπιακός από την αποχώρηση Γκαλέτι και την άφιξη του Ρόμενταλ; Δύσκολες οι απαντήσεις καθώς ο ένας αποχώρησε έχοντας πλήρη εικόνα για το τι προσέφερε και ο άλλος που κλήθηκε να καλύψει το κενό του θα πρέπει να δείξει μέσα στο γήπεδο τις αδιαμφισβήτητες δυνατότητές του. Τόσο ο Γκαλέτι όσο και ο Ρόμενταλ είναι από τους καλύτερους παίκτες σε ευρωπαϊκό επίπεδο για τη θέση του δεξιού μεσοεπιθετικού.

Γνωρίζουν άριστα τα μυστικά της μπάλας και μπορούν να αντεπεξέλθουν στις απαιτήσεις αγώνων με υψηλό βαθμό δυσκολίας. Εχουν εμπειρία από μεγάλα πρωταθλήματα και με την παρουσία τους μπορούν να δώσουν λύσεις στις ομάδες τους.

Ο Λουτσιάνο Γκαλέτι από την πρώτη του μέρα στον Ολυμπιακό ταυτίστηκε με την ομάδα και με την άρτια τεχνική του κατάρτιση ανέβασε πολύ ψηλά τον πήχυ για τη θέση του δεξιού μεσοεπιθετικού, κάνοντας τους οπαδούς του Ολυμπιακού να ξεχάσουν πολύ γρήγορα τον Στέλιο Γιαννακόπουλο. Εξαιρετικός χαρακτήρας, ήρεμος μέσα στον αγωνιστικό χώρο και με μυαλό ξυράφι, αξιοποίησε τους συμπαίκτες του δημιουργώντας όλες εκείνες τις προϋποθέσεις για να φτάσει η ομάδα στο γκολ. Κύριο χαρακτηριστικό του, ο εξαιρετικός χειρισμός της μπάλας, οι συστημένες σέντρες του και η δυνατότητά του να πατάει την αντίπαλη περιοχή. Μειονέκτημά του, το ψηλό παιχνίδι και τα σκαμπανεβάσματα που είχε στην απόδοσή του. Σίγουρα θα λείψουν από τον Ολυμπιακό οι κάθετες πάσες του και τα εύκολα γκολ που έβαζε.

Από την πλευρά του ο Ρόμενταλ, όπως κάθε Σκανδιναβός που σέβεται τον εαυτό του, σίγουρα θα είναι ο απόλυτος επαγγελματίας. Δεν πρόκειται να κοροϊδέψει κανέναν και θα προσφέρει συνεχώς αυτά που μπορεί. Δέν πρόκειται να είναι τη μία Κυριακή του δέκα και την άλλη του πέντε. Κύριο χαρακτηριστικό του είναι η ταχύτητα και η δυνατότητα να παίζει πάνω στη γραμμή. Μπορεί η τεχνική του κατάρτιση να μην είναι του επιπέδου Γκαλέτι, είναι όμως πολύ καλός χειριστής της μπάλας και αξιοποιεί εύκολα τους συμπαίκτες του. Μπορεί να παίξει και από τις δύο πλευρές, έχει εμπιστοσύνη στα πόδια του, ενώ μειονέκτημά του θεωρείται η αδυναμία να προσφέρει στο ψηλό παιχνίδι.

Οπως ο Γκαλέτι, έτσι και ο Ρόμενταλ είναι μόνιμα με ένα χαμόγελο στα χείλη. Αν ο Δανός καταφέρει να γίνει σύνθημα για τους οπαδούς του Ολυμπιακού και να δικαιώσει τον τίτλο «Ντένις ο τρομερός», θα φανεί στο γήπεδο…

ΘΡΥΛΟΣ

Οχι μόνο ως παίκτης αλλά και ως γνήσια «ερυθρόλευκη» μορφή, ο Αργεντινός θα λείψει πολύ από τους φίλους του Ολυμπιακού

ΤΙΜΙΟΣ

Ο Ρόμενταλ δεν θα κοροϊδέψει κανέναν. Δεν πρόκειται να είναι τη μία Κυριακή του 10 και την άλλη του 5. Θα δίνει αυτά που μπορεί

Η καριέρα τους και οι συγκυρίες


ΣΤΑ 32 ΤΟΥ ΧΡΟΝΙΑ ο Ντένις Ρόμενταλ θα συνεχίσει την καριέρα του στην Ελλάδα. Προηγήθηκαν η Ολλανδία όπου αγωνίστηκε για λογαριασμό της Αϊντχόφεν (επτά χρόνια) και Αγιαξ (τρία χρόνια) καθώς και η Αγγλία με τα χρώματα της Τσάρλτον (τρία χρόνια). Στα 17 του χρόνια έκανε ντεμπούτο με τη Λίγκμπι Δανίας και φόρεσε 99 φορές τη φανέλα της Εθνικής ομάδας της χώρας του. Το 2007 ανακηρύχθηκε κορυφαίος παίκτης της Δανίας και έχει συμμετάσχει σε δύο Μουντιάλ (2002 και 2010) καθώς και στο Εuro του 2004.

Υστερα από τρία χρόνια (2 για την ακρίβεια) στον Ολυμπιακό, ο Λουτσιάνο Γκαλέτι αποφάσισε για λόγους υγείας να κρεμάσει τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια. Γεννήθηκε στην πόλη Λα Πλάτα της Αργεντινής το 1980 και από μικρός έδειξε ότι η επιρροή του πατέρα του Ρούμπεν Οράσιο (έγραψε τη δική του ιστορία σαν ποδοσφαιριστής) ήταν καταλυτική επάνω του. Ξεκίνησε την καριέρα του από την Εστουδιάντες και ύστερα από ένα άτυχο πέρασμα ενός χρόνου από Ιταλία (Πάρμα και Νάπολι) ξαναγύρισε στην Εστουδιάντες. Η εντυπωσιακή του παρουσία εκεί του άνοιξε πάλι την πόρτα της Ευρώπης και συγκεριμένα στην Ισπανία όπου αγωνίστηκε για επτά χρόνια (τέσσερα στη Ρεάλ Σαραγόσα και τρία στην Ατλέτικο Μαδρίτης), ενώ το 2007 μεταγράφηκε στον Ολυμπιακό. Φόρεσε 13 φορές τη φανέλα της Εθνικής Αργεντινής.