Το 19ο Παγκόσµιο Κύπελλο οδεύει προς την ολοκλήρωσή του αφού φτάσαµε ήδη στον πρώτο ηµιτελικό που θα διεξαχθεί απόψε ανάµεσα στην Ολλανδία και την Ουρουγουάη, και προφανώς έχουµε στη διάθεσή µας ένα σαφές δείγµα για ορισµένα βασικά συµπεράσµατα.

Ισως τα τέσσερα τελευταία παιχνίδια να µας επιφυλάξουν διαφορετικά πράγµατα και κανείς δεν µπορεί να αρνηθεί ότι το ταξίδι απέκτησε ενδιαφέρον από τη φάση των οκτώ. Ωστόσο το Μουντιάλ αρχίζει να γίνεται γιορτή όπου οι καλεσµένοι του δεν περνούν καλά.

Το πάρτι υποτίθεται ότι διεξάγεται για τους παίκτες που λαµβάνουν µέρος µε τα χρώµατα της χώρας τους, µόνο που οι διοργανωτές έχουν φροντίσει να µοιράσουν αρκετές προσκλήσεις κι αυτό δηµιουργεί πρόβληµα στη διασκέδαση.

Δεν χάνει σε ποιότητα όσο προχωράνε τα χρόνια το Παγκόσµιο Κύπελλο; Από τις 24 οµάδες έχουµε φτάσει στις 32, κυρίως γιατί ο Γιόζεφ Μπλάτερ ενδιαφέρεται πιο πολύ για περισσότερες ψήφους, τακτική που ακολουθεί και ο Μισέλ Πλατινί στο ευρωπαϊκό πρωτάθληµα (από τη µεθεπόµενη διοργάνωση οι οµάδες από 18 θα αυξηθούν σε 24), όµως το ζητούµενο είναι να υπάρχει και το επίσηµο ένδυµα κι όχι να επικρατεί και η µόδα περιπάτου.

Ως Ελλάδα ίσως να µας είναι πιο βολικό το καινούργιο τοπίο, ωστόσο τι πρόσφεραν στο Παγκόσµιο Κύπελλο οµάδες σαν τη Βόρεια Κορέα, τη Νέα Ζηλανδία, την Ονδούρα και τη Σλοβενία ή τις τόσες αφρικανικές;

Θα πει κανείς ότι κι αυτές οι χώρες δεν έχουν δικαίωµα στη συµµετοχή ή αυτός ήταν ο λόγος για τον οποίο δεν απέδωσαν οι πρωτοκλασάτοι ποδοσφαιριστές;

Μπορεί να είναι αυστηρή η προσέγγιση, ωστόσο όταν ο θεσµός γίνεται γιορτή και οι προσκλήσεις στέλνονται µε τις υποχρεώσεις της… πεθεράς, τότε δεν απέχει και πολύ από τον κίνδυνο να εξελιχθεί σε πανηγύρι.

Οι ποδοσφαιριστές πάντως µε τις τόσες πολλές «υποχρεωτικές εκδηλώσεις» στο εορτολόγιό τους µπορεί και να µην έχουν όρεξη να συµµετέχουν σε τέτοιου τύπου µάζωξη…

Τελευταία Νέα