«Ταλέντο, τύχη και προσήλωση στον στόχο» απαιτεί η κινηματογραφική καριέρα πιστεύει η βραβευμένη με Όσκαρ Ολυμπία Δουκάκη, που ήρθε στην Αθήνα για να διδάξει υποκριτική
Αν και κόρη Ελλήνων μεταναστών, η βραβευμένη με Όσκαρ Ολυμπία Δουκάκη αποφεύγει να μιλάει ελληνικά επειδή όπως λέει: «Δεν εμπιστεύομαι πάντα τον εαυτό μου. Καταλαβαίνω περισσότερα από όσα μπορώ να εκφέρω, αλλά όταν η συζήτηση είναι κάπως γοργή, τα χάνω, το ομολογώ».

Στην Αθήνα η Ελληνοαμερικανίδα ηθοποιός ήρθε για να διδάξει έως τις 7 Φεβρουαρίου φοιτητές και επαγγελματίες ηθοποιούς στα σεμινάρια της Ανώτερης Σχολής Δραματικής Τέχνης «Κεντρική Σκηνή» της Μιμής Ντενίση (όπου έχουν διδάξει ο Μάρτιν Σέρμαν και ο Σοτιγκούι Κογιατέ του Πίτερ Μπρουκ). «Θα δουλέψω με τους Έλληνες ηθοποιούς όπως δουλεύω και με τους Αμερικανούς, και στα σύγχρονα και στα κλασικά έργα» λέει.

Αύριο η πρωταγωνίστρια των 140 ταινιών και θεατρικών παραστάσεων θα είναι το κεντρικό πρόσωπο στην εκδήλωση- με ελεύθερη είσοδο- στο Αμερικανικό Κολλέγιο Deree- Ρierce College υπό τον τίτλο «Η ιστορία μιας γυναίκας: μια συζήτηση με την Ολυμπία Δουκάκη». Και εκεί θα δώσει master classes υποκριτικής έως τις 23 Ιανουαρίου, στο πλαίσιο του προγράμματος Τheater Αrts.

Επιστρέφετε στην Ελλάδα ύστερα από πολλά χρόνια. Πώς ήταν η εμπειρία σας όταν είχατε παρουσιάσει παλαιότε

ρα τη «Ρόουζ»; Τι κρατήσατε από εκείνη την παράσταση;

Μετά τη «Ρόουζ» ήθελα να ξανάρθω στην Ελλάδα και να δώσω κι άλλες παραστάσεις. Με είχε υποδεχθεί τόσο ζεστά το ελληνικό κοινό.

Πιστεύετε ότι Έλληνες ηθοποιοί (φέρ΄ ειπείν η Μιμή Ντενίση, στη σχολή της οποίας θα διδάξετε) θα μπορούσαν να κάνουν καριέρα στην Αμερική ή είναι κάτι απαγορευμένο;

Θα μπορούσαν, δεν λέω. Είναι όμως πολύ δύσκολο, ειδικά για Ευρωπαίους ηθοποιούς, να κάνουν καριέρα στην Αμερική λόγω της προφοράς τους. Ξέρω βέβαια κάποιους που βρήκαν δουλειά όταν κατάφεραν να αποβάλουν αυτή την ευρωπαϊκή προφορά…

Ποια ανάμνηση έχετε από την πρώτη σας ταινία;

Στα πρώτα μου γυρίσματα (ήταν ένα επεισόδιο της σειράς «Δόκτωρ Κιλντέρ» το 1962) μπήκα σε ένα κτίριο και νόμιζα πως ήταν το λάθος. Δεν μπορούσα καν να παίξω μπροστά στην κάμερα. Ένιωθα τόσο ξένη.

Η πιο σημαντική στιγμή για εσάς στο σινεμά ήταν το Όσκαρ β΄ γυναικείου ρόλου στην ταινία «Κάτω απ΄ το φως του φεγγαριού» (1987);

Ο ρόλος μου στη «Λάμψη του φεγγαριού» ήταν αυτός που άνοιξε τον δρόμο, θα μπορούσα να πω. Έκτοτε έρχονται συνεχώς σενάρια και μου ζητούν να παίξω. Η ταινία αυτή μου έδωσε τη δυνατότητα να πληρώνω τους λογαριασμούς μου. Το καλό όμως είναι πως οι ρόλοι μου είναι τελείως διαφορετικοί μεταξύ τους. Ο ρόλος μου στη «Λάμψη του φεγγαριού» ήταν πολύ διαφορετικός από εκείνον στις «Ανθισμένες μανόλιες» και πάει λέγοντας. Θεωρείστε επιτυχημένη και στο σινεμά και στο θέατρο. Ποια είναι τα αγαπημένα σας έργα και στα δύο;

Αγαπημένες μου ταινίες είναι «Η ιστορία της πόλης» και το «Υστερόγραφο μιας σχέσης» πολύ πρόσφατα (2008) με την Τζούλι Κρίστι. Αγαπημένοι μου ρόλοι στο θεατρικό σανίδι είναι η «Εκάβη», η «Μάνα Κουράγιο», αλλά και το «Τριαντάφυλλο στο στήθος» του Τενεσί Ουίλιαμς και ο «Βυσσινόκηπος» του Τσέχωφ.

Κάποιοι ξένοι ηθοποιοί πάτησαν τη σκηνή του αρχαίου θεάτρου της Επιδαύρου. Είναι κάτι που ελπίζετε

κι εσείς στο μέλλον;

Ναι, ναι. Παραλίγο θα πήγαινα με μια παραγωγή της «Εκάβης» στην Επίδαυρο.

Θα έλεγε κάποιος πως ζείτε το αμερικανικό όνειρο. Υπάρχει ακόμη;

Βεβαίως και υπάρχει ακόμη. Με σκληρή δουλειά και προσήλωση στον στόχο σου.

Πώς σας φαίνεται το «νέο» Χόλιγουντ; Οι νέες ταινίες;

Είμαι ένθερμη οπαδός των ανεξάρτητων κινηματογραφικών παραγωγών .

Ποιο πιστεύετε πως είναι το σημαντικότερο προσόν για μια- επιτυχημένη- κινηματογραφική καριέρα;

Το ταλέντο, η τύχη και η επιμονή, η προσήλωση, όπως είπα, στον στόχο – και όχι υποχρεωτικά με αυτήν τη σειρά.

Έχετε ήδη ένα Όσκαρ στο ενεργητικό σας. Τι σας λένε τα βραβεία; Ειδικά τα φετινά;

Πιστεύω πως υπάρχουν πολύ ενδιαφέροντες ανδρικοί ρόλοι αλλά όχι τόσο ενδιαφέροντες γυναικείοι- με εξαίρεση τη Μονίκ στο «Ρrecious» («Μονάκριβη») και τη Σάντρα Μπούλοκ στο «Βlind Side».

«Τα Γλυπτά του Παρθενώνα που βρίσκονται στο Βρετανικό Μουσείο πρέπει να επιστρέψουν στην Ελλάδα και μάλιστα γρήγορα. Πολύ γρήγορα!»

«Θα έδινα κουράγιο στον Ομπάμα»


Τι σας ανησυχεί περισσότερο στην οικονομική κρίση που αντιμετωπίζει ολόκληρη η υφήλιος;

Εκείνο που με φοβίζει είναι η αδυναμία μας να τηρήσουμε τους κανονισμούς και τους περιορισμούς που οι ίδιοι έχουμε θεσπίσει.

Πριν από λίγο καιρό οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής γύρισαν μια νέα σελίδα στην πολιτική ιστορία, με την εκλογή του Μπαράκ Ομπάμα. Πιστεύετε πως άλλαξε κάτι στον κόσμο ύστερα από αυτό;

Πιστεύω πως πολωθήκαμε πλέον. Αν θα τον συναντούσατε τι θα του λέγατε;

Θα έκανα ό,τι περνάει από το χέρι μου για να του δώσω κουράγιο για να συνεχίσει ό,τι έχει αρχίσει.