Αναζήτηση
Τα ονόματά τους είναι Ορέλ και Μαρία. Είναι δύο οκτάχρονα παιδιά που βρέθηκαν μαζί υπό πολύ περίεργες συνθήκες. Η παιδική τους χαρά είναι ο διάδρομος του νοσοκομείου Αλίν της Ιερουσαλήμ. Εκείνος είναι εβραίος Ισραηλινός που τραυματίστηκε σοβαρά από ρουκέτα της Χαμάς. Εκείνη είναι μουσουλμάνα Παλαιστίνια από τη Γάζα που έμεινε παράλυτη από ισραηλινό πύραυλο. Κάποιος ξέχασε να τους πει ότι είναι εχθροί.
Ζώντας δίπλα δίπλα εδώ και έναν χρόνο, συζητάνε, παρακολουθούν τηλεόραση και εξερευνούν τον κόσμο μαζί, περιφερόμενοι ο ένας στο σπίτι του άλλου. Σε εκείνη αρέσουν πολύ οι μελιτζάνες που φτιάχνει η μαμά του. Εκείνος λατρεύει το αρνί με ρύζι που κάνει ο πατέρας της.
«Είναι άτακτο παιδί», λέει η Μαρία για τον Ορέλ με ένα χαμόγελο κατανόησης. Όταν ο Ορέλ έφτασε στο νοσοκομείο πριν από έναν χρόνο, δεν μπορούσε να δει, να ακούσει, να μιλήσει ή να περπατήσει. Τώρα τα κάνει όλα αυτά αλλά διστακτικά. Ο μισός του εγκέφαλος λείπει. Οι γιατροί ήταν πολύ απαισιόδοξοι για το εάν θα επιβιώσει. Σήμερα έχουν εκπλαγεί από την πρόοδό του. Η σπονδυλική στήλη της Μαρίας έσπασε στον λαιμό και τώρα μπορεί να κινήσει μόνο το κεφάλι της. Πανέξυπνη, πάντα αισιόδοξη και με σιδερένια θέληση, κινεί την αναπηρική της πολυθρόνα πατώντας ένα κουμπί με το σαγόνι της. Τίποτα δεν ξεφεύγει από το βλέμμα της.
Ήρθαν κοντά. Κατά κάποιον τρόπο, η φιλία μεταξύ δύο πληγωμένων παιδιών από κοινωνίες που βρίσκονται σε σύγκρουση δεν προκαλεί έκπληξη. Κανένα από τα δύο παιδιά δεν καταλαβαίνει τη σφοδρή σύγκρουση που διεξάγεται εδώ και αιώνες. Όμως όσοι περνούν χρόνο μαζί τους στο νοσοκομείο έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν τους γονείς τους να χτίζουν μια στενή φιλία που ξεπερνά όλες τις διαφορές.
«Τα τραύματα των παιδιών μας, ο πόνος τους, ο πόνος μας, μας έχει φέρει κοντά», λέει η μητέρα του Ορέλ, Άντζελα Ελιζάροφ. Στο διπλανό δωμάτιο βρίσκεται η Μαρία, ο 6χρονος αδελφός της Μομέν και ο πατέρας τους Χαμντί Αμάν. «Πειράζει ότι εκείνος είναι από τη Γάζα και εγώ από την Μπιρσέμπα, ότι εκείνος είναι Άραβας και εγώ εβραία; Για μένα δεν σημαίνει τίποτα. Αυτός βλέπει το παιδί μου κι εγώ το παιδί του».
Άλλαξαν γνώμη. Κάποιοι από τους εθελοντές ρωτούν τον Χαμντί Αμάν πώς μπορεί να ζει μεταξύ εκείνων ο στρατός των οποίων διέλυσε την οικογένειά του. «Ποτέ δεν αισθανόμουν ότι υπάρχει διαφορά μεταξύ των ανθρώπων- εβραίοι, μουσουλμάνοι, χριστιανοί», λέει. «Το σημαντικό δεν είναι τι είσαι αλλά ποιος είσαι και αυτό δίδαξα και στα παιδιά μου». Η μητέρα του Ορέλ αναρωτιέται: «Έπρεπε να υποφέρουμε τόσα πολλά για να μάθουμε ότι δεν υπάρχει καμία διαφορά μεταξύ εβραίων και Αράβων;».
Μαθαίνει από την αρχή να περπατά και να μιλά
Η εισβολή του Ισραήλ στη Γάζα τον περασμένο Ιανουάριο βρισκόταν στη δεύτερη εβδομάδα όταν ο Ορέλ χτυπήθηκε. Έπειτα από πολλές ημέρες στο καταφύγιο η μητέρα του τον είχε βάλει στο αυτοκίνητο και καθώς οδηγούσαν στην Μπιρσέμπα άκουσαν τις σειρήνες που ειδοποιούσαν για ρουκέτες. Τον έσπρωξε στο έδαφος και έπεσε επάνω του. Νόμιζε ότι ξέφυγε από τον κίνδυνο και σηκώθηκε. Τότε έσκασε μια δεύτερη ρουκέτα και είδε το κεφάλι του να αιμορραγεί. «Είδα το μυαλό του να πετάγεται, όλα γύρω μου είχαν πιάσει φωτιά». Εκπαιδευμένη νοσοκόμα, ήξερε όταν έφτασαν στο νοσοκομείο ότι το παιδί της είχε ελάχιστες ελπίδες. Έπειτα από έξι εγχειρήσεις όμως, άρχισε να σημειώνει πρόοδο. «Ο Θεός μου πήρε το παιδί που είχα αλλά μου έδωσε ένα άλλο. Πριν από έναν χρόνο ήταν πρώτος στα αθλήματα, πρώτος στα μαθηματικά. Τώρα μαθαίνει από την αρχή να περπατά και να μιλά». Ο σύζυγός της Αβρέλ, που εργάζεται με παιδιά, μένει στο σπίτι με τη 18 μηνών κόρη τους αλλά έρχεται συχνά.
Σκοτώθηκε ο αδελφός, η μητέρα και η γιαγιά της
O Χαμντί Αμάν είναι ένας 32χρονος οικοδόμος από τη Γάζα που δεν φροντίζει μόνο τα δύο του παιδιά αλλά βοηθά και τον Ορέλ. Πριν από τρία χρόνια, ο Χαμντί μαζί με τον θείο του είχαν αγοράσει μαζί ένα αυτοκίνητο και πήγε βόλτα μαζί με τη σύζυγό του, τα τρία παιδιά τους και την μητέρα του. Ένα ισραηλινό μαχητικό αεροσκάφος πετούσε στην περιοχή αναζητώντας ως στόχο τον ηγέτη μιας ένοπλης ομάδας, τον Αχμάντ Νταντούχ. Έριξε δύο πυραύλους στο αυτοκίνητο του Νταντούχ την ώρα ακριβώς που προσπερνούσε το αυτοκίνητο του Αμάν, με αποτέλεσμα να σκοτωθεί ο μεγαλύτερος γιος του, η γυναίκα και η μητέρα του. Η Μαρία πετάχθηκε μακριά από το αυτοκίνητο. Έκτοτε βρίσκεται στο νοσοκομείο που ειδικεύεται σε νέους ανθρώπους με σοβαρές αναπηρίες. Η ισραηλινή κυβέρνηση ζήτησε από τον Αμάν να επιστρέψει στη Γάζα ή να πάει στη Δυτική Οχθη, όμως όταν το θέμα αναδείχθηκε από τον Τύπο πολλοί αντέδρασαν, μιας και το κοριτσάκι δεν θα επιζούσε στη Γάζα. Ο Αμάν ζητά να του δοθεί άδεια παραμονής καθώς μεγαλώνει μαζί και ένα απολύτως υγιές παιδί ή εισιτήριο για μια δυτική χώρα.
Ένας χρόνος από την εισβολή στη Γάζα
άνθρωποι έμειναν χωρίς νερό ● 4.000
σπίτια καταστράφηκαν και έ μειναν άστεγοι δεκάδες χιλιάδες ● Ο ΙΣΡΑΗΛΙΝΟΣ στρατός έριξε 7.000
οβίδες, ενώ χρησιμοποίησε και το απαγορευμένο χημικό λευκό φωσφόρο ● ΣΗΜΕΡΑ, έναν χρόνο αργότερα, η κατάσταση δεν έχει βελτιωθεί σημαντικά λόγω του περιορισμού που έχουν επιβάλει οι Ισραηλινοί στη διακίνηση προϊόντων και πρώτων υλών ● ΕΧΟΥΝ επιδιορθωθεί κάποια δίκτυα ύδρευσης και ηλεκτροδότησης καθώς και κάποια νοσοκομεία ● Η ΖΩΗ παραμένει ιδιαίτερα δύσκολη για τους 1,5 εκατ. Παλαιστινίους που ζουν σε 360 τ. χλμ., γεγονός που κάνει τη Γάζα μία από τις πλέον πυκνοκατοικημένες περιοχές του πλανήτη
