ΠΙΑΣΑΜΕ Δεκέμβρη, με τις εξελίξεις, μέρες που είναι, να τρέχουν μπροστά στις βιτρίνες.

Το ίδιο όμως και οι καταναλωτές, που κοιτάνε να κρατήσουν τα ρέστα τους, γι΄ αυτά που έρχονται μετά τις γιορτές.

Το μεγάλο ζήτημα όμως παραμένει. Είναι το έλλειμμα (πολιτικής). Και μαζί το ξάφνιασμα από τις δηλώσεις Τρισέ, που συνήθως ό,τι λέει ταιριάζει με τη συνταγή του:

● στα επιτόκια ● στις περικοπές ● στο πάγωμα και ό,τι άλλο.

Το ζήτημα λοιπόν είναι από πού και τι να περιμένει κανείς, μια και οι Βρυξέλλες έχουν και τα δικά τους.

Η ατμόσφαιρα γενικώς είναι βαριά με την κόντρα Σαρκοζί και Σίτι για το «πρόσωπο» και το κοινωνικό μοντέλο που τείνει να επικρατήσει, με την κρίση να μας τα έχει πάρει όλα.

Στην Αθήνα πάλι, προχθές, η αμερικανική συνταγή από τον Αμερικανό πρέσβη, για πάγωμα μισθών και ανατροπές στην αγορά εργασίας, είναι κάτι περισσότερο από παρέμβαση.

Βέβαια απαντήθηκε, αλλά δεν παύει να δείχνει τι αντάλλαγμα ζητάνε οι επενδύσεις.

Η κυβέρνηση πάντως, με ανοιχτές διαδικασίες, επαναλαμβάνει στο μέτωπο της οικονομίας ότι δεν θα ανεχτεί πιέσεις και ούτε θα πληρώσει η κοινωνία σήμερα και η γενιά που έρχεται την ανοχή που έδειξαν Βρυξέλλες και άλλοι τα τελευταία πέντε χρόνια σε αυτούς που προηγήθηκαν.

Μόνο που μοιάζουν όλα ανοιχτά: ● στο Ασφαλιστικό (όρια ηλικίας, συγχωνεύσεις των Ταμείων, τρίτος πυλώνας με την ιδιωτική ασφάλιση να καραδοκεί)

● στο Φορολογικό (με την πίεση από τις τρύπες του προϋπολογισμού που δύσκολα μαζεύονται)

● στην αγορά (με καύσιμα, δίκτυο, αέριο, φαρμακοβιομηχανίες και την ακρίβεια στα ράφια).

Υπάρχει πάντως το δώρο που δεν καταργείται.

ΥΓ: που δεν καταργείται.

Τελευταία Νέα