«Τη στιγμή που βγαίνεις έξω με το άλογό σου κι αυτό νιώθει ότι οπλίζεις, ρυθμίζει με τέτοιο τρόπο τον καλπασμό του ώστε να σου δώσει τον χρόνο να αρχίσεις να τοξεύεις. Εκεί καταλαβαίνεις πώς ένιωθαν οι Μογγόλοι και οι νομάδες της Κεντρικής Ασίας, οι ορδές του Τζένγκις Χαν, όταν ξεχύνονταν! Σε επίπεδο αίσθησης, η εφιπποτοξοβολία είναι όλα τα λεφτά, για μένα πια τρόπος ζωής».


Συνδυάζει με επιτυχία δύο φαινομενικά αταίριαστα μεταξύ τους αθλήματα, ιππασία και τοξοβολία. Η 42χρονη υπάλληλος ναυτιλιακής εταιρείας κ. Βασιλική Μποζίκη είναι μία- η πιο προπονημένη μάλιστα- από τις μόλις τρεις Ελληνίδες εφιπποτοξότριες: τις αμαζόνες που απέναντι σε περιστρεφόμενο στόχο κατορθώνουν να εκτοξεύουν βέλη με το παραδοσιακό ξύλινο τόξο πάνω στο άλογό τους που καλπάζει!

«Από μικρή- θυμάται- συνήθιζα να σημαδεύω γενικώς τον… τοίχο μ΄ ένα πλαστικό τόξο και βέλη με βεντούζα που μου είχα δωρίσει! Μ΄ ένα ενδιάμεσο διάλειμμα, το παιδικό αυτό βίωμα επανήλθε το 2005, όταν ξεκίνησα να ασχολούμαι με την Ολυμπιακή τοξοβολία, ως αθλήτρια στον Πανελλήνιο.

Ώσπου, πάνω στον πρώτο χρόνο, αφού είχα ήδη το δικό μου ιδιαίτερο στυλ, το προχώρησα. Στα τέλη του 2006, ενημερώθηκα για το site των Ελλήνων Κενταύρων Κassai, την έφιππη τοξοβολία. Είχα ακούσει γι΄ αυτή την αρχέγονη πολεμική τέχνη, όχι όμως πως είχε ήδη έρθει και στην Ελλάδα. Τότε ήταν που είπα: εδώ είμαστε, αυτό είναι για μένα, πραγματικά το θέλω. Μια δυο μέρες μετά, βρέθηκα να δοκιμάζω και παραδοσιακά ουγγαρέζικα τόξα Κassai: στην αυλή του σπιτιού του εκπαιδευτή μου, άρχισα να στοχεύω μια αχυρένια μπάλα απέναντί μου. Ήταν η συνάντησή μου με το ένστικτό μου», εξηγεί.

Μπροστά της, ωστόσο, είχε και το δεύτερο μισό, τα μαθήματα ως αρχάρια ιππεύτρια.

«Η πρώτη εμπει- ρία μου ήταν επεισοδιακή. Το άλογο μ΄ έριξε κάτω, βγήκε από τη θέση του κι ένα δάχτυλό του χεριού μου! “Αυτή δεν κάνει…”, σχολίασε ο υπεύθυνος του ιππικού ομίλου μόλις είδε και τον σωματότυπό μου», περιγράφει.

Στην πράξη, η κ. Μποζίκη φρόντισε να τον διαψεύσει και σήμερα διαπρέπει με τις επιδόσεις της. «Για να φτάσω να τοξεύω καλπάζοντας, έχω αναλώσει χιλιάδες ώρες προπόνησης, πολλά χιλιόμετρα. Δέθηκα για τα καλά με τα βέλη και τα άλογα, αγόρασα και δικό μου, τον Σπάρτακο! Όπως κάθε καβαλάρης, έτσι κι ο έφιπ πος τοξότης έχει άμεση σχέση με το ζώο του, όχι μόνο στην περιποίησή του, αλλά και στην εκπαίδευσή του. Σημασία έχει να εξοικειωθεί και αυτό με το σφύριγμα της χορδής- το βέλος φεύγει με δύναμη πάνω από τ΄ αυτιά του. Από την πλευρά μου, γαντζωμένη πάνω του με τα πόδια μου-αφού στα χέρια μου κρατώ το τόξο- πρέπει να ακολουθώ τον ρυθμό του, να συγχρονιζόμαστε. Οφείλω να του δίνω να καταλαβαίνει αυτό το διαφορετικό που κάνω ανεβασμένη στην πλάτη του, να με εμπιστεύεται. Το κλειδί είναι η επικοινωνία ανθρώπου και αλόγου», σημειώνει.

[ ΙΝFΟ ]

● Ελληνική Εφιπποτοξοτική Εταιρεία – Κένταυροι Κassai, Μαρκόπουλο Αττικής, τηλ. 210

6400706, http://www.

horsebackarcherygr. com, e-mail: horsebackarchers@yahoo.gr ● Κassai Lajos (ο κορυφαίος πρωταθλητής) http://www.

kassai-lovasijaszat.hu

Ψυχή πολεμιστή


Η ΒΕΝΙΑΜΙΝ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ, η 28χρονη Ελένη Σταυροπούλου, που αυτόν τον καιρό κάνει το διδακτορικό της στον Τομέα Μηχανικής του ΕΜΠ, έχει βρει από πέρυσι διέξοδο στις πολεμικές τέχνες. Για την ακρίβεια, σε ακόμα μία, από τη στιγμή που, εδώ και έξι χρόνια, είναι αθλήτρια και του κουνγκ φου. «Το είδα ως συνέχεια, από κει πήρα τις βάσεις, σωματικά και πνευματικά, και στο νέο αγώνισμά μου. Και τα δύο συνδυάζουν, αλλά και προϋποθέτουν τρία στοιχεία: άσκηση- μάχη, διαύγεια- καθαρή σκέψη, και ψυχή πολεμιστή. Προσωπικά, οι αξίες αυτές θα με συνοδεύουν σ΄ όλη τη ζωή μου. Με ολοκληρώνουν ως άνθρωπο», αποκαλύπτει στα «ΝΕΑ».

Για μικρούς και μεγάλους


ΑΘΛΗΜΑ ΉΠΟΛΕΜΙΚΗ ΤΕΧΝΗ, ο χαρακτηρισμός δεν έχει σημασία. Αυτό που μετρά, σύμφωνα με τους λιγοστούς για την ώρα Έλληνες που ασχολούνται με την εφιπποτοξοβολία, είναι πως ενδείκνυται για μικρούς και μεγάλους. «Αυτή τη στιγμή ο μικρότερος τοξοβόλος μας, ο γιος του ηθοποιού Γιάννη Δρίτσα, είναι μόλις πέντε χρονών, αλλά ικανότατος. Στην ηλικία του, στη Μογγολία, καλπάζουν κιόλας! Ήδη φέτος συνολικά 96 αθλητές μας μαθαίνουν τμηματικά, τόσο ιππασία όσο και τοξοβολία, με ξύλινα παραδοσιακά ουγγαρέζικα τόξα. Είναι το φυτώριό μας, ελπίζουμε να ακολουθήσουν κι άλλοι», θέλει να πιστεύει ο κ. Αριστοτέλης Καλέντζης, εκπαιδευτής τους.

Τελευταία Νέα