ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ είναι «μαύρες», ως συνήθως, οι προβλέψεις της Τραπέζης Ελλάδος, και για όσο διάστημα απομένει από το 2009, αλλά τουλάχιστον κάνουν τη διαφορά από τις ημέρες του Γκαργκάνα, ο οποίος «έβλεπε» μονίμως ότι για όλα φταίνε οι αυξήσεις στους μισθούς.

Παρ΄ όλα αυτά, η έκθεση τώρα επιμένει ανάμεσα στ΄ άλλα σε μεταρρυθμίσεις με διάλογο με τους κοινωνικούς εταίρους, στη λειτουργία του Δημοσίου, στις αγορές των προϊόντων, στην αγορά εργασίας, που δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς ποιος θα πληρώσει πάλι για αυτά το μάρμαρο.

Την ίδια ώρα, η ρετσινιά της αναξιοπιστίας για τη διεθνή μας εικόνα, που μας φόρτωσε η… σεμνή τέως διακυβέρνηση που τώρα σφάζεται στο κομματικό της συνέδριο, το έλλειμμα (διψήφιο στα σίγουρα και βάλε), οι ουρές των συμβασιούχων σε Δημόσιο και ΟΤΑ, οι αιχμάλωτοι των stage, μαζί με την εκρηκτική κατάσταση στην αγορά, συμπληρώνουν τα επείγοντα του πολίτη που περιμένει.

Αίσθηση προκαλεί όμως ήδη η «συνταγή» που από προχθές ακούγεται στην αγορά, για πλαφόν στα βιβλιάρια επιταγών που θα δίνουν οι τράπεζες στους πελάτες τους για να περιορισθούν, λέει, με τον τρόπο αυτό οι ακάλυπτες επιταγές!

Το ίδιο όμως και η ξαφνική κοινή στάση εκπροσώπων τραπεζών, σε επιχειρηματικό συμπόσιο, να προβάλουν τις ενστάσεις τους απέναντι στις νομοθετικές πρωτοβουλίες για πάγωμα χρεών και διαγραφές δανειακών υποχρεώσεων υπερχρεωμένων νοικοκυριών.

Μόνο που το μήνυμα της κάλπης αφορά και τα γκισέ.

ΥΓ: Γιατί ο πελάτης είναι και πολίτης Και ψήφισε και γι΄ αυτό.

Τελευταία Νέα