ΤΕΛΙΚΑ, μόνο θύματα έχει αυτό το καλοκαίρι.

Δεν μας φτάνει η γρίπη, το χαμόγελο του υπουργού και η ανησυχία, επειδή ακριβώς μας τη σερβίρουν στα παράθυρα έτσι που να πουλάνε.

Ούτε βέβαια σταματάει το κόλπο διαρκείας με την κερδοσκοπία αφού, όπου σταθείς και όπου βρεθείς, θα το πληρώσεις το καπέλο τους, στη βενζίνη, στα ράφια, στο γκισέ, στο σκέτο της παραλίας αλλά και στη ΔΕΗ που σου ΄ρχεται.

Πριν καλά καλά κάτσει η σκόνη από την έκτακτη εισφορά, φαίνεται ότι η επόμενη σφαλιάρα είναι το φθινόπωρο με το καινούργιο χαράτσι.

Η απροσδόκητη παρέμβαση προχθές στο πλαίσιο του Συντάγματος, εκλογές τώρα και όχι τον Μάρτιο, ακούστηκε κάπως.

Και αμέσως η σφοδρή επίθεση του προέδρου της αξιωματικής αντιπολίτεσης κατά της κυβέρνησης χθες στη Βουλή για την οικονομία, στην ίδια κατεύθυνση, δίνει ίσως μια ανάσα.

Η συνέχεια όμως είναι που θα δείξει.

Άλλωστε σε περίπου έναν μήνα η πολιτική ετοιμάζεται πυρετωδώς να μετακομίσει στη ΔΕΘ.

Και εμείς εδώ, εκεί, παντού (δεν έχει σημασία), είμαστε τα θύματα διαρκείας, με την πανδημία να απειλεί (σοβαρά) τη ζωή μας, την ανεργία, τους φόρους και τα καπέλα να παραμένουν οι πρωταγωνιστές στο έργο που δεν λέει να κατέβει.

Είμαστε σε αναμονή για την άλλη πολιτική που κάτι πάει να πει, αλλά δεν ακούγεται και πολύ καθαρά για την ώρα.

Μόνο το mp3 του νεαρού στην παραλία ακούγεται καθαρά να παίζει:

ΥΓ1: «Χέρια ψηλά…» ΥΓ2: Μήπως και αλλάξει κάτι.