ΕΝΑ ακόμη δείγμα υψηλού πολιτικού ρεαλισμού, σαν αυτόν που δείχνει στην αντιμετώπιση των περισσότερων προβλημάτων της χώρας, έδωσε την περασμένη εβδομάδα η κυβέρνηση.

Διαπίστωσε, με καθυστέρηση πέντε χρόνων, ότι στην Ελλάδα υπάρχει πρόβλημα ατμοσφαιρικής ρύπανσης στις πόλεις και κυρίως στην πρωτεύουσα. Για την παραγωγή της οποίας κρίθηκε ότι η συμβολή των αυτοκινήτων είναι σημαντική. Σωστή, σωστότατη η ανακάλυψη. Και τι έκανε η κυβέρνηση για να λύσει το πρόβλημα;

Προσφέρει κίνητρα για να αγοράσουμε περισσότερα αυτοκίνητα!

Επίσης η κυβέρνηση διαπίστωσε ότι οι περισσότεροι δρόμοι είναι κορεσμένοι. Ότι το κέντρο της Αθήνας ταλαιπωρείται από την κίνηση τόσων πολλών αυτοκινήτων, που δημιουργούν το νέφος και προκαλούν ρύπανση. Και τι έκανε; Αποφάσισε να δώσει κίνητρα για να κυκλοφορούν περισσότερα αυτοκίνητα στον δακτύλιο! Οι συγκοινωνιολόγοι, οι υπόλοιποι επιστήμονες και ειδικοί υποστηρίζουν ότι πρέπει να ληφθούν μέτρα, ώστε να διευκολύνονται οι πολίτες στις μετακινήσεις τους και να μη χρησιμοποιούν το Ι.Χ. Προτείνουν τη δημιουργία αξιόπιστων, ασφαλών και ελκυστικών μέσων μαζικής μεταφοράς – λεωφορείων, τρόλεϊ, τραμ, Μετρό, σιδηροδρόμου. Και αντί η κυβέρνηση να ρίξει εκεί το βάρος της, αντί να επισπεύσει την επέκταση του Μετρό και να εκσυγχρονίσει τα υπόλοιπα μέσα, τι κάνει; Ενισχύει την αγορά περισσότερων Ι.Χ. αυτοκινήτων! Από τις μεγαλύτερες ελλείψεις της Αθήνας, ως πρωτεύουσας- μητρόπολης, είναι ότι δεν διαθέτει επαρκείς χώρους στάθμευσης αυτοκινήτων. Τα οποία οι ιδιοκτήτες τους αφήνουν πάνω στα πεζοδρόμια, στις πλατείες, στις στροφές των δρόμων, ακόμη και στις ράμπες που προορίζονται για τη διευκόλυνση της κίνησης των αναπήρων.

Και η κυβέρνηση πώς σκοπεύει να λύσει το πρόβλημα; Με προτροπή για αγορά περισσότερων αυτοκινήτων! Η συμπεριφορά της κυβέρνησης σε ένα τόσο σοβαρό πρόβλημα, που- εκτός των άλλων- σχετίζεται άμεσα με την υγεία εκατομμυρίων πολιτών, είναι το λιγότερο ακατανόητη. Η εθνική οικονομία πλήρωσε πολύ ακριβά την πρώτη απόσυρση, έστω και αν με τις τότε συνθήκες ήταν σωστή και αναγκαία. Γι΄ αυτό και έκτοτε κανένας υπουργός Οικονομίας δεν δεχόταν να ξαναγίνει. Το ότι χρειάστηκε πρώτα η απόσυρση του προηγούμενου υπουργού Οικονομίας για να γίνει η νέα απόσυρση είναι δείγμα του κυβερνητικού ρεαλισμού που λέγαμε στην αρχή…

Τελευταία Νέα