Δεν πρόλαβε να τελειώσει την ομιλία του προχθές το βράδυ ο κ. Κρούγκμαν και αμέσως ο καθένας άρχισε τη δική του ανάγνωση, για τις δικές του ανάγκες.

Λίγες ώρες όμως νωρίτερα, η κυβέρνηση είχε δώσει το δικό της δείγμα γραφής, με τον κεφαλικό φόρο που ανακοίνωσε και το πάγωμα σε μισθών και συντάξεων.

Η συνταγή κλασική και η επιλογή μονότονα εξοργιστική. Τον λογαριασμό και για την κρίση, μόνο στους πολίτες. Τι σημασία έχει πόσο μεγάλο και υπέρογκο είναι το δημόσιο χρέος, πόσο υψηλό είναι το έλλειμμα και ποια πολιτική μάς έφερε μέχρις εδώ.

Η δήλωση του Πρωθυπουργού την επομένη, από τις Βρυξέλλες, ότι χρειάζεται περισσότερη Ευρώπη, αφορά βέβαια άλλο ακροατήριο, αφού εντός των συνόρων η δική μας καθημερινότητα μένει ίδια και μας πνίγει.

Έτσι, ο μονόδρομος μπροστά μας οδηγεί σε άλλη πολιτική και σε επιλογές για ένα άλλο χρηματιστήριο αξιών ζωής.

Η απάντηση στην κρίση οφείλει να συνδέσει επιλογές και προτεραιότητες ανάπτυξης, φιλικές για το περιβάλλον, τον άνθρωπο και την προοπτική του, χωρίς να περισσεύει κανείς και τίποτα από την Ελλάδα.

Είναι η ώρα να απορρίψουμε το εγώ και τις δυνάμεις της αγοράς και να επιλέξουμε ανοιχτά την κατεύθυνση εμείς, με αξιοποίηση θεσμών που έχουν μείνει στην άκρη γιατί δεν πουλάνε και γιατί το μοντέλο που μας έχουν επιβάλει είναι «δανεικά για όλα».

Μόνο έτσι θα απαντήσουμε στο Νόμπελ, που είπε ότι η Ελλάδα «έχει τα χέρια δεμένα».

ΥΓ: Τουλάχιστον θα απαντήσουν οι πολίτες.

Τελευταία Νέα