ΣΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΜΟΥ σχόλιο διέκοπτα κάπως την ατμόσφαιρα απελπισίας που μας περιβάλλει με την παρατήρηση ότι αναφαίνονται νέες εστίες δημιουργίας, δείγματα νέου σύγχρονου πνεύματος, εκείνη η «άλλη» Ελλάδα, που άλλοτε χάνεται και άλλοτε γνωρίζει τους δρόμους της πρωτοπορίας. Πυκνή η ομίχλη που καλύπτει τον καθημερινό μας βίο, αποκρουστικά τα φαινόμενα ανομίας, πολιτικής ευτέλειας, συλλογικής ανευθυνότητας και καθυστέρησης. Όπου όμως και αν κοιτάξετε, θα συναντήσετε την άρνησή τους, που τον τελευταίο καιρό πολλαπλασιάζεται.

Πολλά παραδείγματα μπορεί ακόμη να μην έχουν σχηματίσει την κρίσιμη μάζα για την αλλαγή του κεντρικού σκηνικού, συγκροτούν όμως μάζα ελπίδας.

Ενδεικτικά. Προχθές, ο παλιός συνεργάτης και φίλος μου, διοικητής σήμερα της ΑΤΕ, Δημήτρης Μηλιάκος με ξενάγησε σ΄ ένα υπερσύγχρονο κέντρο πληροφορικής, που μόλις παραδόθηκε στην ΑΤΕ. Ένα συγκρότημα σε 12 χιλιάδες τετραγωνικά μέτρα στο Μαρούσι, δημιούργημα αρχιτεκτόνων, μηχανικών, τεχνολόγων και άλλων, όλων Ελλήνων συνδεδεμένων με την ΑΤΕ. Το συγκρότημα με την τελευταία τεχνολογία εξασφαλίζει την πλήρη μηχανογραφική υποστήριξη της τράπεζας, το κέντρο τηλεξυπηρέτησης, την αυτοματοποίηση των διαδικασιών, τα ΑΤΜ, τις διαδικασίες του πλαστικού χρήματος, την καινοτομία και τα νέα μοντέλα νέας επιχειρηματικότητας, με δύο λόγια τον τραπεζικό ανταγωνισμό. Ένα από τα πιο σύγχρονα κτίσματα και συγκροτήματα στην Ευρώπη. Οπουδήποτε στην Ευρώπη, στις ΗΠΑ, στον Καναδά ή στην Ιαπωνία, δεν θα έβλεπες κάτι πιο σύγχρονο απ΄ αυτό στο Μαρούσι.

Αυτό όμως που με εντυπωσίασε και με κάνει αισιόδοξο για τον τόπο μας ότι θα ξεπεράσουμε το τέλμα, την απαξίωση, το παράπονο των νέων ή την περιφρόνηση της αξιοκρατίας, είναι αυτό που είδα εκεί μέσα, το ίδιο που βλέπω σε κάθε γωνιά και σε κάθε επίπεδο δραστηριότητας σε τόσους θυλάκους της συλλογικής μας ζωής. Δηλαδή, το ανθρώπινο δυναμικό. Τη νέα ελπίδα. Νέοι επιστήμονες, πληροφορικοί, τεχνολόγοι, οικονομολόγοι, νέοι κάθε ειδικότητας, νέοι διευθυντές, νέοι managers, σαν όλους αυτούς που το ανοιχτό μάτι βλέπει παντού πια σε όλη την Ελλάδα, σαν τους νέους Έλληνες επιστήμονες και ερευνητές που συναντάς στα μεγάλα καινοτόμα κέντρα σε ολόκληρη την Ευρώπη. Ίδιες νύξεις έρχονται από παντού.

Ξεφυλλίζω το τριμηνιαίο δελτίο του Ιδρύματος Ιατροβιολογικών Ερευνών της Ακαδημίας. Στέκομαι στις διεθνείς διακρίσεις και τα επιτεύγματα νέων ερευνητών στην Ιατρική, τη Βιοτεχνολογία, τη Μοριακή Βιολογία κ.α. Τόσοι πολλοί νέοι αναγνωρίσιμοι από τη διεθνή ερευνητική κοινότητα. Τα ίδια από την Ελληνική Αστρονομική Εταιρεία και τις ερευνητικές της δραστηριότητες. Τα ίδια από τα ερευνητικά κέντρα του Πανεπιστημίου Πατρών και του Πανεπιστημίου Κρήτης. Την Οικονομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών ή του Οικονομικού Πανεπιστημίου. Παντού, μελαγχολικά και αθόρυβα, πολλαπλασιαζόμενα δείγματα από έναν άλλο κόσμο, δικό μας, για τη νέα εποχή, το άλλο ήθος, τη δημιουργία. Δυστυχώς τα δύο ένοχα κόμματα εξουσίας στερημένα αντανακλαστικών αδυνατούν ακόμη να το εννοήσουν.

Τελευταία Νέα