Αναζήτηση
And the winner is… το γερμανικό μοντέλο. Το οποίο πρότεινε για την αλλαγή του εκλογικού νόμου ο Γιώργος Παπανδρέου και εδώ και μέρες μονοπωλεί το ενδιαφέρον της επικαιρότητας.
Τόσο πολύ, που ένα προς ένα τα στελέχη της Ν.Δ. νιώθουν το χρέος να το σχολιάσουν και να ενημερώσουν τον ελληνικό λαό αν τάσσονται υπέρ ή κατά. Το αν έχουν δώσει στους πολίτες να καταλάβουν περί τίνος πρόκειται, είναι ένα άλλο ζήτημα.
Η τελευταία μόδα της πολιτικής είναι ο μοντελισμός. Δεν πέρασε ούτε ένας χρόνος από τότε που Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ κονταροχτυπιούνταν οργανώνοντας… καλλιστεία μοντέλων. Η μεν πρώτη τασσόμενη υπέρ του ιρλανδικού μοντέλου (μειωμένες εργοδοτικές εισφορές και κάλυψη της διαφοράς από τους εργαζομένους), το δε δεύτερο διατυμπανίζοντας την ανωτερότητα του ζηλευτού σουηδικού μοντέλου, με το οποίο οι Σουηδοί κατάφεραν να συνδυάσουν την ανταγωνιστική οικονομία με ένα ισχυρό κοινωνικό κράτος.
Εσχάτως, προεκλογικά δηλαδή, το φαινόμενο Αθνάρ βγήκε από το χρονοντούλαπο της ιστορίας. Τότε, πολλοί φαντάζονταν ότι τα περί «ασύμμετρων απειλών» στελεχών της κυβέρνησης για τις φωτιές θα προκαλούσαν την πτώση του κ. Καραμανλή, όπως προκάλεσαν την πτώση του Ισπανού πρωθυπουργού Αθνάρ τα ψέματα που είχε πει λίγο μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις στη Μαδρίτη.
Τότε, μάλιστα, Ισπανοί δημοσιογράφοι συνέρρεαν στην Αθήνα, γιατί ήθελαν να δουν αν οι υπερβολές περί ασύμμετρων απειλών θα έστελναν τον Καραμανλή στο σπίτι του και θα εγκαθιστούσαν στην καρέκλα του τον Έλληνα Θαπατέρο, Γ. Παπανδρέου.
Αλλά εδώ δεν είναι Ιβηρική. Και οι Ισπανοί δημοσιογράφοι έφυγαν μάλλον άπραγοι, καθώς δεν τους «βγήκε» η σύγκριση. Το κυνήγι των προτύπων δεν είναι κακό, ως κατευθυντήρια γραμμή για το μέλλον και ως δεξαμενή ιδεών. Ενέχει τον κίνδυνο, όμως, να παραβλέπονται οι ειδικές συνθήκες κάτω από τις οποίες διαμορφώνεται και εφαρμόζεται μια πολιτική και να αγνοείται το περιβάλλον στο οποίο καλείται να εφαρμοστεί.
Το ελληνικό περιβάλλον προφανώς δεν είναι Σκανδιναβία. Όταν ο Σουηδός πρωθυπουργός Γκ. Πέρσον είχε επισκεφθεί την Αθήνα, το είχε δηλώσει πιο απλά. «Εμείς βρήκαμε τον δρόμο μας. Εσείς πρέπει να βρείτε τον δικό σας».
Άλλος για το «ελληνικό μοντέλο»;
