ΤΡΕΙΣ ΚΑΙ πλέον μήνες μετά την αποκάλυψη του σκανδάλου των ομολόγων τι ακριβώς συμβαίνει στη χώρα; Πριν από λίγα χρόνια οι εκδόσεις του Ελληνικού Δημοσίου απολάμβαναν της εμπιστοσύνης της διεθνούς επενδυτικής κοινότητας, αποσπώντας επαινετικά σχόλια στον διεθνή Τύπο. Σήμερα, τα ίδια έντυπα συνιστούν στη διεθνή τραπεζική κοινότητα να αποφεύγουν την ελληνική αγορά, χαρακτηρίζοντάς την ανώριμη και διεφθαρμένη. Αυτή είναι σοβαρή ζημιά για τον τόπο και την οικονομία. Και καμιά πληρωμένη διαφήμιση δεν αρκεί να την απαλείψει.

Τα γεγονότα που οδήγησαν σ΄ αυτή την υποβάθμιση είναι λίγο- πολύ γνωστά. Το υπουργείο Οικονομικών εξέδωσε ομόλογα τα οποία θεωρούσε συμφέροντα για το Δημόσιο. Ενδιάμεσα χάθηκαν μεγάλα ποσά. Μέχρις εδώ τα πράγματα είναι καθαρά και η Δικαιοσύνη θα τα χειρισθεί ανάλογα. Οι φυλακές έχουν χώρο.

Σ΄ ένα δεύτερο όμως επίπεδο τα πράγματα δεν είναι καθόλου σαφή και πρέπει να διευκρινιστούν σε πολιτικό επίπεδο. Έφταιγαν τα ίδια τα δομημένα ομόλογα ή μόνο τα εμπλεκόμενα πρόσωπα; Ποια εργαλεία είναι επιτρεπτά και ποια όχι στη δημοσιονομική διαχείριση; Ποια είναι τελικά η διαφάνεια στη διαχείριση των δημόσιων οικονομικών και του δημόσιου χρέους;

Μήπως κινούνται επίτηδες σε ζώνες γκρίζες, με κανόνες ασαφείς, έρπουσα σύγχυση, για να «εξυπηρετούνται» οι εκάστοτε κυβερνήσεις, αλλά πάντοτε με περιθώρια για έναν δήθεν διάλογο στηριγμένο σε υπονοούμενα και υποθέσεις για την προηγούμενη διαχείριση; Μα, δεν είναι αυτά όλα δείγματα καθυστέρησης και ανευθυνότητας; Όταν έχουμε τόσο σοβαρά προβλήματα.

Δεν είναι καιρός να ξαναδούμε ορισμένα δεδομένα, μερικά μάλιστα που ορισμένοι περιμέναμε να ξεκαθάριζε η δημοσιονομική απογραφή; Σε ποιο βαθμό τώρα έχει αποκατασταθεί η διαφάνεια στον δημοσιονομικό χώρο;

Ομόλογα εκδίδονται από διάφορες υπηρεσίες, άλλα κρυφά και άλλα φανερά, άλλα απλά και άλλα δομημένα, αντί να συγκεντρωθούν σ΄ έναν φορέα, τον ΟΔΔΗΧ, ο οποίος θα δημοσιοποιεί και θα καταθέτει στη Βουλή έκθεση πεπραγμένων. Γιατί τα Ταμεία δεν κάνουν λογιστική αποτίμηση του χαρτοφυλακίου τους σε ημερήσια βάση, ώστε έγκαιρα να εντοπίζονται τυχόν προβλήματα;

Λίγο μετά την εκλογική νίκη της Ν.Δ. το 2004, ένας έμπειρος, διορατικός και προ πάντων έντιμος πολιτικός, ο Αλέκος Παπαδόπουλος, μου έλεγε ότι η ισορροπία των πολιτικών δυνάμεων θα αποκαθίσταται όσο η νέα κυβέρνηση αποκτά δικό της κυβερνητικό παρελθόν. Δυστυχώς για τη χώρα επαληθεύτηκε. Οι κυβερνήσεις όμως θα πρέπει να εναλλάσσονται λόγω του κακού τους παρελθόντος ή λόγω μιας άλλης θετικής προοπτικής για τη χώρα; Αν το πολιτικό παιχνίδι παίζεται με βάση το παρελθόν, πολύ φοβούμαι ότι θα χάσουμε το μέλλον. Και είναι θλιβερό για πολλούς να παρακολουθούν την τωρινή πολιτική αντιπαράθεση, χωρίς προφορά μεστού καθαρού πολιτικού λόγου. Μάλιστα από εκεί που πολλοί περίμεναν αυτό ακριβώς.