Πριν από λίγο καιρό ο καθένας είχε τη ζωή του και δεν γνώριζε τίποτα για τους άλλους. Σήμερα ο Σπύρος δίνει κουράγιο στον «Βενιαμίν» της παρέας, τον Αχιλλέα και ο Νίκος κάνει πλάκα με τον Ντάρκο. Και οι δώδεκα ελπίζουν στο ίδιο δώρο, το κατάλληλο μόσχευμα καρδιάς για να σωθεί η ζωή τους. Μα στο τηλέφωνο του Ωνασείου επικρατεί σιωπή.


Oύτε μια κλήση για υποψήφιο δότη καρδιάς δεν έχει δεχτεί το Ωνάσειο Καρδιοχειρουργικό Κέντρο τον τελευταίο μήνα. Αντίθετα, σημειώνει ρεκόρ αναμονής για μεταμόσχευση, αφού έχει δώδεκα ανθρώπους που περιμένουν να βρεθεί το κατάλληλο μόσχευμα. Και οι δώδεκα καρδιές υποστηρίζονται από ειδικές αντλίες. Οι μισές

ΜΕΓΑΛΗ ΕΛΛΕΙΨΗ

Είναι πρώτη φορά που υπάρχει στο Ωνάσειο τόσο μεγάλη λίστα αναμονής και παρατηρείται τόσο μεγάλη έλλειψη δοτών

ανήκουν σε παιδιά 17 ώς και 19 χρόνων.

Είναι η πρώτη φορά που περιμένουν τόσοι άνθρωποι στη λίστα αναμονής του Ωνασείου και η πρώτη φορά ύστερα από αρκετά χρόνια που παρατηρείται τόσο μεγάλη έλλειψη δοτών. Συνήθως κάθε μήνα, το Μεταμοσχευτικό Κέντρο του νοσοκομείου δεχόταν περίπου 8 κλήσεις για υποψήφιους δότες από διάφορες περιοχές της χώρας ή της Ευρώπης. Φέτος, από την αρχή του χρόνου, είχαν όλες κι όλες 5 κλήσεις, αλλά καμία από αυτές δεν έφερε κατάλληλο μόσχευμα για κάποιον από τους δώδεκα.

Ευαισθητοποίηση

Τον κ. Μιχάλη Τακίδη τον φωνάζουν πρόεδρο, είναι ο πιο… παλιός της παρέας αφού μετρά ήδη 19 και πλέον μήνες με την τεχνητή καρδιά- όπως και οι υπόλοιποι 11, κουβαλάει την εξωτερική μονάδα της συσκευής σε ένα ειδικό καροτσάκι. «Το θέμα είναι να ευαισθητοποιηθεί ο κόσμος και να υπάρχει προσφορά μοσχευμάτων όχι μόνο για μας αλλά και για όλους όσοι βρεθούν στη θέση μας», λέει στα «ΝΕΑ» ο κ. Τακίδης που δεν χάνει την αισιοδοξία του και χαμογελά μαζί με τον Ντάρκο Γκούτμαχερ που ήρθε από τη Γαλλία και ήδη συμπληρώνει ένα χρόνο με τη συσκευή υποστήριξης της καρδιάς.

Αισιόδοξος είναι ο 19χρονος Βασίλης, δόκιμος αστυνομικός, αλλά και ο συνομήλικός του ο Ηλίας, που δεν πρόλαβε να χαρεί με την επιτυχία του στο Πανεπιστήμιο του Πειραιά. Το πρόβλημα που είχε από δύο ετών επιδεινώθηκε ραγδαία, σχεδόν αμέσως μετά τις εισαγωγικές εξετάσεις. «Μέσα σε ένα μήνα έφτασε στο τελικό στάδιο της καρδιακής ανεπάρκειας και από τότε μπαινοβγαίνουμε στο Ωνάσειο», λέει ο πατέρας του νεαρού φοιτητή κ. Αντώνης Παναγιωτακόπουλος που ελπίζει τώρα να τελειώσει αισίως η ταλαιπωρία του γιου του αλλά και όλων των υπολοίπων.

Το δωδέκατο μέλος της παρέας είναι η 38χρονη Γεωργία, που υποβλήθηκε σε επέμβαση τοποθέτησης της ειδικής αντλίας πριν από λίγες μέρες.

Το μηχάνημα δίνει παράταση ζωής στους ασθενείς αλλά δεν διαρκεί για πάντα: «Η διάρκεια ζωής της συσκευής φτάνει τους έξι μήνες το πολύ. Μετά πρέπει να αντικατασταθεί. Όσο όμως καθυστερεί η ανεύρεση μοσχεύματος, τόσο αυξάνεται ο κίνδυνος να παρουσιαστούν λοιμώξεις οι οποίες χειροτερεύουν την ήδη επιβαρημένη κατάσταση του ασθενούς- ένας από τους 12 ασθενείς νοσηλεύεται εδώ και μήνες εξαιτίας λοιμώξεων. Επιπλέον, μια ξαφνική βλάβη στο σύστημα υποστήριξης της καρδιάς μπορεί να αποβεί μοιραία», εξηγεί ο διευθυντής του Μεταμοσχευτικού Κέντρου στο Ωνάσειο κ. Πέτρος Αλιβιζάτος.

Ελάχιστες κλήσεις

Όπως προσθέτει, «τέτοια έλλειψη προσφοράς είχαμε να δούμε σχεδόν από τότε που πρωτοξεκίνησε το τμήμα μεταμοσχεύσεων». Τη χρονιά που πέρασε, το Ωνάσειο δέχτηκε 51 προσφορές για καρδιακά μοσχεύματα και πραγματοποίησε 8 μεταμοσχεύσεις καρδιάς. Ανάλογη ήταν η δραστηριότητα του Κέντρου και το 2005, όταν πραγματοποιήθηκαν 9 μεταμοσχεύσεις. «Αν το 2007 συνεχιστεί όπως άρχισε- δηλαδή με ελάχιστες κλήσεις για προσφορά μοσχευμάτων- οι ελπίδες θα αρχίσουν να μειώνονται δραματικά γι΄ αυτούς τους 12 ανθρώπους», λέει ο κ. Αλιβιζάτος.

Μπορεί, αλλά δεν έχει…


ΤΟ ΩΝΑΣΕΙΟ έχει τη δυνατότητα να πραγματοποιεί 4 μεταμοσχεύσεις καρδιάς κάθε μήνα. Ωστόσο, το σύνολο των μεταμοσχεύσεων που πραγματοποιούνται ετησίως δεν ξεπερνούν τις εννέα. Κι αυτό γιατί εκτός από την έλλειψη μοσχευμάτων, αρκετές φορές έχει να αντιμετωπίσει και την έλλειψη κατάλληλων ληπτών!

Οι παραπομπές ασθενών από άλλα νοσοκομεία προς το Ωνάσειο είναι ελάχιστες. Είναι ενδεικτικό ότι από τους 53 ασθενείς στους οποίους έγινε μεταμόσχευση στο Ωνάσειο από το 1995 ώς το 2006, μόνον οι 13 παραπέμφθηκαν από άλλα νοσοκομεία. Μάλιστα από αυτούς τους 13, μόλις 4 προέρχονταν από νοσοκομεία της Αττικής! Πέντε είχαν έρθει από την Κύπρο.

Σύμφωνα με τον Εθνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων, όσα μοσχεύματα καρδιάς αξιοποιούνται στη χώρα μας άλλα τόσα εξάγονται σε μεταμοσχευτικά κέντρα άλλων χωρών, αφού δεν υπάρχουν οι κατάλληλοι λήπτες στην Ελλάδα.

Η τεχνητή καρδιά λειτουργεί παράλληλα με τη φυσική


Η ΣΥΣΚΕΥΗ ΧΑΡΗ στην οποία ζουν οι 12 άνθρωποι είναι ένα σύστημα υποστήριξης της αριστερής κοιλίας της καρδιάς που τροφοδοτεί το σώμα με οξυγονωμένο αίμα. Λειτουργεί παράλληλα με την καρδιά του ασθενούς και υποκαθιστά το έργο που θα έκανε η αριστερά κοιλία εάν δεν είχε υποστεί βλάβη. Το σύστημα αποτελείται από την εμφυτεύσιμη μονάδα με τα ανάλογα ηλεκτρόδια και συνδέεται με εξωτερική μπαταρία.

Η τεχνητή καρδιά βοηθά στο να βελτιωθεί η κατάσταση του ασθενούς ώστε να είναι καλύτερα προετοιμασμένος για τη μεταμόσχευση. Ωστόσο, εάν παραμένει τοποθετημένη για μεγάλο διάστημα κρύβει κινδύνους λοίμωξης, ενώ αυξάνονται και οι πιθανότητες να υποστεί κάποια βλάβη.

Μετά την επέμβαση εμφύτευσης ο ασθενής χρειάζεται να νοσηλευθεί στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας για μια εβδομάδα, περίπου. Στη συνέχεια μεταφέρεται σε απλό θάλαμο, όπου παραμένει για αρκετές μέρες ενώ μετά το εξιτήριο πρέπει να υποβάλλεται σε τακτικό έλεγχο ώστε να εξασφαλίζεται η σωστή λειτουργία του συστήματος.

Η συγκεκριμένη συσκευή έχει μέχρι σήμερα εμφυτευθεί σε περισσότερους από 4.000 ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια σε όλο τον κόσμο. Ο μέσος όρος ζωής που κερδίζουν οι ασθενείς είναι 560 ημέρες, ενώ έχει καταγραφεί επιβίωση μέχρι και 4,5 χρόνια. Το κόστος της εμφύτευσης (μαζί με τη συσκευή, τα αναλώσιμα υλικά και την επέμβαση) υπολογίζεται σε περίπου 120.000 ευρώ.