Η ΕΛΛΑΔΑ έχει γεμίσει από ξένους επενδυτές οι οποίοι ξαφνικά… ανακάλυψαν τις ευκαιρίες για μεγάλα κέρδη που προσφέρει η ελληνική αγορά. Μόνο που οι επενδυτές της κατηγορίας αυτής δεν ήλθαν για να μείνουν. Με λίγα λόγια δεν βρίσκονται εδώ για να κτίσουν νέα εργοστάσια, νέα ξενοδοχεία, να επενδύσουν στον τομέα των νέων τεχνολογιών.

Ήλθαν για να κερδίσουν από την άνοδο του Γενικού Δείκτη και μετά να φύγουν. Όλα δείχνουν ότι μέχρι στιγμής τουλάχιστον οι κυβερνητικές προσπάθειες που στοχεύουν στην ενίσχυση της ελληνικής οικονομίας με νέες άμεσες επενδύσεις μάλλον πέφτουν στο κενό.

Είναι βέβαια αλήθεια ότι τελευταία τα απανταχού της γης επενδυτικά κεφάλαια στρέφονται προς χώρες με χαμηλό εργατικό κόστος. Άλλο τόσο όμως είναι αλήθεια και το γεγονός ότι και η ελληνική γραφειοκρατία έχει βάλει το χέρι της στην υποβάθμιση της οικονομίας της χώρας ως τόπου προσέλκυσης ξένων επενδυτών.

Φαίνεται δε πως παρά τις μεγαλόστομες κυβερνητικές διακηρύξεις για πάταξη του τέρατος της γραφειοκρατίας αυτό εξακολουθεί να βρίσκεται στις θέσεις που έχει καταλάβει και αμύνεται με νύχια και με δόντια για να μη χάσει τα προνόμιά του. Είναι περιττό να επισημάνουμε ότι η γραφειοκρατία δεν είναι προϊόν ανεγκέφαλων αξιωματούχων της κρατικής μηχανής, αλλά ένα σύστημα γερά δομημένο που συντηρεί φακελάκια και πολλά άλλα. Προφανώς το λιγότερο κράτος που είχε υποσχεθεί προεκλογικά η σημερινή κυβέρνηση δεν αφορούσε το σύστημα αυτό που όχι μόνο διώχνει τους ξένους επενδυτές αλλά καταδυναστεύει και τους ιθαγενείς της χώρας αυτής. Αφορούσε άλλες περιοχές του ευρύτερου δημόσιου τομέα, ελκυστικές για τα ιδιωτικά κεφάλαια όπως οι κερδοφόροι τομείς των τηλεπικοινωνιών και της ενέργειας.