Η «Ταξιαρχία ειρήνης των γιαγιάδων» έφτασε τις προάλλες από τη Νέα Υόρκη στην Ουάσινγκτον για να ελέγξει το αμερικανικό Κογκρέσο αναφορικά με τον πόλεμο στο Ιράκ.


«Θα επιτηρήσουμε τους αντιπροσώπους μας για να δούμε αν κάνουν αυτό για το οποίο τους εκλέξαμε», δήλωσε η Μόλλυ Κλόποτ, η οποία, στα 87 της, έχει πίσω της 60 χρόνια ακτιβισμού. Την περασμένη Πέμπτη, η Μόλλυ και αρκετές δεκάδες άλλες γιαγιάδες από 21 πολιτείες των ΗΠΑ συγκεντρώθηκαν σε αίθουσα του Κογκρέσου για να ακουστεί η φωνή τους κατά του πολέμου. Η εκδήλωσή τους αυτή έγινε με την υποστήριξη του Ντένις Κούσινιτς, βουλευτή της αριστερής πτέρυγας του Δημοκρατικού Κόμματος και υποψηφίου στις προεδρικές εκλογές του 2008.

Η Μόλλυ είχε συλληφθεί στις 17 Οκτωβρίου 2005 μαζί με 16 άλλες γυναίκες ηλικίας 59 ώς 91 ετών όταν μπήκαν στο στρατολογικό κέντρο που υπάρχει στην Τάιμς Σκουέρ της Νέας Υόρκης και ζήτησαν να καταταχθούν για να αντικαταστήσουν τα εγγόνια τους που υπηρετούν στο Ιράκ. Φυλακίσθηκαν για μερικές ώρες και στη συνέχεια αθωώθηκαν, έπειτα από μια δίκη που διήρκεσε έξι ημέρες. Η «Ταξιαρχία ειρήνης των γιαγιάδων» δημιουργήθηκε την ημέρα εκείνη και, πάνω από ένα χρόνο μετά, η Μόλλυ και οι άλλες γιαγιάδες εξακολουθούν να μάχονται κατά του πολέμου. «Δεν θα μείνουμε σιωπηλές», υπογραμμίζει το σύνθημα της οργάνωσής τους.

Σ΄ όλη της τη ζωή η Μόλλυ δεν έχει πάψει να αγωνίζεται για να βελτιωθεί η κατάσταση των γυναικών και των εργαζομένων, καθώς και υπέρ της ειρήνης. «Έτσι κρατιέμαι νέα», έλεγε γελώντας τις προάλλες στην Ουάσινγκτον στον Ζερόμ Μπερνάρ του Γαλλικού Πρακτορείου. Στα πολωνικά, το επίθετό της, το οποίο είναι του συζύγου της, σημαίνει «προβλήματα», εξηγούσε, σαν αυτό να σημαίνει πως ήταν γραφτό της να μάχεται κατά των αδικιών. «Όταν η κοινωνία μας δημιουργεί προβλήματα, οφείλουμε να κάνουμε κάτι», τονίζει. Στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο δούλεψε ως εργάτρια σ΄ ένα εργοστάσιο αυτοκινήτων της Ford στο Ντητρόιτ. Τότε ήταν που άρχισε τη συνδικαλιστική της δράση και που έγινε μέλος μιας φεμινιστικής οργάνωσης. Λέει πως την εποχή εκείνη πολλές εργάτριες ήταν εναντίον των συνδικάτων. «Χρειάστηκε να τις πείσουμε να συνδικαλιστούν».

Στην Ουάσινγκτον, η Μόλλυ έχει κρεμασμένο στον λαιμό της ένα χαρτόνι πάνω στο οποίο έχει κολλήσει φωτογραφίες των τεσσάρων εγγονιών της, ηλικίας 12, 15, 19 και 24 χρόνων. «Δεν πρόκειται να υπηρετήσουν στον στρατό», διαβεβαιώνει. «Αυτός που είναι σήμερα 19 χρόνων είχε πει παλιότερα πως ήθελε να καταταγεί όταν θα μεγάλωνε, αλλά δεν το θέλει πια. Όχι τώρα, σ΄ αυτόν τον άδικο, βίαιο και παράνομο πόλεμο».