Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΔΙΑΦΑΝΕΙΑΣ, ιερή και απαραβίαστη για τους Σουηδούς, επιτρέπει στις σουηδικές εφημερίδες να δημοσιεύουν τακτικά, χάρη στην απλή εξέταση των φορολογικών καταλόγων, τους μισθούς των διευθυντών των επιχειρήσεων. Το 2005, ο Τομ Μακίλοπ (ΑstraΖeneca) κυριάρχησε στον κατάλογο με 31,3 εκατομμύρια κορώνες (3,45 εκατομμύρια ευρώ), εκ των οποίων 17,4 εκατομμύρια (1,9 εκατομμύρια ευρώ) σε πριμ- πολύ περισσότερα από τον Μάρτιν Χένρικσον (Τradedoubler), τον Καρλ-Χένρικ Σβάνμπεργκ (Εricsson) ή τον ΧανςΧόλγκερ Άλμπρεχτ (ΜΤG), που είχαν εισοδήματα από 2,2 έως 2,4 εκατομμύρια ευρώ. Εντούτοις, σε σύγκριση με πολλούς ξένους συναδέλφους τους, τα αφεντικά στη Σουηδία έχουν μάλλον μέτριες απολαβές, αν και οι επιχειρήσεις που διοικούν είναι συχνά πολυεθνικές.

Στα μέσα Δεκεμβρίου, ο Μίχαελ Τρέσοβ, το αφεντικό των αφεντικών στη Σουηδία, ζήτησε να πληρώνονται καλύτερα οι Σουηδοί διευθυντές επιχειρήσεων, γεγονός που προκάλεσε την αντίδραση των συνδικάτων σε μια περίοδο που στη χώρα αρχίζουν οι διαπραγματεύσεις για την ανανέωση των συλλογικών συμβάσεων, οι οποίες καθορίζουν τα επίπεδα των μισθών για τα δύο τρίτα των εργαζομένων της Σουηδίας. Μερικά αφεντικά τού προσήψαν ότι περιπλέκει τις εν εξελίξει μισθολογικές διαπραγματεύσεις. Και η κριτική έφτασε ώς τον υπουργό Οικονομικών και τον πρωθυπουργό, αμφότερους συντηρητικούς, οι οποίοι κάλεσαν τους διευθυντές των επιχειρήσεων να επιδείξουν περισσότερη «αυτοσυγκράτηση».

«Στη Σουηδία κοστίζει πολύ να πληρώνεις ακριβά ένα διευθυντή επιχείρησης», εξηγεί ο Στεφάν Φέλστερ, επικεφαλής των οικονομολόγων της Σβενσκτ Νέρινγκσλιβ, της οργάνωσης των Σουηδών εργοδοτών. «Σου κοστίζει πολύ μεγαλύτερες μισθολογικές απαιτήσεις από την πλευρά των συνδικάτων που είναι ισχυρά, καθώς και πολλά αρνητικά άρθρα στον Τύπο. Οι Σουηδοί, μολονότι αρχίζουν να αποδέχονται το γεγονός ότι άνθρωποι όπως ο Κάμπραντ, ο ιδρυτής της ΙΚΕΑ, ή οι αθλητές, κερδίζουν πολλά χρήματα, εξακολουθούν να θεωρούν ότι οι διευθυντές επιχειρήσεων είναι μισθωτοί που αμείβονται με υπερβολικούς μισθούς». Η αρχή της ισότητας, εξίσου ιερή και απαραβίαστη για τους Σουηδούς, λειτουργεί επίσης κυρίως όσον αφορά τη μισθολογική ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών. Στις 12 Ιανουαρίου, η Ίλβα Τερν, πρόεδρος της Κommunal, της μεγάλης ομοσπονδίας των εργαζομένων στους δήμους, ζήτησε επιπλέον αύξηση για τις γυναίκες, ώστε να καλυφθεί η μισθολογική υστέρησή τους. Κατά μέσο όρο, οι Σουηδέζες εργαζόμενες αμείβονται σήμερα με μισθό κατά 8% ώς 18% κατώτερο από εκείνο των ανδρών.