ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ μπορεί να έχουν δίκιο όταν υποστηρίζουν ότι η ζήτηση για τα περίφημα πλέον εορτοδάνεια, που υποτίθεται ότι δίνονται για να περάσουμε καλά τις μέρες των γιορτών, ήταν για άλλη μια χρονιά καλή. Όμως όπως δείχνουν τα πράγματα ένα μεγάλο μέρος των δανείων αυτών χρησιμοποιήθηκε για την εξυπηρέτηση άλλων, παλαιότερων, που έχουν πάρει οι δανειολήπτες. Αυτό είναι το συμπέρασμα που βγαίνει αβασάνιστα από τις χριστουγεννιάτικες επιδόσεις της αγοράς, η κίνηση της οποίας ήταν γύρω στο 15% χαμηλότερη από πέρυσι.

Η πτώση του τζίρου στην αγορά φυσικά δεν εκπλήσσει κανέναν. Η χρόνια πλέον σφικτή εισοδηματική πολιτική που εφαρμόζεται στο όνομα της δημοσιονομικής εξυγίανσης σε συνδυασμό με τη συνεχιζόμενη ανοδική κούρσα των τιμών βασικών καταναλωτικών αγαθών έχει σχεδόν μηδενίσει την αγοραστική δύναμη των χαμηλών εισοδημάτων.

Το τίμημα όμως της σφικτής εισοδηματικής πολιτικής δεν το πληρώνουν μόνο τα χαμηλά εισοδήματα. Το πληρώνει πολλαπλασιαστικά η ελληνική οικονομία στο σύνολό της, καθώς η πτώση του τζίρου στην αγορά δυσκολεύει ακόμη περισσότερο τις προϋποθέσεις για την αντιμετώπιση του ήδη μείζονος κοινωνικού προβλήματος της ανεργίας. Η κατάσταση θα χειροτερεύσει ακόμη περισσότερο αν οι χαράσσοντες την οικονομική πολιτική της χώρας δεν μπορέσουν να συνδυάσουν τη λεγόμενη δημοσιονομική εξυγίανση με την ανάπτυξη της οικονομίας. Μια ανάπτυξη όμως όχι σαν τη σημερινή που στηρίζεται στα δανεικά των τραπεζών…

Τελευταία Νέα