ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΤΕ πως σ΄ ένα σοβαρό γύρισμα της τύχης αναγκάζεστε να υπηρετήσετε ως… ο σκύλος κάποιου. Αναθαρρήστε: θα τα καταφέρνατε καλύτερα απ΄ ό,τι πιστεύετε, τουλάχιστον όσον αφορά το μέρος της δουλειάς που μοιάζει το δυσκολότερο- να ακολουθήσετε μια οσμή.

Ερευνητές του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στο Μπέρκλεϊ διαπίστωσαν ότι οι άνθρωποι μπορούν να ακολουθήσουν μια οσμή με εντυπωσιακή επιτυχία, εφόσον δεν τους νοιάζει να βάλουν την αξιοπρέπειά τους στην άκρη και τη μύτη τους στο χώμα και να έρπουν με τον πισινό ψηλά. Οι ερευνητές ζήτησαν από τα «πειραματόζωά» τους να ακολουθήσουν μια οσμή σοκολάτας μέσα σ΄ ένα λιβάδι και το κατάφεραν- όμως με ταχύτητα δυόμισι εκατοστών ανά δευτερόλεπτο. Μολονότι ο ρυθμός αυξήθηκε στα πέντε εκατοστά έπειτα από λίγη εκπαίδευση, είναι σαφές το γιατί ανιχνευτές όπως οι Βουσμάνοι στην Έρημο Καλαχάρι βασίζονται στην όραση για να ακολουθήσουν τα ίχνη ενός ζώου.

Ο λόγος για τον οποίο έγινε το πείραμα ήταν να διερευνηθεί αν το γεγονός ότι κάποιος έχει δύο ρουθούνια με ένα λεπτό χώρισμα ανάμεσά τους βοηθάει στο να ακολουθήσει μια οσμή, όπως τα δύο αυτιά βοηθούν τον εγκέφαλο να εντοπίσει την πηγή ενός ήχου. Πειραματόζωα: οι προπτυχιακοί φοιτητές του Τμήματος Ψυχολογίας. Οι φοιτητές μιμήθηκαν αυθόρμητα κάποιες από τις συμπεριφορές των λαγωνικών- οσφραίνονταν γρηγορότερα, για παράδειγμα, ώστε να πάρουν περισσότερες οσφρητικές πληροφορίες. Ο δρ. Σόμπελ δήλωσε ότι δεν προκαλεί μεγάλη έκπληξη το γεγονός ότι οι άνθρωποι μπορούν να ακολουθήσουν μια οσμή, αλλά ουδείς έως τώρα είχε ελέγξει συστηματικά τη δυνατότητα αυτή.