Αναζήτηση
|
|
ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ, ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΤΟΥ ΚΚΕ
Σκληρή κριτική σε όλες τις δεξιές πολιτικές, απ’ όπου κι αν προέρχονται,
κάνει ο αντιπρόεδρος της Βουλής και βουλευτής του ΚΚΕ Παναγιώτης Κοσιώνης. Και
τονίζει ότι απέναντι στην καπιταλιστική βαρβαρότητα ο κόσμος έχει πάντα να
προτάξει τον σοσιαλισμό και την κομμουνιστική προοπτική.
Καθυστερημένη συζήτηση στη Βουλή για την παιδεία;
Μπορείς να το δεις και έτσι. Αλλά η μεγάλη καθυστέρηση βρίσκεται αλλού: να
αντιληφθούν οι εργαζόμενοι το πόσο επιζήμια είναι για τα παιδιά τους η
πολιτική που οικοδομεί την παιδεία της αγοράς.
Μα είναι λειτουργία αυτή της Βουλής;
Αυτοί είναι οι θεσμοί της αστικής δημοκρατίας. Ο χαρακτήρας και το περιεχόμενό
τους καθορίζονται πρωτίστως από τις ανάγκες της κυρίαρχης τάξης.
Ας πάμε στα… εύκολα. Ακρίβεια;
Μεγάλη, γιατί υπάρχουν κέρδη, ενώ υπάρχει μεγάλη φτήνια στο εμπόρευμα εργατική
δύναμη. Η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ υποστήριξαν ως επιτυχία να είναι ο βασικός μισθός
619 ευρώ!
Και τι να γίνει;
Οι εργαζόμενοι πρέπει να διεκδικήσουν και να επιβάλουν τα σύγχρονα δικαιώματά
τους, τον πλούτο που παράγουν, μέσα από την ανατροπή της κυρίαρχης πολιτικής.
Είναι ρεαλιστικό το αίτημα 1.300 ευρώ βασικός μισθός, 1.050 ευρώ κατώτερη
σύνταξη, δωρεάν παιδεία, υγεία, κοινωνικές παροχές.
Όλα εύκολα τα βρίσκετε…
Αν θελήσει ο λαός και δράσει, μπορεί.
Ανεργία;
Εδώ αναδεικνύεται πιο φανερά η πολιτική της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ. Τα όρια του
καπιταλισμού είναι προ πολλού ξεπερασμένα.
Ναι, αλλά τι προτείνετε;
Ολόπλευρη στήριξη των ανέργων, 1.050 ευρώ επίδομα ανεργίας για όλους, πάγωμα
των δανείων, 35ωρο, 5ήμερο, 7ωρο. Ας καλύψουν χιλιάδες κενές θέσεις στους
χώρους της υγείας, παιδείας κ.α. Το κύριο: πάλη για να γίνει ο πλούτος λαϊκή
περιουσία. Τότε θα εργάζονται όλοι.
Μια ζωή είστε… αντί!
Είμαστε με το δίκιο των εργαζομένων, των λαών, με τη δική τους προοπτική.
Αντιπαλεύουμε ό,τι υπηρετεί την εκμετάλλευση, τους πολέμους, τον ιμπεριαλισμό.
Μια ερώτηση… κρίσεως. Έπρεπε να γίνουν τόσες απεργίες στα σχολεία;
Έπρεπε και είναι ανάγκη να γίνουν πανεργατικές, λαϊκές απεργίες και
κινητοποιήσεις υποστήριξης των αιτημάτων των μαθητών, των φοιτητών, των
εκπαιδευτικών.
Ποιος σκέφτεται τα φτωχά παιδιά που έχασαν μαθήματα;
Τα φτωχά παιδιά δεν έχουν σήμερα μόρφωση. Όποιος τα νοιάζεται ας υποστηρίξει
τα αιτήματά τους.
Ας πάμε στα εύκολα… Δεν βαρεθήκατε να εμμένετε ως κόμμα στις ιδέες σας;
Πολλοί το θέλουν, αλλά δεν πρόκειται να τους κάνουμε τη χάρη. Το ’89 – ’93 μάς
είχαν κάνει τον επικήδειο. Ο κομμουνισμός έρχεται από το μέλλον.
Και πού βγάζει η ιστορία;
Ή στη βαρβαρότητα του καπιταλισμού ή στον σοσιαλισμό και την κομμουνιστική
προοπτική.
Μέχρι πότε;
Και αύριο το πρωί, αν το θελήσει ο λαός.
Θέλετε να υπάρχουν συμμαχίες;
Ναι, συμμαχίες που αντιπαλεύουν την αντιλαϊκή πολιτική του δικομματισμού, τον
αποδυναμώνουν και θα τον ανατρέψουν. Όχι να επιζητούν τη συμμετοχή σε
κυβερνήσεις τύπου Πρόντι.
Δεν χρειάζεται η συνένωση δυνάμεων;
Ναι, πρώτη απ’ όλα της εργατικής τάξης, της νεολαίας, των μικρών και μεσαίων
στρωμάτων, κατά των επιλογών και των κομμάτων της πλουτοκρατίας.
Και λίγο στα δικά σας… Πώς πάει ο τομέας της υγείας και της περίθαλψης;
Περίφημα για επιχειρηματίες και τις φαρμακοβιομηχανίες.
Υποστηρίζετε δηλαδή ότι σήμερα είναι η χαρά του ιδιώτη στα νοσοκομεία;
Και μεγάλος εφιάλτης για τους εργαζομένους.
Και τι λύση θα δίδατε;
Κατάργηση της επιχειρηματικής δράσης στην υγεία, σύγχρονη δωρεάν δημόσια υγεία
και πρόνοια για όλους.
Μήπως είναι ουτοπικό ό,τι λέτε;
Γιατί είναι ουτοπικό το καλό και ρεαλιστικό το κακό;
Πόσο απέχει το όνειρο από την πραγματικότητα;
Από τη στιγμή που ο λαός συνειδητοποιήσει τη δύναμή του, μόνο ένα βήμα.
