Στρατηγική υψηλού ρίσκου, η οποία προκαλεί ανησυχία σε πολλούς στη Ν.Δ.,

έχει επιλέξει ο Κώστας Καραμανλής στον χώρο της Παιδείας. Κορυφαία στελέχη της

κυβέρνησης εκτιμούν πως η ένταση με τους εκπαιδευτικούς δεν θα εκτονωθεί ακόμα

και αν – όπως ελπίζει η κυβέρνηση – οι δάσκαλοι επιστρέψουν ηττημένοι στα

σχολεία τους.

Κάνουν λόγο για συνειδητή επιλογή συντήρησης της έντασης στην Παιδεία, μέσω

της συνταγματικής αναθεώρησης και του νομοσχεδίου για την Ανώτατη Εκπαίδευση,

το οποίο θα μπορεί να χρησιμεύσει ως πρόσχημα για πρόωρη προσφυγή στις κάλπες

στον κ. Καραμανλή, εάν αποφασίσει κάτι τέτοιο το καλοκαίρι του 2007.

Η σύγκρουση με την εκπαιδευτική κοινότητα δείχνει να είναι ειλημμένη απόφαση

στο Μαξίμου. Η επίδειξη αδιαλλαξίας του Πρωθυπουργού απέναντι στους δασκάλους

την περασμένη Τετάρτη στην Κοινοβουλευτική Ομάδα δεν άφηνε περιθώρια για

παρερμηνείες. Για όσους γνωρίζουν τις σκέψεις στα υψηλά κλιμάκια της

κυβέρνησης, η ομιλία αυτή δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Άλλωστε, τις τελευταίες

δεκαπέντε ημέρες το Μαξίμου στέλνει με κάθε τρόπο το μήνυμα, πως δεν πρόκειται

να υποχωρήσει στην αντιπαράθεση με τους εκπαιδευτικούς.

Ο ασκός του Αιόλου

Για την επιλογή αυτή υπήρχαν προφανείς λόγοι: Η υποχώρηση της κυβέρνησης στα

αιτήματα των δασκάλων θα μπορούσε – λένε κυβερνητικοί κύκλοι – να ανοίξει τον

ασκό του Αιόλου για τις διεκδικήσεις άλλων κοινωνικών ομάδων. Η προοπτική αυτή

τρομάζει το υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών και γι’ αυτό ο Γιώργος

Αλογοσκούφης – όπως λένε οι ίδιες πηγές – ήταν ένας από τους πλέον φανατικούς

υπέρμαχους της σκληρής γραμμής απέναντι στους δασκάλους – στην Πλατεία

Συντάγματος χαρακτηρίζουν αυτήν την αντιπαράθεση σαν το κρας τεστ για την

ομιλία του Πρωθυπουργού στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης όπου διεμήνυσε σε όλους

τους τόνους ότι δεν θα υποθηκεύσει με παροχές την πορεία της οικονομίας.

Το πολιτικό κόστος

Κορυφαίο κυβερνητικό στέλεχος επισημαίνει ωστόσο πως η σκληρή στάση απέναντι

στους δασκάλους αποτελεί τμήμα μιας συνολικής στρατηγικής με υψηλό πολιτικό

συμβολισμό, η οποία θέλει να περάσει το μήνυμα στην κοινή γνώμη πως ο Κώστας

Καραμανλής είναι διατεθειμένος να επωμιστεί το πολιτικό κόστος – και όπως

αναφέρουν να συγκρουστεί με τις συντεχνίες – για να προχωρήσει σε αλλαγές στην

Παιδεία. Το στέλεχος αυτό επισημαίνει πως η «μεταρρυθμιστική ατζέντα» του

Πρωθυπουργού έχει εξαντληθεί – η ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ, λέει, ήταν ένα

επικοινωνιακό πυροτέχνημα για τις ανάγκες της ΔΕΘ – και μόνο στην Παιδεία η

κυβέρνηση έχει μέτωπο ανοικτό και μπορεί να δείξει ότι επιμένει στις

μεταρρυθμίσεις.

Στελέχη του επικοινωνιακού επιτελείου χαρακτηρίζουν την Παιδεία προνομιακό

πεδίο για να κάνει μεταρρυθμίσεις μια κεντροδεξιά κυβέρνηση, αφού αυτές έχουν

μεγάλη απήχηση στους ψηφοφόρους της. Επικαλούνται μάλιστα και μελέτες που

δείχνουν πως μια κυβέρνηση κερδίζει πιο εύκολα εκλογές με ανοικτό μέτωπο στην

Παιδεία από ό,τι σε άλλα θέματα που θίγουν την οικονομική κατάσταση του

πολίτη, όπως π.χ. το Ασφαλιστικό. Θεωρούν επίσης πως η άτακτη υποχώρηση

απέναντι στις καταλήψεις το καλοκαίρι, αν και ήταν επιβεβλημένη, ζημίωσε το

μεταρρυθμιστικό προφίλ του Πρωθυπουργού.


Τελευταίο χαρτί ο νόμος πλαίσιο στα Πανεπιστήμια

Δεν αποκλείεται η κυβέρνηση να καθυστερήσει το νομοσχέδιο για τα ΑΕΙ ώς την

άνοιξη, ώστε να μπορεί να επικαλεστεί τις «αντιδράσεις των συντεχνιών» ως

πρόσχημα για εκλογές τον Ιούνιο του 2007

Στέλεχος του επικοινωνιακού επιτελείου εκτιμά πως ο Πρωθυπουργός θα διατηρήσει

με κάθε τρόπο το μέτωπο της Παιδείας ανοικτό, αφού μετά τη σύγκρουση με τους

δασκάλους σειρά θα πάρει η αναθεώρηση του Συντάγματος, στην οποία η Ν.Δ. θα

προσπαθήσει να εστιάσει στα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Και για να διατηρηθεί το

μέτωπο ανοικτό, όπως υποστηρίζουν οι ίδιες πηγές, υπάρχει πάντα το νομοσχέδιο

για τα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα, για το οποίο η κυβέρνηση έχει

προαναγγείλει εξαντλητικό διάλογο, αλλά και την υπερψήφισή του από τη Βουλή

μέσα στην τετραετία, όπως κατέστησε σαφές ο κ. Καραμανλής τόσο στη ΔΕΘ όσο και

στην πρόσφατη ομιλία του στην Κοινοβουλευτική Ομάδα. Υπό αυτές τις συνθήκες,

δεν αποκλείεται η κυβέρνηση να καθυστερήσει το νομοσχέδιο για τα ΑΕΙ ώς την

άνοιξη, ώστε να μπορεί να επικαλεστεί τις «αντιδράσεις των συντεχνιών» ως

πρόσχημα για εκλογές τον Ιούνιο, αν ο Κώστας Καραμανλής αποφασίσει κάτι

τέτοιο. Το ότι ο κ. Καραμανλής μελετά ένα τέτοιο σενάριο το γνωρίζουν όλοι,

αφού έχει πει σε συνομιλητές του – όπως λένε κυβερνητικά στελέχη – πως από τον

Μάρτιο αρχίζει μια οιονεί προεκλογική περίοδος.


Στελέχη φοβούνται το «σύνδρομο Τεμπονέρα»

Γιώργος Σουφλιάς και Βαγγέλης Μεϊμαράκης δεν κρύβουν σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις

τον προβληματισμό τους για τους κινδύνους της ρήξης με τους εκπαιδευτικούς

Κορυφαίοι υπουργοί της κυβέρνησης πάντως δεν κρύβουν την ανησυχία τους, καθώς

θεωρούν ότι όλη αυτή η σύλληψη για σύγκρουση στην Παιδεία πάσχει στην εφαρμογή

και εγκυμονεί τεράστιους κινδύνους. Το «σύνδρομο Τεμπονέρα» βασανίζει πολλούς

στην κυβέρνηση, που θεωρούν ότι αν ξεσπάσει θύελλα στην Παιδεία με καταλήψεις

και διαδηλώσεις δύσκολα θα ελέγχεται και ότι όλη η υπόθεση θα γυρίσει

μπούμερανγκ για την κυβέρνηση σε περίπτωση που χάσει τον έλεγχο και υπάρξουν

σοβαρές συγκρούσεις στα πανεπιστήμια με άγνωστη κατάληξη. Υπάρχουν όμως και

εκείνοι που φοβούνται άμεσα αρνητικές επιπτώσεις. «Πόσο μας παίρνει να

βαδίζουμε έτσι; Αυτή η εικόνα φθείρει και ξυπνάει μνήμες περίεργες.

Απομακρυνόμαστε από το κέντρο και εισπράττουμε πολιτικό κόστος που θα φανεί

στις δημοτικές εκλογές», λέει ένας από αυτούς, ο οποίος μάλιστα επισημαίνει

πως μέχρι στιγμής η κ. Γιαννάκου δεν έχει καταφέρει να πείσει την κοινωνία ότι

κάνει διάλογο, ενώ θεωρεί πως η επιλογή να οδηγηθούν τα πράγματα στα άκρα δεν

ήταν επεξεργασμένη στρατηγική αλλά λύση ανάγκης για να αποπροσανατολιστεί η

δημόσια συζήτηση από τα σκάνδαλα.

Δεν είναι τυχαίο ότι εκείνοι που το καλοκαίρι ζητούσαν να περάσει το

νομοσχέδιο για τα ΑΕΙ με συνοπτικές διαδικασίες στη θερινή περίοδο, όπως οι

κ.κ. Γιώργος Σουφλιάς και Βαγγέλης Μεϊμαράκης, δεν κρύβουν σε κατ’ ιδίαν

συζητήσεις τον προβληματισμό τους για τους κινδύνους της ρήξης με τους

εκπαιδευτικούς. Ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ άφησε μάλιστα και δημοσίως αιχμές, λέγοντας

ότι για την Παιδεία δεν θέλει να μιλήσει. Όσοι συμμερίζονται τις επιφυλάξεις

τους λένε ότι το σχέδιο ρήξης έχει δύο πολύ σημαντικά μειονεκτήματα. Τόσο την

αδυναμία της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Παιδείας να ελιχθεί – τους

χειρισμούς της κ. Γιαννάκου στην κρίση με τους δασκάλους επικρίνουν κατ’ ιδίαν

όλοι στην κυβέρνηση – όσο και την αδυναμία του υπουργού Δημόσιας Τάξης κ.

Πολύδωρα να ελέγξει τα σώματα ασφαλείας. Αυτό το τελευταίο, λένε, μπορεί να

στοιχίσει πολύ ακριβά στην κυβέρνηση.