Ο προληπτικός έλεγχος της όρασης είναι απαραίτητος από την προσχολική ηλικία,

ώστε να γίνουν εγκαίρως αντιληπτά τυχόν προβλήματα και να μην ταλαιπωρείται

αδίκως το παιδί. Οι βασικότερες οφθαλμολογικές διαταραχές στην παιδική ηλικία

είναι η αμβλυωπία, ο στραβισμός και οι διαθλαστικές ανωμαλίες (μυωπία,

υπερμετρωπία και αστιγματισμός).

Στα παιδιά προσχολικής ηλικίας πρέπει να γίνεται μία φορά έλεγχος για

στραβισμό και αμβλυωπία («τεμπέλικο» μάτι, όπως συνήθως αποκαλείται), καθώς

και έλεγχος στερεοσκοπικής όρασης – εκτός κι αν το παιδί παρουσιάζει κάποια

ύποπτα συμπτώματα, οπότε ο έλεγχος πρέπει να γίνεται αμέσως και, αν το κρίνει

ο οφθαλμίατρος, συχνότερα. Στα παιδιά ηλικίας άνω των 5 ετών ο έλεγχος πρέπει

να γίνεται μία φορά κάθε χρόνο, ώστε να ελέγχεται ποιοτικά η όρασή τους

δεδομένου ότι καλούνται να αντεπεξέλθουν σε ολοένα υψηλότερες εκπαιδευτικές

απαιτήσεις.

Ύποπτες ενδείξεις ότι η όραση του παιδιού ενδεχομένως αντιμετωπίζει πρόβλημα

είναι το συνεχές τρίψιμο των ματιών, η αφύσικη ευθυγράμμισή τους, η κλίση του

κεφαλιού προς τη μία πλευρά την ώρα του διαβάσματος, το να πλησιάζει το παιδί

πολύ κοντά στην τηλεόραση για να δει ένα έργο, το να διαβάζει και να γράφει

σκύβοντας πολύ κοντά στο χαρτί, η έλλειψη συγκέντρωσης και η εύκολη κόπωση

κατά τη μελέτη, το να μπερδεύει το παιδί τα γράμματα, η οξυθυμία, η αφηρημάδα

και το να αντιλαμβάνεται δύσκολα όσα διαβάζει.

Οι γονείς θα πρέπει να θυμούνται ότι ένα παιδί δεν θα ζητήσει ποτέ βοήθεια για

κάτι το οποίο θεωρεί ότι είναι φυσικό και πως ισχύει για όλους. Συνεπώς,

έγκειται σε αυτούς να μεριμνήσουν για την όρασή του, διότι αυτή συνδέει σε

μεγάλο βαθμό τα παιδιά με την επιτυχία στη (μελλοντική ή παρούσα) σχολική ζωή

τους.

Ο Ιωάννης Μ. Ασλανίδης είναι επίκουρος καθηγητής Οφθαλμολογίας στο

Πανεπιστήμιο Κορνέλ, στη Νέα Υόρκη.