«Οι σχεδιαστές μόδας θέλουν να φαίνονται τα κόκαλά μας»

«Στοπ» στα ανορεξικά πρότυπα βάζουν οι Ισπανοί, κατεβάζοντας από τη

πασαρέλα όσα μοντέλα έχουν δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ) μικρότερο από 18. Η

αιτία δεν είναι άλλη από τις διατροφικές διαταραχές, με «πρωταθλητή» τη

νευρική ανορεξία, που χτυπά σύμφωνα με εκτιμήσεις μία στις 100 Ελληνίδες!

Το «βέτο» που άσκησε η Μαδρίτη στην ανορεξία επικροτεί το διακεκριμένο στο

εξωτερικό μοντέλο Σοφία Χρυσοχοΐδου, αποκαλύπτοντας τα σκοτεινά σημεία του

μόντελιγνκ. Αρκεί κανείς να αναλογιστεί πως όσοι έχουν ΔΜΣ κάτω από 18,5

ανήκουν στην κατηγορία των πολύ αδύνατων (λιποβαρείς) σύμφωνα με τα κριτήρια

του Παγκοσμίου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ). «Είναι πολύ καλή εξέλιξη για εμάς που

βρισκόμαστε υπό συνεχές καθεστώς στέρησης για να φαίνονται τα κόκαλά μας. Αυτό

όμως επιθυμούν οι σχεδιαστές, επομένως αν θες να βρεις μια καλή δουλειά πρέπει

να πας με τα νερά τους», τονίζει. Η ίδια πάντως δηλώνει πως είναι από τις

τυχερές, εξαιτίας του καλού μεταβολισμού της. Παραδέχεται, ωστόσο, πως όσο

περνάνε τα χρόνια πρέπει να προσέχει περισσότερο. Υπάρχουν όμως εκατοντάδες

περιπτώσεις μοντέλων που απολύθηκαν επειδή πήραν μόλις δύο κιλά! Ενώ το άγχος

της μεζούρας -τις μετράνε τουλάχιστον δύο φορές τον μήνα – τις καταρρακώνει

ψυχολογικά. «Το ζητούμενο είναι να βρεθεί ένα μέτρο», συμπληρώνει η κ.

Χρυσοχοΐδου.

Δίαιτες. Στην άνιση μάχη σύγκρισης με τα μοντέλα που φιγουράρουν στις

πασαρέλες και τα περιοδικά ρίχνονται από μικρές οι Ελληνίδες, αψηφώντας τον

κίνδυνο για την υγεία τους. Το αποτέλεσμα είναι να επιδίδονται σε δίαιτες

(συχνά ιδιαίτερα εξαντλητικές) από το Δημοτικό για να μοιάσουν στα…

καχεκτικά πρότυπά τους: το 14,7% των 11χρονων κοριτσιών, το 20,4% των 13χρονων

και το 24% των 16χρονων υποβάλλουν τον εαυτό τους σε δίαιτα, όπως προκύπτει

από έρευνα του Χαροκοπείου Πανεπιστημίου Αθηνών. Σύμφωνα με τους ειδικούς, το

πέρασμα από τη στέρηση στη νευρική ανορεξία ή στη βουλιμία δεν απέχει, εάν

συνεχιστεί για μεγάλο διάστημα η εμμονή με το φαγητό. «Οι έφηβοι είναι

εκτεθειμένοι σε πρότυπα που επιβάλλουν την τέλεια σιλουέτα. Είναι

χαρακτηριστικό ότι εκατοντάδες νεαρά κορίτσια με κανονικό βάρος θεωρούν πως

πρέπει να χάσουν κι άλλα κιλά. Γι’ αυτό κάποια στερούν στον εαυτό τους κάθε

απόλαυση ή καταλήγουν ύστερα από κάθε γεύμα να κάνουν εμετό», υπογραμμίζει ο

διευθυντής στο Εργαστήριο Διατροφής και Κλινικής Διαιτολογίας, κ. Λάμπρος

Συντώσης.

Αμφιβολία για την εξωτερική τους εμφάνιση αισθάνονται όμως και οι μεγαλύτερες

σε ηλικία, με αποτέλεσμα να βρίσκονται σε έναν συνεχή αγώνα δρόμου πλαστικών

επεμβάσεων, αγοράς καλλυντικών προϊόντων και επισκέψεων σε διαιτολόγους.

Σύμφωνα με έρευνα του Κέντρου Ερευνών για Θέματα Ισότητας περίπου πέντε στις

δέκα Ελληνίδες δηλώνουν πως η εικόνα του σώματός τους τις αφήνει από μέτρια

έως καθόλου ικανοποιημένες. Όσο για το «αδύνατό» τους σημείο, οι ίδιες

δηλώνουν πως είναι το στομάχι και οι γλουτοί.

Η θνησιμότητα φτάνει το 25%

Τη διαπίστωση για αύξηση των κρουσμάτων διατροφικών διαταραχών, επιβεβαιώνουν

οι ειδικοί, οι οποίοι στηρίζουν τη στροφή σε πιο υγιή πρότυπα. « Σειρά μελετών

αποδεικνύουν πως η εικόνα παίζει κυρίαρχο ρόλο στη σύγχρονη ζωή. Έτσι

εξηγείται και η εμμονή με το φαγητό. Τα μοντέλα αναδεικνύουν το αδύνατο σώμα,

το οποίο συμβολίζει το διαβατήριο προς την επιτυχία, την εκτίμηση, την ευτυχία

και τον θαυμασμό. Κατά συνέπεια το φαγητό είναι ένας τρόπος διαχείρισης του

άγχους σε ό,τι αφορά την κοινωνική εικόνα των ανθρώπων», λέει στα «ΝΕΑ» η

κλινική ψυχολόγος, κ. Ναταλία Μάλαμα.

Τον κώδωνα του κινδύνου κρούουν οι επιστήμονες για ένα επιπλέον λόγο: «Η

θνησιμότητα σε όσους πάσχουν από νευρική ανορεξία φτάνει το 25%. Γι’ αυτό και

είναι απαραίτητο να αναγνωριστεί στα αρχικό της στάδιο από τους γονείς, τους

φίλους ή τους καθηγητές, ώστε να αντιμετωπιστεί με σωστή θεραπεία».

ΕΥΗ ΑΔΑΜ

Υπεύθυνοι είναι οι γονείς

«Ψάχνουν για αποδιοπομπαίους τράγους. Τα μοντέλα δεν φταίνε σε τίποτα για την

αύξηση κρουσμάτων διατροφικών διαταραχών. Οι γυναίκες του χώρου έχουν αδύνατο

«σκαρί» και αυτό δεν αλλάζει », υπογραμμίζει η κ. Εύη Αδάμ. «Ο καθένας είναι

υπεύθυνος για τον εαυτό του και σε ό,τι αφορά τους εφήβους αυτοί που

ευθύνονται είναι οι γονείς. Θεωρώ πως η ανορεξία έχει ψυχολογικά αίτια που δεν

έχουν να κάνουν με εσφαλμένα πρότυπα».